Өткен ғасырдың жетпісінші жылдары облыс шопандары қой түлігін мыңғыртып өсіріп, жарты миллион басқа дейін жеткізуі – бүгінде әжесінің немересіне айтқан ертегісіндей естілері анық. Қазір Шопан ата мен Шекшек ата түлігін қосып есептегенде 363, 9 мың басты әзер толтырады. Басым көпшілігі қосалқы шаруашылықтардың иелігінде.
Солтүстік Қазақстан мал шаруашылығы ғылыми-зерттеу институтында көп жыл бойы еңбек еткен Вера Сутулова ол кезді былай еске алады: «Өңірде қылшық, жартылай қылшық, биязы жүнді қойлар өсіріліп, асылдандыруға, будандастыруға жүйелі түрде мән берілді. Қостанайдағы Сұлукөл асыл тұқымды зауытпен, аргентиналықтармен, австралиялықтармен қоян-қолтық жұмыс істеудің нәтижесінде меринос қойдың өсімтал түрі жетілдірілді. Оның еті Қазақстанды айтпайық, шетелдерде де диеталық тағам ретінде бағаланды. Күн көзіне шағылысқандай аппақ жүн өнімдері айрықша сұранысқа ие болды».
Зейнеткер сөз арасында Италияның Милан қаласында Кеңес Одағы бойынша мал шаруашылығы көрмесі ұйымдастырылғанын, оған қазақстандықтар да қатысқанын, Рим папасы /Ионна Павел ІІ/ мантиясына Қызылжардың сапалы жүнінен тоқылған мата таңдап алынғанын мақтанышпен айтып қалды. Ал, керек болса! Қытымыр ауа райына, қатал табиғатқа қарамастан қиян түкпірде арқа еті арша болып жүрген теріскейлік шопандар мен ғалымдар бәсекеге қабілеттілігімен танылып жатса, таң қалмай көр!
Өмір ЕСҚАЛИ,
«Егемен Қазақстан»
Солтүстік Қазақстан облысы
