«Командирді тағайындау мүмкін емес, командир болып туу керек» деген сөз бар. Бұл – асыра сөйлегендік емес, бұл – шындық. Жаратқан мұндай қасиетті кез келгеннің маңдайына жаза салмаған. Мұны жоғары кәсібилік, толайым тәжірибемен байланыстыра салу да аздық ететіндей. Құбылыстың астарында адам бойындағы адалдық пен ашықтық, ұлысты үйіріп алар ұстамдылық пен кең жүректілік жатса керек. Сондықтан да көшбасшының бұйрығына көзсіз бағынудан гөрі, оған деген сенім сезімі алға жетелеп отырады, жеңіске жеткізеді. Әскердегі әкең де, шешең де сол. Дәл осындай қасиетті жанына қондыра білгендер – командир.
Жүрегі Отан деп жалындап тұратындардың бірі – Ұлттық гвардияның Көкшетаудағы №5510 әскери бөлімінің командирі, подполковник Жанболат Төлегенов. Ол 1978 жылдың 14 наурызында Ақтөбе облысының бұрынғы Ленин ауданындағы Қайрақтысай ауылында, қарапайым отбасының шаңырағында туған. Еңбектің майын жеп, елге сыйлы атанған әке-шешесі Жанболат пен оның бауырларына Отанды сүюдің қарыз-парызын барынша сіңдіріп өсіргені көрініп тұр. Жанболат Өтегенұлы өзімен сөйлескенімізде, бұл сезімдер өмірінің басты мәні-мағынасы екенін айтты.
Ж.Төлегенов 1995 жылы орта мектепті бітіріп, ауыл ішіндегі жұмысқа араласты. Келесі жылы міндетті әскери қызметке шақырылған. Азаматтық борышын Көкшетаудағы №5510 әскери бөлімде өтеді. Мынаны қараңыз, бүгінгі күні өзі командир болып отырған әскери бөлім. Кездейсоқтық деуге қимайтындай жағдай. Дәл осы бөлімде қатардағы жауынгердің өміріндегі бетбұрысты кезең басталғаны анық. Жас адамның бойындағы бұрыннан бар қасиеттерді тербетіп, «сен әскери адамсың» деген сезімді оятып, сеніміне серпіліс қосқан бұл бөлім тегін болмағаны.
Міндетін өтеп, өзінің қасиетті Қайрақтысайына келген ол әкесінің батасын алып, көп ұзамай Петропавлға аттанды. Маздаған мақсат, әскери бөлімнің мінездемесі де сеп болғандай, ол осындағы Қазақстан Республикасы ІІМ Ішкі әскерлерінің Әскери училищесіне курсант болып қабылданды. Оқу орнын 2001 жылы үздік бітірген Ж.Төлегенов еліміздің әртүрлі аймағындағы әскери бөлімдерде взвод командирінен әскери бөлім командиріне дейінгі қызмет сатыларынан өтті.
Әскери өмірдің оңай еместігі белгілі. Жанболаттың төзімділігі, қарауындағы солдаттар мен офицерлердің жан-жүрегін түйсіне білуі, қатал да болса әділ шешім қабылдай алуы, қойылған міндеттерді мінсіз атқаруға жұмылдыруы абырой ауылын жақындатқаны анық. Мұндай жігіттердің мақсаты да биік болады. Соның бір айғағы – 2010 жылы Ұлттық қорғаныс университетін тәмамдауы дер едік.
Подполковник Жанболат Өтегенұлының басшылығындағы №5510 әскери бөлім көкшетаулықтардың көз алдында елеулі өзгеріске түскенін екінің бірі айтады. Оның ішкі ауласы мен казармасындағы жағдайдың қандай екендігін бөлімнің айналасындағы мұнтаздай тазалықтан, жайқалып өсіп келе жатқан балауса ағаштардан, көшеде кездесе қалған офицерлер мен солдаттардың ізеттілігінен де байқауға болады. Бұрнағы жылы әскери бөлімге Түрік жандармериясының жоғары лауазымды қызметкерлері тәжірибе алмасу мақсатымен келгені, жақсы лебіздер білдіргені есімізде. Мұны елімізге көрсетілген құрмет деп қабылдағанымыз жөн.
Бақберген АМАЛБЕК,
«Егемен Қазақстан»
Ақмола облысы