Мың болғыр Міржақып атамыздың: “Оян, қазақ!” дегеніне де ғасыр айналып барады. Бірақ, соған селт еткен қазақ кей жерлерде қадау-қадау, ал көпшілігі әлі ұйқылы-ояу. Сол самарқаулығымызды пайдаланған кейбір пысықайлар ұлттың мұң-мұқтажын ойлағансып, жеке басының шаруасын түгендеп жүр. Шындығы керек, қазір “Қазағым!” деп қақылдағандардан қорқатын болдық.
Ондайлар Жезқазған аймағында да баршылық. Кейінгі бір-екі жылдың өзінде “Тілім!” деп тебіреніп, “Елім!” деп еңірегенде жұртшылықтың жүрегін елжірететін екі азамат өздері басқарып отырған мекемелердің қаржы-қаражатын талан-таражға салып, ақыры тайып тұрды.
Енді, міне, “Қазақмыс” корпорациясының қасынан құрылған “Қазақ тілі” қоғамынан “қылшық” шығып, қайран қалдырып отыр. Осындайда “қазақ тілінің жыртысын кім жыртып жүр” деп қайран қалады екенсің.
Бұдан бір жыл бұрын “Қазақмыс” корпорациясының қасындағы “Қазақ тілі комитеті” қоғамдық бірлестігі туралы жергілікті газеттер жапатармағай жазды. Бірі “Бітірген түгі жоқ” деп даттаса, екіншісі араша түсіп ақтады. Сол қоғамдық бірлестіктің бар-жоғын білмей, басын қатырғандар да болды. Ақыры ақ-қарасы ашылмай қалды. Түпкілікті төрелік айтатындар табылмады. Ондай ойдан біз де аулақпыз. Тек қолға түскен бір құжатқа қатысты қолға қалам алдық.
“Қазақмыс” корпорциясының қасындағы “Қазақ тілі комитеті” қоғамдық бірлестігінің төрағасы Қойшыбек Тоқтамысов қария — бірнеше кітапшаның авторы. Солардың басын біріктіріп “Өнер” баспасынан шығарған “Дала даусы” тағы бар. Ашығын айтсақ, жазғандары өзін дәріптеген мақалалар мен өлеңге үш қайнаса сорпасы қосылмайтын дүниелер. Биліктің бишігін ұстағандардың бейнесі тағы бар. Мәселен, мынау да өлең бе:
Уа ұлы тіл!
Ұлтыңа не дейсің —
Өзің біл,
Мен, сені қорлап,
Өзін қазақпын дейтіндерден қорқам.
Осы кітаптағы “Қазақша сөйлемейтін қазақты заң болса атар едім, риза боп өзіме, шалқиып үйімде жатар едім” деген қысқа қайырымды оқығанда ана тіліне алаңдаған ақсақалдың бұл сөзіне қайран қаласың...
Таяуда қолымызға бір құжат түсті. Ол — “Қазақмыс” корпорациясы ішкі бақылау департаментінің Жезқазған өндірістік алаңы бойынша басқармасы “Қазақ тілі комитеті” қоғамдық бірлестігінің 2005-2008 жылдардағы қаржылық-шаруашылық қызметіне жүргізген ішінара деректі тексеруінің актісі. Оқып, таныстық. Жемқорлықтың жағымсыз иісі мүңкіп тұр екен. Енді актіден үзінділер келтірейік:
“Қоғамдық бірлестіктің Жарғысына “Қазақмыс” корпорациясы өкілдерінің келісімінсіз бір жақты, тек төраға Қ.Тоқтамысов қол қойған. Комитет тіркелген сәттен, дәлірек айтқанда 2002 жылғы 10 желтоқсаннан бастап жеке мүлкі, “Центркредит” банкінде есеп-шоты, аты-жөні жазылған мөрі мен бланкілері бар заңды тұлға саналады.
“Қазақмыс” корпорациясы қасындағы “Қазақ тілі комитеті” ҚБ қызметінің негізгі түрлері: қазақ және басқа тілдердің еркін дамуына ықпал ету, басқа халықтарға қазақ халқының тұрмыстық дәстүрлерін таныстыру, ғылыми-көпшілік басылымдар шығару, қоғам аясында лингвистикалық білім беретін “Тіл білімі” халық университетін ұйымдастыру...
Комитеттің есеп-шотынан алынған қолдағы қаржыны кассир Б.Ж.Молдабаева үйінде сақтайды... Ж.К Жайлаубаевтың “Ғалым” дүкенінен 20 000 теңгеге сатып алынған кеңсе сейфі өз мақсатында пайдаланылмаған... 2005 жылғы кассалық кітап, кіріс және шығыс кассалық ордерлерін тіркеу журналы, кассалық есеп-қисап тексеруге берілмеді... 2003 жылы 3 қаңтарда жұмысқа қабылданған кассир Б.Ж.Молдабаевамен қолдағы материалдық игіліктердің сақталуына толық материалдық жауапкершілігі туралы келісім-шарт жасалмаған...
Кассалық есеп тоқсанына бір рет жасалады. Тексерілген кезеңдегі барлық кассалық есептерге кассир мен бас есепші қол қоймаған... Кіріс және шығыс кассалық құжаттары 2006 жылы журналға тіркелмеген, 2007 жылы 25 маусымда басталып, 2008 жылы 25 қазанда аяқталған. Тексерілген кезеңде ордерлерді нөмірлеу реті дұрыс сақталмаған, немесе таза нөмірленбеген. 2006 жылғы шығыс кассалық ордерлердің басым бөлігінде қоғамдық бірлестіктің кассасынан берілген күні көрсетілмеген. Барлық шығыс кассалық ордерлерінде ақшаны алған адамның жекебас куәлігінің мәліметтері жоқ.
2006-2008 жылдардағы шығыс кассалық ордерлеріне кассадан қаржы босатуға рұқсат беруге бас есепші қол қоймаған. Кіріс кассалық ордерлерінде де бас есепшінің қолы жоқ. Жалақы мен сыйлықтар бас есепші қол қоймаған төлем ведомостары арқылы берілген, кейбіреулерінде ақшаның берілген күні көрсетілмеген...
Ж.И.Молдабаева 2004 жылғы 3 қаңтардан бері бірлестіктің бас есепшісі болып істегенімен, тексеріс жүргізілген барлық кезеңде (2005 жылдан 2008 жылғы қазанға дейін) төлем тапсырыстарына кассир Б.Ж.Молдабаева қол қойған...
2005 жылы бірлестіктің банктегі есеп-шотынан қызметкерлердің еңбек ақысы үшін — 538 000 теңге, “басқа шығындарға” деп 1 222 000 теңге қолма-қол қаражат алынған. 2005 жылғы кассалық кітап, кіріс және шығыс кассалық ордерлерін тіркеу журналы жоқ болғандықтан, жоғарыдағы қаржының қайда, қалай жұмсалғанын анықтау мүмкін емес.
Қаражаттың қалай, қайда жұмсалғанын дәйектейтін құжаттар қолда болмаған жағдайда, оны келтірілген материалдық зиянға жатқызып, 1 760 000 теңге кінәлі адамдардың есебінен орнына салынуға тиіс.
2006 жылдан 2008 жылдың қыркүйегіне дейін “Центркредит” банкіндегі есеп-шоттан қолма-қол 3 899 000 теңге алынған. Мұның 3 356 223 теңгесі қызметкерлердің еңбекақысына, 231 997 теңгесі іссапарлар (бұйрық шығарылмай-ақ) шығындарын өтеуге, 7 835 теңгесі кеңсе заттарын алуға жұмсалған. Қалған 302 945 теңге кассада жоқ болғандықтан, қайтарылуға жатады.
“Қазақ тілі комитеті” ҚБ төрағасы Қ.Тоқтамысов пәтеріндегі телефоннан сөйлескені үшін “Каспийский” банкі арқылы “Қазақтелеком” АҚ-на 5010 теңге төленгені анықталды. Бұл 5010 теңге қайтарылуға жатады...
Мем.№М927СҒ “ВАЗ-21070” жеңіл автокөлігі 2006 жылы 1 қарашада бірлестіктің балансынан алынып, Қ.Тоқтамысовтың жекеменшігіне көшкен... Соған қарамастан, 2007 жылғы 11 мамырдан 21 маусымға дейін жеке меншік автокөлікке 31 000 теңгенің жанар-жағармайы алынған...
2006 жылдан 2008 жылдың қыркүйегіне дейін бірлестік қызметкерлеріне жалақының сыртында күнтізбелік мерекелерде (Жеңіс күні, 8 наурыз, Наурыз, Республика күні, Тәуелсіздік күні, Конституция күні, Мемлекеттік тіл күні) 607 451 теңге сыйлық берілген. Бірақ, сыйлық беру жөнінде бірде-бір бұйрық жоқ.
2008 жылы қыркүйекте қоғамдық бірлестіктің қызметкерлеріне жалақы екі есе жоғары мөлшерде төленген. Ол жөнінде де бұйрық шығарылмаған.
Сөйтіп, 2006 жылдан 2008 жылғы қыркүйекке дейін жалақы қорынан 577 623 теңге артық жұмсалған...
“Қазақ тілі комитеті” қоғамдық бірлестігінің 2005-2008 жылдардағы қаржылық-шаруашылық қызметіне жүргізген ішінара деректі тексеруде анықталғаны:
1. қоғамдық бірлестікке келтірілген 1 760 000 теңге материалдық зиян кінәлі адамдардың есебінен қайтарылуға жатады.
2. заңсыз қолды болған 302 945 теңге қайтарылуға тиіс.
3. жанар-жағармайға заңсыз төленген 31 000 теңге қайтарылуға тиіс.
4. телефон байланысы қызметіне заңсыз төленген 5 010 теңге қайтарылуға тиіс”.
Екі мыңыншы жылдардың басында “Қойшыбек қария корпорацияның қасынан “Қазақ тілі” қоғамын ұйымдастырғалы жүр екен” дегенді естігенде “Көпті көрген қария ғой, қазақтың кенжелеп қалған тілінің тағдырына алаңдап шыдап жата алмаған шығар, шынайы жаны ашитын адам” деп қуанғанбыз. Артынша “Мысты өңір” газетінен корпорацияның қасынан “Қазақ тілі” қоғамы құрылып, оған Қойшыбек Тоқтамысұлы төраға болғаны туралы қысқа хабар оқыдық. Бүгінде қоғамды құруға қатысты құрылтай жиналысы өткеніне күмәнмен қарай бастадық. Керек құжаттарды кеңседе отырып-ақ туралап алып, тиісті жеріне тіркетіп алғандай көрінеді. Өйткені, қоғамның жоғары органы болып табылатын жалпы жиналыс өткізу, қоғамның негізі болып саналатын бастауыш ұйымдармен байланыс орнату, қаржы жағын қадағалайтын тексеру комиссиясының есебін тыңдау, тағы басқа толғақты мәселелерге байланысты жүргізілетін толып жатқан жұмыстар атқарылмады. Тіл жанашырларымен бірде-бір жиналыс өткізілмеді, төрағаның не істеп, не қойып жүргенінен қоғам мүшелері бейхабар қалды.
“Тілім!” деп тебіренген, “Қазағым!” деген ақсақал ана тілінің “көсегесін көгертуді” естен шығарып алған сияқты. Оның орнына әкелі-балалы адамдарды, бәлкім өзінің сенімді таныстары немесе туысқаны шығар, бас есепші және кассир қылып жұмысқа қабылдап, қоғамдық бірлестікті туған тілді тұғырына қондырудың құралы ретінде қолданудың орнына, оны күнкөрістің көзіне айналдырған. Кеншілер, байытушылар мен металлургтер, корпорацияның құрамындағы басқа да кәсіпорындарда еңбек ететіндер бала-шағасының ауызынан жырып төлеген жарнадан жиналған қаржыны талан-таражға салуға қалай дәті барды екен? Бір айта кететін жайт, қоғамдық ұйыммен қоса Қойшекең “Қазақ тілін дамыту қорын” да ашып алыпты...
Еліміз егемендік алды, тәуелсіздіктің туын желбіреттік. Бірақ, көпшіліктің көзіне тілдің тағдырын ойлағандай болып көрініп, айнала беріп жең ұшынан жалғасатындар жүргенде, туған тіліміздің тұғырына қонуы қиын. Жоғарыда келтірілген мәліметтерден кейін Қ.Тоқтамысовтың тірлігін тілдің тағдыры толғандырған тұлғаның ісі деп бағалауға бола ма? Төрелікті “патша көңіл” оқырманның үлесіне қалдырдық.
Елбасы Нұрсұлтан Назарбаев Қазақстан халқы Ассамблеясының 15-ші сессиясында сөйлеген сөзінде тіл мәселесіне де тоқталды. Мемлекеттік тілді одан әрі дамытуды этносаралық келісімнің әлеуетін нығайта түсу үшін болашаққа арналған нақты міндеттердің қатарына жатқызған Президент: “Біздің қоғам, интеллигенция мемлекеттің қазақ тілін дамытуға көңіл бөлмеуі жөніндегі ұсақ, ызалы және популистік пікірлерден жоғары тұруы тиіс...Әсіресе, егер олар артында нақтылы ісі жоқ, барлық жауапкершілік тек мемлекетке ғана жүктеле салған, әншейін бос сөздер болса одан бетер орынсыз” деп қадап айтты. Осыдан “Қазағым!” деуден жалықпайтын, бірақ сөзі мен ісі қабыспайтындар қорытынды шығарса жөн болар еді.
Қабыл ӨМІРТАЕВ, Оңтүстік Жезқазған кенішінің бригадирі, үшінші дәрежелі “Кенші
даңқы” белгісінің иегері,
Әріпжан САЛҚЫМБЕКОВ, Жезқазған байыту фабрикасының бюро
бастығы, Құрметті байытушы, Ленин орденінің иегері,
Шамхан РАХМЕТОВ, Жезқазған мыс қорыту зауытының қызметкері,
Әлібек ӘБДІРАШ, Қазақстан Журналистер одағы сыйлығының иегері.
Жезқазған.
АГРАРЛЫҚ САЛАНЫҢ АУҚЫМДЫ МІНДЕТТЕРІ
Қазақстан Ұлттық агроөнеркәсіптік палатасының Қызылорда облысы бойынша өкілі Сәмит ДАЛДАБАЕВПЕН әңгіме
– Өзіңізге мәлім, Елбасы өз Жолдауында ауыл шаруашылығы саласын дамытуға, оның өнеркәсіптік негізін қалыптастыруға, ауылды өркендету, ауыл тұрғындарының әлеуметтік-экономикалық, тұрмыстық деңгейін көтеру мәселелеріне баса көңіл бөліп отыр. Осыған байланысты өз ойыңызды баян етсеңіз?
– Елбасының жаңа экономикалық өрлеуге негізделген Жолдауында агроөнеркәсіп кешенінің дамуына ерекше мән беріліп, оның негізгі бағыттары белгіленді. Ең бастысы, ауыл шаруашылығында еңбек өнімділігінің төмендігін атап көрсетіп, оны 2014 жылға қарай кемінде екі есеге арттыру, елдің азық-түлік қауіпсіздігін қамтамасыз ету, сонымен қатар бұл салада экспорттық бағдарламаны іске асыру жөнінде нақты тұжырымдама жасалды. Бұл тапсырмалар агроөнеркәсіп кешеніне күрделі де жауапты міндеттер жүктейді.
Жер басты байлығымыз екенін түсінуіміз керек. Астық, дәнді дақылдар өнген жерде мал шаруашылығының да мұқтажы шешіліп, соның нәтижесінде ет, сүт өнімдеріне деген тәуелділіктен арылуға болатынына сөз жоқ. Республикамыздың аймақтық, табиғи-климаттық ерекшеліктері көкөніс, картоп, жеміс-жидек, бақша, күріш, қызылша, мақта, басқа да дақылдарды молынан өндіруге мүмкіндік береді. Кешегі уақытта Қызылорданың қауыны Кеңес Одағының 29 облысына тарайтын. Қауын дайындау үлкен науқанмен жүретін, темір жол жүйесінің вагоны жетпей жататын, елдің табысының үлкен бір көзі еді. Міне, осы жағдайлардың өзі елде азық-түлік қауіпсіздігін қамтамасыз етіп қана қоймай, оның бірқатарын сыртқа шығаруға да болатынын көрсетеді.
Өкінішке орай, республикада ауыл шаруашылығы өнімдерін өндірудің орасан зор мүмкіндіктері бола тұра оларды ысырапсыз, қалдықсыз пайдаға асыру, ұқсату, яғни өңдеу өнеркәсібі дамымай келеді. Демек, қаншама қосымша тағамдық, өнеркәсіптік өнімдер қосылмай, қанша жұмыс орны ашылмай, қаншама табыс көзі түспей жатыр. Жолдауда көрсетілгендей, ауылшаруашылық өнімдерін өндіруді арттырумен қатар аграрлық өнеркәсіпті жолға қою, ауыл шаруашылығы шикізатын қайта өңдеуді қолға алу, жаңа технологиялар мен жаңа көзқарасқа көшу талабы көңіл қуантады. Алайда, қазіргі уақытта ауыл шаруашылығы құрылымдары мен жеке кәсіпкерлеріне сала өндірісін дамытуға қажет саналатын айналым ресурстарын, яғни айналым қорын толықтыру үшін несие қаржы алу мәселелері үлкен қиындықтарға тіреледі. “Аграрлық несиелеу корпорациясы” және “Азық-түлік келісім-шарт корпорациясы” акционерлік қоғамдары арқылы бөлінетін несиелік қаржы ресурстары ауыл шаруашылығы тауар өндірушілеріне тікелей жетпейді. Өйткені, ол несие қаржылардың 2-ші деңгейлі банктер арқылы кепілдіктермен қамтамасыз етілуі талап етіледі. Ал, кепілдікке қоятын дүние-мүлкіңіз болмаса, онда несие берілмейді. Ауыл шаруашылығындағы кәсіпорындар мен кәсіпкерлерге кепілдік дүние табу күрмеуі қиын мәселе. Банктер жеріңді, ауылдағы үйіңді кепілдікке алмайды, техника ескі.
Біздегі қаржы институттары жүйесінің ережелері мен инструкцияларының кедергісі мен тосқауылдарын айтып жеткізудің өзі қиын. Олар, ауыл шаруашылығындағылар үшін тіпті Үкімет тарапынан бөлінетін қаржы көздерін де пайдалануға мүмкіндік жасамайды, қайта қиындата түседі.
Агроөнеркәсіп кешені саласында инвестициялық жобаларды қаржыландыру мәселелерінің “ҚазАгроҚаржы” АҚ, “Агронесие корпорациясы” АҚ арқылы шешілуі де оңай емес. “Ауыл шаруашылығын қаржылай қолдау қоры” акционерлік қоғамы несиелеу ұйымдарының, ауылдық несие серіктестіктерінің жарғылық қорлары тым аз, жетімсіз болып келеді, орташа жобаларды да қаржыландыра алмайды. Сондықтан да ауылдық несие серіктестіктерінің қаржылық қорларын ұлғайтып, мәртебелерін көтеріп, агроөнеркәсіп кешендерін қаржыландыратын орталықтар құру жөн болар еді.
Сонымен қатар шағын және орта ауыл шаруашылығы құрылымдарына даму институттары арқылы ауыл шаруашылығына қажетті техника мен өңдеу жабдықтарын алуда да елеулі қиындықтар бар. Олардың талаптары бойынша тапсырыс берушілер алатын техникалары немесе өңдеу жабдықтары құнының 15 пайызын алдын ала төлеулері қажет және лизингке беру мерзімі 5 жылға дейін ғана. Міне, осы алғашқы төлем пайызын барынша төмендетіп, лизингке беру уақытын ұзарту ауыл шаруашылығы тауар өңдірушілеріне үлкен қолдау болар еді.
Ауыл шаруашылығы құрылымдарын қаржыландыруға олардың өздерінің шашыраңқылығы, яғни агроөнеркәсіп кешендерінің ұсақталып кетуі барынша кері әсер етуде. Бұл ретте соңғы уақытта Үкімет пен Ауыл шаруашылығы министрлігі қолдап отырған ауылдық тұтынушылар кооперацияларын құруға, олардың қызметін ірілендіріп заңдастыруға мән беру қажет. Тіпті, әлеуметтік-кәсіпкерлік корпорациялармен байланыстыру керек сияқты.
Ал енді осыншама көптеген ауыртпалықтармен өндіріліп жатқан өнімді, нақтырақ айтсақ, Қызылорда облысының жағдайында күрішті тиімді нарықтық бағамен мезгілінде өткізу, сату мәселесі де шаруаға оңайға түспейді.
– Республикада жармалық азық-түлік саналатын бағалы күріш дақылының 80 пайыздан астамы Қызылорда жерінде өндірілетін болғаннан кейін осы салаға қатысты бірқатар жағдаяттарды айта кетсеңіз?
– Дұрыс айтасыз. Сыр аймағының ауыл шаруашылығы саласындағы негізгі кәсібі де, сыртқа шығаратын өнімі де осы күріш өндірісінің дамуына байланысты. Еліміз үшін 2009 жыл астық өндіруде айтарлықтай жақсы жыл болды. Алдыңғы жылмен салыстырғанда күріш егісінің де көлемі ұлғайып, өнімділігі артты. Республикада 86 мың гектар күріш егіліп 35 центнерден өнім алынған болса, оның ішінде Қызылорда облысында 71,5 мың гектар көлемнен 36,5 центнерден таза өнім жиналды.
Алайда, жалпы астық жөнінде ауыз толтырып айтарлықтай көрсеткіш болды дегенімізбен, күріш жөнінде олай дей қою орынды болмас еді. Өйткені, күріш дақылының берері мол, оны өсіруге, өндіруге деген мемлекеттік талап пен көзқарас қаншалықты жоғарылап жатса, одан соншалықты нәтиже күтуге болады. Айталық, Ресейде күріштік жерді инженерлік жүйеге келтіру арқылы көлемін арттыру, өсіру технологиясын көтеру, жаңа, өнімді тұқымдар өндіруге деген жан-жақты мемлекеттік қолдаудың арқасында соңғы 5-6 жылда бұл дақылды өндіру үш есеге жуық өскен, аймақтар бойынша 2009 жылы гектар өнімділігі 65-70 центнерге жеткен. Жапонияда азық-түлік қауіпсіздігі талаптарына сай елдегі шаруалардан барлық күрішті рентабельді бағамен келісім-шарт арқылы қабылдап, тұтынушыларға одан төмен бағамен сатады екен.
Бізде республика халқының қажетін толық қамтамасыз етерліктей күріш бола қоймағанымен азды-көпті өнген өнім мезгілінде өтпейді, ауылдағы ағайындар уақытылы еңбекақы алмайды, несиелер дер кезінде өтелмейді, келер жылғы тіршіліктің қамы жасалмайды, басқа да қажеттіліктер атқарылмайды, мұқтаждықтар алынбайды. Бір сөзбен айтқанда, бұл тұрғыда болысатын ешкім жоқ деуге болады. Кейінгі жылы мемлекет тарапынан күріш өндіруге аздаған субсидия, облыс әкімдігі тарапынан күріш тұқымын жаңартуға қолдау көрсетіліп жатқаны болмаса, айналайын күрішші ағайындар өзімен-өзі. Бұрынғыдай жылдары күріш жинау кезінде аздап та болса мемлекеттік қорға деп күріш сатып алу да қазір тоқтап қалды.
Күріш өндірісін дамытуда мемлекеттік дәрежеде ескерілетін мәселенің ең бастысы сол – облыста 1990 жылдары болған 290 мың гектар инженерлік жүйедегі күріштік жердің айналымнан шығып қалған 40 пайызын қалпына келтіру болмақ.
Елбасы саясаты негізінде ауыл шаруашылығы саласын, агроөнеркәсіпті дамыту арқылы ауылдың әлеуметтік-экономикалық бейнесі мен күш-қуатын өркендетуде тиісті мемлекеттік басқару, жоспарлау, қаржылық құрылымдармен қатар жергілікті мәслихаттар, қоғамдық ұйымдар белсенді үн қосып қызмет атқаруға, жанашырлық, қамқорлық танытуға тиісті.
– Айтқандай, елімізде осындай қоғамдық ұйымдардың негізгілерінің бірі, бірі емес-ау бірегейі деңгейінде 2009 жылдың соңғы уақытында “Қазақстанның ұлттық агроөнеркәсіптік палатасы” заңды тұлғалар мен жеке кәсіпкерлер қауымдастығы құрылып, өмірге келді. Осы қауымдастықтың шұғылданар шаруасы жайлы айтсаңыз?
– Палатаның басты мақсаты Қазақстан аумағында агроөнеркәсіптік кешен саласындағы субъектілердің, сондай-ақ қоғамдық бірлестіктер мен ұйымдардың қызметтерін біріктіру және өзара іс-әрекетін қамтамасыз ету, бағыт-бағдарын үйлестіру, агроөнеркәсіптік саланы дамыту және қолдау бағытындағы бағдарламаларды әзірлеуге, жүзеге асыруға жан-жақты көмек көрсету болып табылады. Палата Қазақстан Республикасының қолданыстағы заңнамалары мен өз жарғысына сай агроөнеркәсіптік саладағы түрлі экономикалық бастамаларды, шағын және орта кәсіпкерлікті дамытуға байланысты басқа да шараларды жүзеге асыруға ықпал етеді. Сондай-ақ мемлекеттік органдармен, жергілікті жерде облыстық, аудандық әкімдіктермен, ауыл шаруашылығы органдарымен келісім бойынша саладағы мемлекеттік, салалық өңірлік, оның ішінде мемлекеттік бюджеттен қаржыландырылатын бағдарламаларды жоспарлауға және іске асыруға қатысады.
Қорыта айтқанда, Елбасының мақұлдауымен, республика Үкіметінің, ауылшаруашылығы органдарының қолдауымен ұйымдасып отырған Қазақстанның Ұлттық агроөнеркәсіптік палатасы мүшелері болып есептелетін ауыл шаруашылығы саласындағы құрылымдар мен кәсіпкерлердің, өңдеу кәсіпорындарының, сондай-ақ осы саламен тікелей байланысты ұйымдар мен қоғамдық бірлестіктердің қайсыбір ортада болмасын заңды құқықтары мен мүдделерін қорғауға атсалысады.
Қазақстан аумағында облыстар мен аудандарда өз филиалдары мен өкілдіктерін ашады. Олар ең алдымен аумақтағы ауыл шаруашылығы құрылымдарының, кәсіпкерлерінің, бұларға қатысы бар басқа да ұйымдар мен ұжымдардың тыныс-тіршілігін зерттейді, ауыл шаруашылығын дамыту, оларды мемлекеттік қолдау субсидияларын бөлу комиссияларының, республика Үкіметінің 2006 жылғы 2 маусымдағы № 496 қаулысына сәйкес құрылған кәсіпкерлік мәселелері бойынша сараптама кеңестерінің жұмыстарына қатысып отырады.
– Әңгімеңізге рахмет.
Әңгімелескен Еркін ӘБІЛ.