06 Қаңтар, 2015

Қазақ хандығы

3901 рет
көрсетілді
20 мин
оқу үшін
*Қазақ хандығының 550 жылдығы қазақ хандығы ...одан соң інілер қаған болды Қазақ мемлекетінің бұдан кейінгі төрт ғасырлық шежіресінде халқымыздың қасиетін арттырып, іргелі елдігін өрістетуге ұйытқы болған ірі тарихи тұлға­ларымыз: Қасым хан, Хақ-Назар хан, Тәуекел хан, Еңсегей бойлы ер Есім хан, Салқам Жәңгір хан, Әз-Тәуке хан, Абылай хан, көкжал Кене­с­ары хан газетіміздің алдыңғы нөмірінде сөз еткен Әз-Жәнібек ханның тікелей ұрпақтары болып келеді. Атамекенінде азаттық туын көтеріп, дербес іргелі хандық құр­ған қазақ халқының талайым тағ­дыр алға тартқан тар жол, тайғақ кешу­лері осымен тәмам бола қалған жоқ. Тәуелсіз жас мемлекеттің бітіс­пес қас дұшпанына айналып, кек қуған Әбілхайыр ханның неме­­­ресі Мұхаммед Шайбанимен жұл­қы­ласқан соғыс отыз жылдан астам уақытқа созылды. Бұл қанкешу шай­қастар Керей ханның ұлы Бұрын­дық ханның (1480-1511) тұсында аса шиеленіскен сипат алды. Әз-Жәнібек хан қайтыс бол­ған­нан кейін Қазақ хандығы­ның билігі Керей ханның ұлы Бұрын­дықтың иелігіне көшеді. Бұл – 1480 жылдың шамасы болатын. Кешегі Көк Орда ұлысында, Дешті Қыпшақ даласында азаттық күресін бастап, Тәуелсіздік туын тіккен Қазақ хандығы осы ширек ғасыр уақытта төрт тағанына нық тұрып, төңірегіндегі елдерді сана­суға мәжбүр еткен іргелі мем­лекет ретінде қалыптасып алды. Ақылына іскерлігі сай Әз-Жәні­бек өзі дара хандық құрған жеті жыл ішінде мемлекеттің құры­лымын, басқару және заңдық жүйесін, әскери тәртібін жасап, берік орнықтырып кетті. Қазақ хандығының алғашқы бас­қару жүйесінен кейінгі кезең­деріне дейін жалғасқан озық үрдіс алғаш осы Әз-Жәнібек қалдырған заңдарда нақты көрініс тапса керек. Оның ішінде ерекше көңіл аударарлығы – хандық биліктің әкеден балаға емес, ағадан ініге көшуі. Ол – ағайын арасындағы алауыздықты болдырмай, туыс­тықты берік жалғастыруға, інінің ағаны, кішінің үлкенді құрмет тұтуы­на негізделген ұлттық дәс­түр­ді нығайтуға бағытталған көре­­ген­дік саясат еді. Ол – сонау Түрік қағанаты кезеңінен ұлттық қа­ны­­мызға сіңген ізгілікті үрдістің ла­йықты жалғасы болатын. Оған көнедегі VIII ғасырдан бізге жеткен Білге-қаған ескерткішіндегі «Әуелі әкелер қаған болды, одан соң інілері қаған болды, содан кейін балалары қаған болды» деген қасиетті шежіре жазулары айқын дәлел. Төрт ғасыр бойы дәуірлеген Қазақ хандығының алғашқы «ал­тын ғасыры» тарихында осы бір ұла­ғатты үрдісті барынша бұлжыт­пай ұстауға күш салынғаны анық байқалады. Әз-Жәнібектің өзінен туған Махмұт, Еренші, Әдік, Қасым, Жаныш, Таныш сияқты ел ішінде естілігімен де, ерлігімен де аттары шыққан, өңкей сырттан тоғыз ұлы бола тұра, хан тағы­ның аға баласы – Керейдің ұлы Бұрындыққа берілуінен де осы бабалар дәстүрін жаңа мемлекеттің заңдарында орнықтырып, ұрпаққа ұлағат етіп қалдыру мақсатынан туған ізгілікті үрдістің нақты жал­­­ға­сын көреміз. Данагөй әке­нің парасатты өнегесіне сөзсіз ба­­ғынған тоғыз сұлтан ата дәс­түрін берік орнықтырып, қазақ елі­­нің мерейін асырды. Олардың ешқайсысы Бұрындық ханның алдында тексіздік танытпады. Тіпті, сол кездің өзінде айбары ас­қан, «тақсыз хан» атанған Қасым сұл­танның өзі де Бұрындық ханға қарсы келмеді. Осы ұлағаты зор озық дәстүрді сол заманның тарихшылары да: «Бір кезде өз әкесі Жәнібек Керей ханның билігіне бас ұрғаны сияқты, Қасым да Бұрындық ханды ұлық тұтты», – деп ерекше мән бере жазған. Бұрындық хан билік құрған кезеңде Қазақ хандығы ата жау­лары­ның үздіксіз жүргізген бас­қын­шылық соғыстарына күйрете соққы бере отырып, ел іргесін де кеңейте түсті. Қазақ хандығы Көк орданың байырғы астанасы Сы­ғанақ қаласымен бірге Сыр­дарияның жағасындағы страте­гиялық маңызы зор Созақ, Сау­ран, Аркөк, Үзкент, Аққорған сияқ­­ты қалалары мен шұрайлы ай­мақ­­тарын өзіне қаратты. Соны­мен бірге, қасиетті Түркістан, атақ­ты Сайрам, ежелгі Отырар қала­лары дұшпандардың көз құр­тын же­ген қазақ мемлекетінің иелігі еді. Сырдария бойындағы бай қала­лар­ды жаулап алу жолында бітіспес қанды шайқастар жүргізген Қазақ Ордасының қас жауы – Мұхаммед Шайбани болды. Сол сияқты Әмір Темір әулетінен шыққан Әмір Мұхам­мед Мәзит Тархан хан мен Мо­ғол­стан билеушісі Жүніс хан да қазақ­тардың стратегиялық маңы­зы зор бай қалаларын өздеріне қаратып алуды көкседі. Мұхаммед Шайбани Сырдың бойындағы қалаларды басып алу және атасы Әбілхайырдың Дешті Қыпшақта құлаған үстемдігін қайта орнату үшін қазақтармен 30 жыл үздіксіз соғысты. Бұл соғыстарда ол бірде Әмір Темір әулеттеріне, бірде Ноғай одағына, бірде Моғолстан хандарына иек артты. Шайбани хан өзінің осы пиғылын қайткен күнде жүзеге асыру үшін Қазақ еліне төрт рет жойқын басқыншылық жорық жасады. 1509 жылы Мұхаммед Шай­бани мұздай қаруланған 100 мың әскер­мен қаңтардың қақаған қы­сын­да Сырдарияның мұзынан өтіп, Әз-Жәнібектің ұлы Жаныш сұл­танның ұлысына шабуыл жасады. Қамсыз жатқан бейбіт елді қырып-жойып, Аркөк, Үзкент, Түркістан (Ясы) қалаларын басып алып, Жаныш сұлтанның қыстаулары Қарабдалға жетеді. Тосын жауға қарсы Жаныш сұлтан бүкіл ұлысын көтереді. Сол кезде Жаныш сұлтан ұлысында барлығы 100 мыңдай халық бар екен, содан 30 мыңдай азамат атқа қонып, қанқұйлы жауға қарсы тұрыпты. Күш тең емес еді. Бірақ Жа­ныш сұлтан бастаған қазақ әс­ке­рі бас­қыншылармен шайқаста туған жердің әрбір қаласы мен қырат-қырқасы үшін бастарын бәйгеге тікті. Өздерінен үш-төрт есе көп жаумен жанталаса ар­па­лыс­қан Жаныш сарбаздары Шай­ба­ни қосындарының қатарын селдіретіп-ақ тастады. Бірақ кенеттен соқтыққан көп жау дегенін жасады. Ұзақ қантөгіс шайқастан кейін қазақ әскері түгелдей майдан даласында қаза тапты. Жаныш сұлтанның жаужүрек баласы Ахмет те осы соғыста мерт болды. Мұхаммед Шайбанидің жартылай қансыраған ызалы әскері бейбіт жатқан қазақ халқын қырып-жойып, мыңдаған бала-шағасын құлдыққа, қыз-келіншектерін күңдікке алды. Жау қолына түс­кен мал-мүлік те қисапсыз еді. Шай­­бани әскерінің құрамында болған, кейіннен “Михманнама и-Бұхара” атты аса құнды тарихи ең­бек жазған тарихшы Фазлаллах ибн Рузбеханның айтуы бойынша, қазақтардың бала-шағалары мен жүктерін артып, көшіп жүре беретін “жылжымалы үйлерінің” (арба үстіне тігілген кигіз үйлі күй­мелер) өзінен он мыңнан астам үй олжа болған. Үйір-үйір жылқы, табын-табын түйе мен қой қолды болған. Жеңіске желігіп, оңай олжаға құныққан Мұхаммед Шайбани Қазақ хандығын біржолата тал­қан­дап, ата кегін қайтару үшін 1510 жылы тағы қыс айында өзі­­нің соңғы, төртінші жойқын жо­ры­ғына шықты. Бұл жолы да Сыр­дарияны көктей өтіп, бейбіт қазақ қалалары мен ауылдарын қырып-жойып, әскерінің негізгі бөлі­гін Сарыарқаға аттандырады. Жаудың бір жыл бұрынғы бас­қыншылық жорығынан сабақ алған қазақ жұрты қамсыз емес еді. Жаужүрек қолбасшы Қасым сұлтан «жау қосындары қай қиыр­дан, қай мезгілде тиіседі» деген­дей әскерін томаға-тұйық ұс­тап, Ұлытаудағы ордасында жат­қан болатын. «Аттан!» деген ал­ғашқы жаушы хабарынан кейін-ақ Мойынсыз Қасен батыр бастаған әскерінің алғашқы легін жауға қарсы аттандырады. Жаужүрек баһадүр Мойынсыз Қасен жау қосындарын Кішітау маңында қарсы алады. Қазақ сарбаздары Мұхаммед Шайбанидің баласы Темір мен немересі Ұбайдолла сұлтандар бастаған бас­­қын­­шы­лар­дың тас-талқанын шығар­ды. Үрейленген жау­ды түре қуып, көп шығынға ұшы­­рат­ты. Әскердің қалдығы Сыр бойындағы Көк Кесене бекінісінде жатқан Шайбани қосын­дарына келіп қосылады. Шайбани әскерінің басын құрап үлгергенше қазақтардың негізгі жасағын бастап, Қасым сұлтан басқыншыларды қоршауға алады. Кескілескен шайқас ұзаққа созылды. Туған жерін қанға бөктірген жауға деген кек жігерлендірген қазақ сарбаздары Шайбанидің есін жиғызбады. Оңай олжа қуып келген он мыңдаған басқыншылар жер жастанды. Бар әскерінен ай­рылған Мұхаммед Шайбанидің өзі бас сауғалап, зорға қашып құты­лады (Мұхаммед Хайдар Дулати, «Тарих-и-Рашиди»). Отыз жыл бойы қазақ даласына дүркін-дүркін соғыс ашып, бейбіт елдің берекесін қашырған Мұхаммед Шайбанидің сағы мүл­де сынды. Кір жуып, кіндік кес­кен атамекендерін ешбір жауға таптатпайтындықтарын іс жүзінде дәлелдеген қазақ халқының қай­сарлығын ата жау да еріксіз мойын­дады. Ғұлама тарихшы Фазлаллах ибн Рузбехан: «Бұл қазақтар – өздерінің қайтпас ерлігімен де, қуат-күшімен де бүкіл әлемге танылған халық. Егер қазақтар рулы елімен бас құрап, ту көтеріп, уақытында шеп түзей алса, ешбір жауға алдырмайды», деп сүйсіне жазды. Сол кездің тарихшылары орта ғасырлық ірі мемлекеттің ірге­тасын қалаған, Әбілхайыр әу­летінің құлдыраған беделін қай­та көтерген білікті хан, бүкіл өмірін жаугершілікпен өткіз­ген дарынды қолбасшы деп бағалаған Мұхаммед Шайбанидің қазақтармен соғыста шын сағы сынып, бағы тайды. Бұрынғы күшінен де, беделінен де айырылып, қайта оңала алмады. Қазақ еліне жасаған осы соң­ғы жорығынан соң шамалы уа­қыт өткеннен кейін бұрынғы ұлы қосындарының қалған-құт­қанымен еліне тиіскен Иран әскер­лерімен қарсы соғыста қоршауға түсті. Исмаил шахтың әскерлері Шайбани қосындарын түгелдей дерлік қырып жіберді. Мұхаммед Шайбанидің өзі осы соғыста Мерв қаласының түбінде қаза тапты. Мұхаммед Шайбани өлген соң, оның ұрпақтары билікке таласып, өзара абыройсыз қырқысқа түсті. Бұдан былайғы ширек ғасырға тақау уақытта Орта Азия тақ таласы үшін болған қанкешу соғыстың орталығына айналды. Отыз жылға созылған басқын­шылық соғысқа қарсы тұрып, Орта Азия әміршісі Мұхам­мед Шайбаниді біржолата тал­қан­дағаннан кейін Қазақ хандығының мерейі өсіп, атақ-даңқы төрткүл дүниеге тегіс тарады. Сыр бойы­ның қос жағалауына қоныс тепкен қалалардың барлығы Қазақ ордасына қарап, бейбіт өмір қа­лыптасты. Қазақтың жеңімпаз әскерінің бас қолбасшысы Қасым сұлтанның атағы бір жағы Мәскеу княздігіне, бір жағы Иран мен Үндістанға жетті. Өзара жауласқан Орта Азия билеушілерінің арасын­дағы бітіспес кикілжіңді Қасым тиімді пайдаланып, қазақ елінің шырқын бұзатындай бұл жақтан ешқандай қауіптің болмауына қол жеткізді. Қазақ хандығының іргесі нығайып, халқы бейбіт тіршіліктің берекесін көрді. Бұрындық хан Қазақ ордасы­ның ішінде ешқандай алауыздық болдырмады. Ол Әз-Жәнібек хан­ның ұлағатын жалғастырушы Қа­сым сұлтан бастаған жаужүрек туыстарының көмегіне сүйене отырып, елінің босағасы бекіп, берекесі артуына тиімді жағдай жасай білді. Әз-Жәнібек қалдырған іргелі хандықтың күш-қуатын одан әрі арттырып, нығайта түсті. Ата кегін қуған Мұхаммед Шайбанидің отыз жылдық басқыншылық соғысына төтеп беріп, бітіспес жауды тізе бүктірді. Отыз жыл билік құрған Бұрын­дық хан бар өмірін елінің тәуел­сіздігін сақтап, бірлігін берік қылу жолында бел шешпей, ат үстінде өткерді. Ол аталары мирас етіп қалдырған қасиетті таққа да, қазақ елінің қолы жеткен азаттыққа да қылау түсірген жоқ. Ежелден еркіндік аңсаған халқымыздың тарихында Қазақ мемлекетінің іргесін шайқалтпай, жан-жақтан көз алартқан басқыншыларға таба қылмай, тәуелсіздік мұратын биік ұстап, ел бірлігін сақтай білген Бұрындық ханның алар орны ерекше. Төрт ғасыр дәуірлеген Қазақ хандығының ұлы билеушілерінің бірі – Бұрындық ханның есімі тарихшылар еңбегінде лайықты бағасын алуға тиіс. Кемеңгер әмірші Қасым сұлтанның атақ-даңқы ел арасында шарықтай көтеріліп, оның беделінің алыс-жақын елдерге де кеңінен танылғанын Бұрындық хан дер кезінде көре білді. Ол аға баласының мерейі өскендігіне іштарлық көрсетпеді. Бұрындық хан аталары мұраға қалдырған туыстар арасындағы татулықтың одан әрі салтанат құруын ойлады. Қасым сұлтанның ел басқарудағы қасиеттерін танып, өз мүддесінен мемлекет мүддесін жоғары қойды. Сондықтан да парасаты биік Бұрындық хан тақтан өз еркімен бас тартып, аталардан қалған қасиетті үрдіспен Әз-Жәнібектің баласы Қасым сұл­танға жол берді. Бұрындық құдай жолын қуып, шамалы нөкер­лерімен Мәуеренахр жеріне қоныс аударды. Ата салтымен Қасым сұлтан ақ кигізге қондырылып, хан көтеріл­ді. Қазақ халқының қасиетті шежі­ре­сінде «Қасым ханның қасқа жолы» деген атауға ие болған Қазақ ор­да­сы­ның нығайып, дәуірлеу ке­зеңі басталды. Үндістандағы Ұлы Моғол империясының негізін қа­ла­ған ұлы билеуші, ғұлама Бабыр өзінің атақты «Бабыр­нама» ат­ты кітабында: «Қазақ хал­­қы­ның бұрын-соңғы хан, сұлтан­дарының ішінде Қасым хандай құді­ретті әмірші болған емес. Оның үш жүз мың әскері бар еді», – деп жазды. XV ғасырдың соңы мен XVІ ғасырдың алғашқы он жылдығында Қазақ хандығының саяси және экономикалық жағдайы ерекше нығайып, әскери күш-қуаты барынша артты. Қазақ мемлекетінің атағы төрткүл дүниеге түгел тарап, сол кезеңдердегі барлық империя­ларды өзімен санасуға мәжбүр етті. Моңғол шапқыншылығынан кейінгі заманда қазақ рулары мен тайпалары берік этностық негізі қалыптасқан біртұтас халық ретінде тұңғыш рет бір мем­ле­кет­тің туы астында топтасты. Қазақ мемлекетінің бірлігі бекіп, ірге­­сінің нығаюына Қасым ханның сіңірген тарихи еңбегі өлшеусіз. Заманының заңғар перзенті, озық ойлы мемлекет қайраткері, дара тұлға Қасым ханның есімі содан бергі дәуірлерде халық жадында мәңгі жатталып, ұрпақтан-ұрпаққа ұлағат тұтар ұлылығымен паш етіліп келеді. Орта ғасыр шежіресін жасаған тарихшылар мен ғұлама ғалымдардың қай-қайсысы болмасын осы бір ұлы тұлға туралы шығармаларында пікір айтпай кеткені жоқ. Атап айтқанда, Әлкей Марғұлан өзінің еңбектерінде XV-XVІ ғасырларда өмір сүрген бірқатар тарихшы-ғұламалардың Қасым хақында айтқан пікірлерін, осы тарихи тұлғаға замандастары берген бағаларын жан-жақты атап көрсеткен. Мәселен, «Мұхаммед Хайдар Дулати өзінің «Тарих-и Рашиди» атты еңбегінде, Жошы ханнан соңғы дәуірлерде Қасым ханға жететін құдіретті әмірші болған емес деп бағаласа, Ғафаридің айтуынша, Қасым хан Дешті Қыпшақтың ең ұлы білімпазы, Хайдар Разидің пікірінше, Жошы ұлысында Қасым ханның тәрті­біндей ұлы бірлік жасау бұрын-соңды болмаған еді» (Ә.Марғұлан, «Таңбалы тас жазуы», «Жұлдыз». №1, 1988). Ал ғұлама ғалым Хантемір (Хондемир) өзінің «Хабиб ассиир» атты еңбегінде: «Қасым хан өзінің ұлы кемеңгерлік және жойқын ерлігімен Дешті Қыпшақты билеушілер арасында бәрінен де ерекше болды. Оның қасына ерген билері де, ел басқарушылар да өзіндей білгір, әскері де орасан көп еді. Оларды басқарушы – Мойынсыз Қасен, бәрі соның айтқанын екі етпейтін. Қасым ханның жойқын күшінен жеңілген Шайбани хан енді Сыр бойына бара алмай шаршап, Хорасанға келіп, сол жерде сафавиттер қолынан өлді» деп жазған екен. Тарихшы Қадырғали Жалаиридің еңбектерінде де Қасым хан туралы деректер мол. Сонымен, Қасым хан Қазақ хан­ды­ғының негізін қалаған қа­сиетті Әз-Жәнібектің бел баласы. Анасы – Жаған-бегім (Шахан-бикем). Болашақ ұлы хан 1445 жыл шамасында дүниеге келген. Есей­ген шағында дербес Қазақ Ордасының құрылуын көзімен көріп, атқа қонған азамат кезінде елінің тәуелсіздігін сақтап қалу жолын­дағы қанды шайқастарға қаты­сып, еркіндік үшін болған күрес­терде шынығады. Ел еркін­дігін, халық бірлігін ту етіп көтерген қасиетті әке ұлағаты, ата­мекенді жауға таптатпау жолын­дағы аға ұрпақ күресі Қасым сұлтанның ерекше тұрпаттағы қайраткер ретінде қалыптасуына ықпал етті. Қазақ хандығының төртінші әміршісі – Қасым хан ұлыстың ты­ныш­тығын, мемлекетінің ежелгі Көк Орда аумағында біржола бекіп, іргеленуін барлық билік сая­сатының тұғырнамасына айналдырды. Қасым ханның туы астында мұздай қару­ланған жер қайысқан әскері бола тұра (оның әскері үш жүз мыңнан асты «Ба­быр­нама»), жаңа жерлер жаулап алу үшін басқыншылық соғыстар жасамай, барлық күш-қуатын елінің тыныштығын қорғауға, мем­лекетінің тұтастығын нығайтуға арна­ды. Кемеңгер Қасым осы ха­лық­тың көкейкесті мұ­раты жолында Орта Азия мем­ле­кет­тері­мен көршілік татулық орнатып, ат тұяғы жетер жердегі іргелі елдермен дипломатиялық қарым-қатынас жасады. Заманының шебер дипломаты Қасым хан алғашында Моғолстан мемлекетімен достық одақ орнатып, Шайбанилардың Жетісуға төндірген қаупіне тосқауыл қойды. Ойрат-жоңғар билеушісі Амасанжының Моғолстанға жа­­са­ған шабуылдарына қарсы кү­ресті, Ноғай одағы, Сібір хан­дық­­тарымен одақтаса отырып, Әбіл­­хайыр ханның мұрагерлерін тізе бүктірді. Қазақ ордасының бітіспес ата жауы – Мұхаммед Шайбаниді талқандағаннан кейінгі кезеңде Қасым хан мемлекетінің төңірегіндегі елдермен түгел тату, бейбіт жағдайда болды. Ірге көтергеннен бергі елу жыл ішінде үнемі басқыншыларға қарсы соғыс жүргізген қазақ халқы үшін бұл таптырмас тиімді саясат еді. Жылқыбай Жағыпарұлы, «Егемен Қазақстан». (Жалғасы бар).