Қазақстан Үкіметі халықтың әлжуаз топтарын әлеуметтік жағынан қорғау шараларын дамытып келеді. Соның бірі – 1991 жылғы 19 желтоқсандағы №1930 қаулы бойынша жасалып, бекітілген ауыр және адам денсаулығына, өміріне зиянды деп саналатын жұмыстардың, мамандықтардың №2 тізімі.
Бұл тізімге медицина, обаға қарсы күрес бөлімі қызметкерлері, көлік саласындағы аккумулятор цехында істейтіндер, микроорганизмдермен жұмыс жасаушылар, туберкулез ауруын және іріңді жараларды емдейтіндер енгізіліп, оларға қосымша өтемақы төленеді. Өкінішке қарай, адам денсаулығына зияндылығы осы аталған мамандықтардан артық болмаса, кем емес ветеринария қызметкерлері бұл тізімге енгізілмеген. Неге?!
Алдымен ветеринария қызметінің зияндылығына дәлел келтірейік.
Біріншіден, жылдың қай мезгілінде де ауырған малды мал дәрігері барып қарайды. Өлсе ауруын анықтау үшін бірінші болып сойып қарайтын, қажет болса, зертханаға жіберетін де солар.
Егер оба сияқты өте қауіпті аурулардан күдіктенсе, оба ауруына қарсы күрес бөліміне хабарлайды. Осыдан кейін ғана олар келіп, зерттеу жүргізеді. Құтыру ауруы да жиі кездеседі. Бұл ауруларды да клиникалық тексеру, қарау, байқау – мал дәрігерінің міндеті. Инфекциялық сібір жарасы, пастереллез, туберкулез, бруцеллез, листериоз, эмкар, вибриоз, брадзот ауруларының адамға қауіптілігін ешкім жоққа шығармайды. Сол сияқты серологиялық тексеру үшін малдан қан алынады. Бұл да мал дәрігері өміріне қауіпті екені ақиқат. Жұқпалы аурулардың алдын алу мақсатында егу жұмыстары жүргізіледі.
Табындағы малдың бәрі бірдей жуас емес. Әсіресе, бас білмейтін жылқы, сиыр малдарының оқыс қимылынан мал дәрігерінің жарақат алуы немесе абайсызда өзінің қолын өзі егіп алуы да кездеседі.
Екіншіден, №2 тізімге енген аккумулятор цехында істейтіндер тек күкірт қышқылымен жұмыс жасайды. Ал мал дәрігері адам денсаулығына зиянды мұндай қышқылдар мен тұздардың бірнеше түрімен жұмыс жасайтыны да шындық. Сондай-ақ, ветеринария жұмыстары медицина саласындағы жұмыстармен салыстырғанда зиянды, әрі лас, әрі көп. Ұзақ жыл осы салада жұмыс жасаған дәрігерлерінің денсаулығы басқа мамандық иелеріне қарағанда көп төмен болатынын өмір көрсетіп келеді.
Қазіргі кезде арнаулы орта білімді және жоғары білімді ветеринария дәрігерлерінің айлық жалақысы 35-58 мың теңге шамасында. Бұл мұғалімдердің, медицина саласында жұмыс істейтін мамандардың жалақысынан әлдеқайда аз.
Ауыл шаруашылығының ең қажетті маманы – ветеринария дәрігерлері. Мал шаруашылығын дамытуда бұл мамандық иелерінің атқаратын жұмысы өте маңызды.
Бұдан шығар қорытынды, ветеринария қызметі – адам денсаулығына аса қауіпті мамандықтардың бірі. Сондықтан бұл мамандық та № 2 тізімге енгізілсе дұрыс болар еді.
Осы жағдайды Үкімет басшысы назарына алса екен деймін.
Сатыбалды ЖҰМАШЕВ,
ветеринария саласының
дәрігері