Әдебиет • 13 Маусым, 2017

Тұлғаны сомдаған тұрлаулы туынды

368 рет
көрсетілді
10 мин
оқу үшін

Бір атақты жазушыдан «Өмір сүрген әр адамның ғұмыры туралы бір роман жазуға болады» деген сөз қалған. Жер бетіне келіп, адам деген қастерлі атты биік ұстаған, бала өсіріп, тырбаңдап еңбек еткен кез келген адамның саналы ғұмырына тереңінен үңіле білсең, расында да кере қарыс кітапқа жүк болатындай мәлімет табар едіңіз. Міне, менің қолымда – соңғы жылдары мұнай тақырыбына көбірек қалам сілтеп жүрген қаламгер Кенжебек Тұманбайұлының «Тұлға» атты кітабы. Асықпай танысып шықтым. Осы кітап жөніндегі өзімді толғантқан кейбір ойларымды оқырман қауымға ұсынсам деймін.

Тұлғаны сомдаған тұрлаулы туынды

Біріншіден, тұлға деген биік атаққа кімді лайықты деп біле­міз. 2006 жылы жарық көрген Ұлттық энциклопедияда оған төмендегідей анықтама береді. Қане, оқып көрелік. «Тұлға – жеке адамның өзіндік адамгершілік, әлеуметтік, психологиялық қыр­ларын ашып, адамды саналы іс-әрекет иесі және қоғам мүшесі ретінде жан-жақты сипаттайтын ұғым», делінген. Осынау беделді басылымдағы анықтамаға сүйенсек, адамгершілік қасиеті жоғары, қоғамға барынша еңбек етіп, өзгелер оны мақтан тұта алатындай ғұмыр кешкен жанды тұлға деп атайды екенбіз. Осы тұрғыдан келгенде, автор өзінің деректі еңбегіне атауды сәтті қойған деп санаймын. Себебі, кітап кейіпкері белгілі мұнайшы Құмар Балжановты танып-білгеніме ондаған жыл өткен екен. Құмекеңнің өмір жолы, атқарған қызметі мен биік адамгершілігі тұлға деп атауға толықтай негіз бола алады.

Жасыратын несі бар, қазақ мұнайының бағы Тәуелсіздікпен бірге жанды. Еліміз дербес саясат жүргізе бастаған кезден бастап экономикамыздың еңсесін тіктеп кетуі – мұнай осы саласымен тікелей байланысты еді. Әрбір саланың болмысы биік, кәсіби біліктілігі жоғары мамандары болады. Солардың еңбегіне арқа сүйеп, жоғары ұйымдастырушылық қабілетін тиімді пайдалана білгенде ғана саланың жұмысы жанданады. Өз басым Құмар Балжановты осындай қасиетке ие сирек жандардың бірі деп санаймын. Шындап келгенде, Құмекеңнің ғұмыры ел мен жерге беріле еңбек етуден, бітімі бөлек адалдықтан тұратын айрықша ғұмыр болатын. Құмар Қайырбайұлы тұлға атына әбден лайықты азамат болатын. Міне, Құмекеңнің тағдыр-талайына арналған еңбектің әп дегеннен атауымен өзіне баурап алуының құпиясы осында.

Ендігі әңгіме кітап жөнінде болмақ. Кітаптың жазылу стилі де көңілге қонымды. Автор кейіп­керінің өміріне үңілгенде тек оны хронологиялық тәртіппен құр тәптіштей бермейді. Не себепті Құмар Балжановтың тағдырына қызыққандығын бір сөзбен ғана баяндап кетеді. Тәуелсіздікке қолымыз жетіп, мәре-сәре болған кезді ұмыта қойған жоқпыз. Бір қуаныштың бір өкініші болатыны секілді, тап сол кезеңде ондаған жыл жүйелі түрде жұмыс жасаған жоспарлы экономика құрдымға кетті. Жаңа экономикалық жүйе – на­рықтық қатынастар төрі­мізге озды. Тың жүйенің алғашында түсініксіз тұстары да көп болды. Қиыншылықтарға кезіктік.

Міне, осындай сергелдең кезеңде «Жайықмұнайгаз» бас­қармасының бастығы болған Құмар Балжановтың пәрменімен, жауапкершілік жүгін өз мойнына ала отырып, жергілікті ауруханаға миллион доллардан астам қыруар қаржыға меди­циналық құрал-жабдықтар алып береді. Міне, кітап авторы кейіпкерінің осы бір ізгілікті ісін деректі дүниенің кілті ретінде сәтті пайдалана білген. Сонымен қатар, Құмекеңмен 59 жыл бірге ғұмыр кешкен жан-жары Изила Нұрғалиқызымен кейіпкері туралы сырласып отыруы да – кітапқа деген қызығушылығыңды арттыра түседі.

Бір қиыншылықтың бір жеңілдігі болады. Өткен жиырмасыншы ғасырдың басындағы Голощекиннің кезіндегі қолдан жасалған ашаршылық болмағанда Құмекеңнің аталары құмды өлке Қызылқоғаның Сарыкөл елді мекенінен мұнайлы Доссорға қоныс аудармаған болар еді. Олар осылайша ғажайып жазушы К.Паустовский «Ерлік дегеніміз – Доссор екен ғой», – деп таң қалған өзгеше өлкеге табан тірейді. Міне, осы бір климаты қаталдау жерде, қиыншылық пен жоқшылықтан көз ашпаған 1928 жылдың қақаған қысында Құмар Балжанов дүниеге келеді. Кітаппен танысу барысында кейіпкердің жүріп өткен ғұмыр жолы көз алдыңнан қол бұлғайды.

Иә, өткен ақпан айы­ның он екінші жұлдызында тоқсанға жақындаған шақта ғазиз жүрегі мәңгілікке тоқтаған Құмар Бал­жанов жер басып жүргенінде бәрін көрді. Қазақты қынадай қырып, жусанды даланың баурайын үрейге тұншықтырып кеткен ашаршылықты да, сұм соғыстың кезінде белі майысып ауыр жұмысқа жегіліп, бейнет кешуді де, тіпті Ұлы Жеңістің шаттық желбіреткен туының асқақтағанын да, талайларды үлкен өмірге аттандырған Мәскеудегі мүйізі қарағайдай И.М.Губкин атындағы институттың дипломын қалтаға салып, аяулы жарын қолтықтап елге келіп, әке-шешесін тебіренткен кездің де айран-асыр қуанышы мен тұңғышының іңгәлап жылап айрықша сезімге бөлейтін ғажайып сәттерінің, Прорваның ала шаңдағы аспанға көтерілген құмды өлкесінде жаңадан ашыл­ған мұнай кен орнын игерудегі сан алуан кедергілерді, тіпті алып «Теңіз» кен орнын алғашқы ашушының бірі ретінде Қазақстан Республикасының Мемлекеттік сыйлығының лауреаты төсбел­гісін кеудесіне таққандағы шат­тыққа толы сәттердің бар­лығын көрді. Не көрсе де асып-сасқан жоқ. Бәріне сабырмен қарады.

Бір деммен оқылатын кітап­тың басты жетістігі – автордың кейіпкер өмірін тыңғылықты зерттегендігінде. Одан бөлек, автор кітапты үлкен сүйіспеншілікпен, терең тебіреніспен жазған. Әрбір тарауда өмір белестерін ашуда тың әдістер қолдана білген. Мәселен, Құмар Балжановтың ай­рықша қолтаңбасы қалған «Жайықмұнайгаз» басқарма­сындағы кезеңді жазу барысында, ол кісімен қатар еңбек еткен ардагерлердің пікірін тұз­дық ретінде келтіре кетеді. Не­месе «Теңіз» кенішін игеру кезін­дегі еңбегіне тоқталғанда аталған кенішті игеріп жатқан компанияның бүгінгі игі істеріне де кітап бетінен орын береді.

Осындай тәсілдер кітапқа деген оқырманның қызығушылығын арттыра түседі. Еңбектің тағы бір айрықша атап өтер тұсы – Құмар Балжановпен әр жерде бірге жұмыстас болған азаматтардың аттарының кітапта барынша қам­тылғандығы. Бүгіндері еліміз жылына ондаған миллион тонна мұнай өндіреді. Озық технология өндіріске ене қоймаған кезеңде мұнай өндірудің машақатын тар­тудай-ақ тартқан аға буын ар­дагерлердің ғазиз есімдерін ұмытпаудың өзі – сол бір қиындау жыл­­дары уақытпен санаспай жұ­­мыс жасаған ақбас ардагер қау­ымға көрсетілген құрмет емес пе?

Кітаптың ең ұтымды тұсы – оның қазақ және орыс тілдерінде жазылғандығы. Екі нұсқаны да бір кітапқа әдемі сыйғыза білу – баспа ісіндегі атап өтуге тұрар­лық оң жаңалықтардың бірі екендігін айтуға тиістіміз. «Тұлға» кіта­бы­ның басты ерекшелігі неде? Бұл сауалға жауапты Қазақстан Рес­публикасының Еңбек Ері Ұзақ­­­бай Қарабалиннің кітапқа жазған алғысөзінен таптық. «Екі тілде даярланған туындыны мұ­най өндірісінің жылнамасына қосылуға лайықты еңбек деп ба­ғалаймыз. Сонымен қатар, бұл кітап келешектегі тағдырларын мұ­най­шы мамандығымен байла­ныс­тырғысы келетін жастар үшін де жақсы өнеге құралы болары сөз­­сіз», – деп лайықты бағасын береді.

Екі жылдай даярланып, жазылған кітап оқырмандар қолына тиді. Ендігі мәселе – осы ең­бекті мұнай өндірісі шоғыр­ланған елді мекендер мен орта мектептерге тарату жағын да ойлас­тырған абзал. Тіпті, Құме­кең еңбек еткен ұжымдарда кітаптың тұсаукесерін өткізудің өзі түсіне білген жанға пайдалы шаруа болар еді. Себебі, бүгінгі құндылықтардың бастауы – кешегі қиындау кезеңде қаланғанын өскелең жастар білуі керек. Мұның өзі өткен сәуір айындағы Президенттің «Бола­шаққа бағдар: рухани жаңғыру» атты мақаласындағы биік талаптармен үндесіп жатқан ізгілікті істер екендігі сөзсіз.

Сонымен, даңқты мұнайшы Құмар Балжанов туралы жазылған еңбекпен танысқандағы алғашқы келген ойлар легі осындай. Хал­­қымыздың кең пейілі мен ниетіне қарай молынан берген мұнайымыздың өндірісіне бар өмірін сарп еткен Құмар Бал­­жанов секілді бөлек болмыс­ты барша азаматтың мәрте­бесі арта берсін деймін. Өмір­ден көп ештеңе дәметпей, адалдық пен ірілікті серік еткен сол ағала­рымыздың ғұмырын баян­даған «Тұлға» кітабының авторы, Қа­зақ­стан Журналистер одағы сыйлығының лауреаты Кенжебек Тұманбайұлына қаламыңызға қуат берсін демекпін.

Болат ЕЛАМАНОВ,
Қазақстан Республикасы Мемлекеттік сыйлығының лауреаты, техника ғылымдарының докторы