Аймақтар • 09 Қаңтар, 2018

Ажы ауылына қатысты ащы шындық

997 рет
көрсетілді
6 мин
оқу үшін

Көрер көз, тыңдар құлақ болғанда, бәлкім осы мақаланы жазуға отырмас та едім. Бұл соншама неменеге таусылып отыр дейсіздер ғой. Олай болса мәселенің мәнісін тарқатып жазайын. Тақырып – сол баяғы жол қатынасы.

Ажы ауылына қатысты ащы шындық

Ел игілігі үшін жасалып жатқан «Нұрлы жол» бағдарламасы бойынша Орталық – Шығыс бағытындағы Астана – Өскемен тас жолының (автобан) Астана-Шідерті бөлігінде ауылымыз Ажыға бұрылатын жол қиылысы өтк­елі қарастырылмаған. Осы түйткілді мәселе ту­ралы аудандық, облыстық, орталық газеттер­де бірнеше мақала жарық көрді. Ақмола об­лыстық «Көкшетау-Қазақстан» теле­арна­сы­нан сюжет көрсетілді. Бірақ біздің жанай­қай­ымызға құлақ түрген жан болсайшы.

Өркениет дамуының күретамыры – жол екенін ескерсек, осы бейқамдықтың кесі­рі­нен біздің ауыл бір жылдың үш айында сырт­қы дүниемен байланысын үзіп алайын деп отыр. Арыз-шағымдарымызда, баспасөз бе­тінде жарық көрген мақалаларда аталған мә­се­лені егжей-тегжейлі тәптіштеп, санасында са­ңылауы бар адам ұғатындай етіп жаздық. «Баяғы жартас – бір жартас, Қаңқ етер, түкті байқамас» демекші, осындай мәселелерді талдап тексеретін бөлім бар ма? Мониторинг жүргізіле ме? Автобан құрылысы енді аз уа­қыт­та аяқталады. Бізге керекті бұрылыс тұсын­да осы күнге дейін өлі тыныштық. Салы­на­тын өткелдің нышаны да байқалмайды. Ха­лық­тың мұң-зарына құлақ қояр жауапты жан­дар бір-біріне сілтеумен уақыт өткізуде. Тұ­шымды жауап естімей екіұдай сезімде ажы­лықтар жүр.

Осы тұстан аталмыш мәселенің басын ашып, қайталап түсіндіруді жөн көрдім. Біздің Ажы ауылы облысымыздың орталығы Көкшетаудан 500 шақырымнан аса қашықтықта орналасқан. Павлодар облысының дәл шекарасындағы төрт жүзге жуық тұрғыны бар елді мекен. Географиялық орналасуы екі облыстың шекарасы іспеттес болып ағатын Өлеңті өзенінің оң жағасында. Осы Өлеңті өзенінің үстінде салынып жатқан автобан көпір арқылы жалғасады. Сол көпірден Ажыға тура қатынайтын он жеті шақырымдық дала жолы бар. Айта кететін ерекшелік – Ажы ауылы Ақмола облысына қарағанымен, осы дала жолы Павлодар облысының аумағында. Автобан құрылысын жобалап, сметалық құжаттарды жоспарлау кезінде бұл ерекшелік ескерілмеген. Соның кесірінен жоқ жерден қиындықтар туындауда.

Негізі автобан бойында бір жағы Өлеңті, Бозтал ауылдарына, екінші жағы Қойтас, Ажы ауылдарына қатынау үшін жол айрығы бар. Бірақ көктемде қар еріп, өзен арнасынан асып, тасығанда өзеннің сол жақ бетіндегі Қойтас ауылы мен оң жағалаудағы Ажы ауылының арасында көпірдің жоқтығынан арақатынас наурыздың басынан мамырдың ортасына дейін үзіледі. Бұл уақытта ешқандай көлік тасыған өзеннен өте алмайды. Тіпті кей жылдары нөсерлеп жауған жаңбырдан соң, тамылжыған жаздың ортасында өзеннің өткел бермегенін көзіміз көрді. Қыста өзен бойындағы тал-қамысқа қар тоқтап, өткелдер бітеледі. Мұндай кездері ажылықтар өзеннің ық жағындағы жаңағы дала жолымен барып, автобандағы көпір арқылы сыртқы дүниемен байланысады. Көпірден асып түсер тұста жол бойындағы дәмхана-кемпинг орналасқан. Автобустан түскен жолаушылар осы дәмханаға аялдап, ауылдан көлік күтеді. Жаяулап-жалпылап жүрген ажылықтарға жауын-шашыннан, аяз-бораннан қорған бұл жер. Сондықтан дала жолы – өмір жолы іспеттес.

Жазушы Оралхан Бөкей Кеңес заманындағы өмір шыңдығын бір әңгімесінде жазып еді. Студент қыз қаладағы оқуынан туған ауылына қысқы демалысқа келе жатады. Тас жол­дың бойынан қашық орналасқан ауылына ба­ру үшін орта жолдан түсіп қалады. Себебі авто­бустың маршрутына кірмейді бұл елді мекен. Қалай барсаң олай бар. Арақашықтық біршама екен, жаяулап тартқан әлгі қыз баланы бір қалтарыста үйірлі қасқыр қамап жеп қояды. Жолдан қиыс жатқан ауылдарға деген көзқарасты ашынып әңгімелеп еді жазушы. Сол ахуал осы күнге дейін өзгермеген бе деп пайымдайсын кейде. Өйткені автобан бойындағы жолайрықта «Өлеңті – 8 км», «Бозтал – 20 км оң жаққа», «Қойтас –18 км мына жаққа» деген жол белгілері бар. Арасын өзен бөліп тұрған Қойтастан бес шақырым жердегі Ажы ауылы осы бағытта, осынша шақырым деген белгі де, жазу да жоқ. Тарихы сонау патша заманынан басталатын Ажыға алдағы жылы 160 жыл толады. Осындай ауыл бар-ау, бір белгі керек-ау деп қаперіне алмаған адамның болмағаны өкінішті.

Қазір автобан құрылысы аяқталуға жақын. Тас жол екі бағыттағы автокөліктердің қауіп­сіз­дігі үшін ортадан темір бағандармен құр­сау­ланып бөлінген. Бейсауат жайылған мал, жүрген техника әр жерден шығып кетпеу үшін екі жағы темір тормен қоршалуда. Бәрі көріп-біліп отыр. Көпірден Ажыға қатынайтын дала жолы жабылса не істейміз? «ҚазАвтожол ҰК» АҚ басшылары, жергілікті билік тармақтары біздің жанайқайымызға неге құлақ түрмейді?

Жұмабек РАХЫМБЕКҰЛЫ

Ерейментау ауданы,
Ажы ауылы