Аймақтар • 29 Мамыр, 2018

Сә­кен Сейфуллиннің қарашаңырағы

1652 рет
көрсетілді
9 мин
оқу үшін

Ақмола ХХ ғасырдың басында жалғыз Сәкен емес, бү­кіл қазақ зия­лы­ларының да саяси отаны болғанын ескерсек, ел­дің есінен кет­пес тұл­ғалардың ішінен алғашқы мұражайлардың бі­рі Сәкенге бұйы­руы заңды құбылыс. Сондықтан да ел-жұрт Астанадағы Сә­кен мұ­ра­жайын Сәкеннің қарашаңырағындай көреді, құрметпен қа­райды, ру­хани азық алады.  

Сә­кен Сейфуллиннің қарашаңырағы

Дамыған, өркениеті өскен елдерде мұражай мемлекеттің аса бағалы құндылықтарының бірі болып есептеледі. Сондықтан да мем­ле­кеттік билік мұражай ісіне үлкен жауап­кершілікпен қарай­ды. Бір ғана тұлғаға арналған мұра­жайдың өзі сол ұлттың мә­дениеті, әдебиеті, тарихы, әдет-ғұрпы, салт-санасына барлау жасап, мағлұмат алуыңызға то­лық мүмкіндік береді.

Алматы сияқты алпыс жылдан аса астана болған мега­по­ли­сін былай қойғанда, қа­зір Қа­зақ­станның кез келген облыс, тіп­­ті кейбір аудан орта­лық­та­рында да мұражай үйлері бар. Со­лардың ішінде Астанадағы Сә­кен Сейфуллин мұражайының ор­ны ерекше. Сәкен мұражайына жыл­дың қай мезгілінде келсеңіз кісі үзілмейді. Ал айтулы күн­де­рі «құс базарының» үсті­нен түс­кен­дейсіз. Мұражай кеше­гі күн­нің көрінісіндей ғана көрін­ген­мен, егеменді ел ертеңін баптап, баулуға қосар үлесі мол.

Осыдан отыз жыл бұрын сау­сақпен санарлық қана экс­понат­пен ашылған Сәкен му­зе­йі, бүгінгі күні жеті мыңға жу­ық экспонаттар әлеміне айна­лып отыр. Ол – мұражай қыз­мет­керлерінің (Сәкеннің қыз­да­рының – Тұрсекеңнің – Тұр­сын­бек Кәкішевтің сөзі – К.А.) мыңдаған шақырым жүрген жо­лы, жүздеген кісілермен жүз­де­суі, сан мың сауалға жауап із­деп сабылуы, күлкісіз күн мен ұйқысыз түннің тәтті жемісі.

Сәкен мұражайының ашылу тарихы сөз болғанда көп жағдайда 1985 жылдан бастаймыз. Себебі бұл – Целиноград облыстық ескерткіштер қорғау қо­ғамының төрағасы бол­ған Молдахмет Досаев деген аза­мат­тың облыстық партия ко­ми­те­тіне арнайы хат жазып, Сәкен мұ­ражайын ашу жөнінде мәселе кө­терген кезі. Ал шын­дығына кел­генде мұражайын ашу Сәкен ақ­талған бойда-ақ арнайы сөз бол­ған.  Бұл 1957 жыл болатын. Ал­ғаш мұражай мәселесін кө­теріп, «ба­сын тауға да, тасқа да ұр­ған» адам – Гүл­баһрам Батыр­бек­қызы. Сәкеннің – жары.

Қазақ КСР Министрлер Кеңе­сі­нің төрағасы Д.А.Қо­наевқа: «Теперь, когда Са­кен реабилити­ро­ван и мне как единственной нас­леднице выдают гонорар от переиздания его литературных тру­дов, я реши­ла использовать эти средства для увековечивания его памяти.

Полагая, что прошлая револю­ционная деятельность Сакена Сей­фул­лина и его литературное нас­ле­дие представляет определенный инте­рес для народа. Думаю на месте ста­рого дома, в котором жил и тру­дил­ся в последние годы Сакен, построит новое здание и превратить его в дом-музей, если на то будет разрешение» – деген Сәкеннің жары Гүлбаһрам Батырбекқызының ел-жұрт қуанарлық іс-әрекетін үкімет те, жақын-жуық та қолдамаған.

Сәкентанушы Тұрсынбек Кә­кішевтің деректерінде Гүл­баһрам Ба­тырбекқызы: «Яков­­левке, Қо­наевқа, Қазақ КСР Жоғарғы Кеңесі Пре­зи­ди­умының төрағасы Ж.Тә­ше­нов­ке, Мемлекеттік қау­іп­сіздік коми­тетінің төрағасы А.Арыс­тан­бе­ковке, идеология жөніндегі хатшы Н.Жанділдинге жа­зылған хат-өтініштердің бә­рін­де де тұтқындаған кезде алған көп дүниелерді музей жиһазы ету үшін қайтару, көптомдық шы­ғармалар жинағын шығару жө­нінде сүбелі-сүбелі ұсыныстар жа­сап, көзі тірісінде аты аңызға айнал­ған  ардагер азаматының мейірманды қазақ халқының мақтанышы болғанын тағы да көргісі келіп еді», – дегенінен Сәкен Сейфуллин мұражайының ашылу идеясының тарихы әріде екенін көреміз.

Сәкеннің жары Гүлбаһрам Батыр­бекқызының ойлаған ойы іске асып, Сәкен музейі дер кезінде ашылғанда, Сәкен тұ­тын­ған заттардың қатары бүгін­гі­­ден де әлдеқайда мол болар еді. Бұл – бір. Екіншіден му­зей­дің алпыс жылдық тарихы тек көзді емес көңілді еселеп қу­ан­татын ізденістері қомақты, ғы­­лыми зерттеулері бай болар еді. Өкінішке қарай, тауы әб­ден шағылған Гүлбаһрам Ба­тыр­­бекқызы Сәкеннің сенімді се­рігі Қаскей Өтекинге жазған (07.09.1959) хатында: «Музей туралы бастықтар басында дұ­рыс­тап мәселе көтеріп еді... Со­­нымен мен де тоқтап тұр­мын. Ешқай­сысына бармаймын, түбінде істелетін нәрсе ғой», – дегенінде алғашқы қу­анышты даурықпа тұ­сын­да б­е­ріл­ген уәделерге сеніп, уақыт өте келе үкіметтік деңгейдегі сал­қын­қан­ды­лықты түсінген тұс­та саясаттың «тоңын» жібіте ал­майтынына көзі жеткендей... Бі­рақ Сәкен музейінің түбінде ашы­латындығына күмәнсіз.

Сәкен музейі ашылуының отыз жылға созылған трагедиясын 1988 жылғы 21 қаңтарда одақтық Мем­лекеттік жоспарлау комитеті, Қар­жы министрлігі, Мәдениет минис­трлі­гі­мен келіс­ті­ре отырып бір бұйрықпен ше­­шіп берген, сол кездегі Қазақ КСР Министрлер Кеңесінің төр­аға­сы – Нұрсұлтан Назарбаев. Яғ­ни Сәкеннің айының оңынан ту­ып, жұлдызының жарқырай түс­кені осы күннен басталады. Бо­лашақ елбасы  Нұрсұлтан Әбіш­­ұлы  Назарбаев «өлі разы бол­­май, тірі байымайды» деген ба­балар философиясын жаң­ғырт­ты.

Нұрсұлтан Әбішұлы  Пре­зи­дент болып сайланғаннан кейін де Сәкен мұражайына арнайы ат­­басын бұрып, қолтаңбасын қал­дырып, ескерткішіне тағзым ет­ті. Елбасының Сәкен Сейфуллинге көзқарасындағы оң қабағының қазақ халқына жылы леп әкелгенін үлкен құрметпен айтуымыз керек.

Елбасының Сәкенге қатысты та­ғы бір әділетті шешімі – мұра­жай орамында орналасқан кітап­ха­­­на­­ны көшіргендер мұражайды да ығыстырмақ болғанда, сәкен­та­­ну­шы, қазақтың көрнекті ға­лы­мы Тұр­сын­бек Кәкішевтің Пре­зидент атына жолдаған же­дел­­хатына дер кезінде құлақ асып, көмек қолын созғандығы. Сөйтіп, музей өз орнын сақтап қалды.

Бүгінде Астанадағы Сәкен Сей­фул­лин музейі – еліміздегі елеу­­лі му­зейлердің бірі. Оның се­бебі му­зей­дің елордада орна­лас­қан­ды­ғын­да ғана емес, отыз жылдық ғұмыр­ын­­дағы үз­дік­сіз еңбекте болса керек. Ең­бек­тенуші музей қыз­мет­кер­лері болғанмен, қызу жұ­мыс­қа қызықты тақы­рып­тардың өзегі Сәкеннің қазаққа сіңірген еңбегінде.

Сәкен – ақын, жазушы ре­тінде әдебиеттің барлық жанрына қалам тартып қана қоймай, қазақ әдебиетінің тарихын да түген­деу­ге атсалысқан тұлға. Оның үсті­не күнделікті тез ойлап, тез тұ­жырым жасап, жедел жазуды та­лап ететін мерзімді басылымдардан «ат-тонын ала қашпай», қайта тығыз байланыста болуы қазаққа қалтқысыз қызмет етудің үлгісі еді. Тарихы те­рең қазақ ұлты «қырғыз» деп аталып жүр­генде «Қазақты қазақ дейік, қа­­те­ні түзетейік» деп жарияға жар сал­ған намысты ұлдың батыл қадамын ХХ ғасырдың басын­да­ғы қай қазақ қайталай алды?

 Қазаққа қазақ атын қайтарған Сәкендей ұлы тұлғаға қазақтың әрбірі тағзым етуге лайық емес пе?!.

Бүгінгі күні көрнекті ақын Несіпбек Айтұлы басқарып отыр­ған мұражай қызу еңбек үстінде. Жыл аралатпай кітап шыға­рады, Сәкеннің жазған еңбек­те­рін ғы­лыми ке­ңеске салып, зерт­те­луін, ғылыми айналымға түсуін қадағалайды. Астана басындағы игі жақсы мен жайсаңның басын қосып, Сәкен бастаған істі әр­уақытта қызу тал­қы­лап, сәкен­тану ғылымын бір уақыт та да­мылдатпайды. Оның нақты дә­лелі – «Тар жол, тайғақ кешу» ро­ман-эссесіне текстологиялық тал­дау жасалып, «Сырсандық» се­рия­сының ІІІ томы болып жарық кө­руі. Сәкенге қатысты шаралар күн сайын еселей түсуде. Бүгінгі күні Елбасының арнайы тап­сырмасымен елімізде жүзеге асы­рылып жатқан «Рухани жаң­ғыруды» Президентіміз Нұр­сұлтан Әбішұлы Назарбаев Сәкен Сейфуллин мұражайына қа­­­тыс­ты 1988 жылы-ақ бас­тап бер­­ген. Президенттің сол бас­та­ма­сы үздіксіз жұмыс үс­тінде. Содан бергі мұражайдың отыз жылының әрбір күні Сәкен төңі­регіндегі іс-шаралармен өріліп отыр.

Күләш АХМЕТОВА,
Әл-Фараби атындағы Қазақ ұлттық университетінің профессоры, филология ғылымдарының докторы