16 Қараша, 2018

Асыл болуға асыққандар

504 рет
көрсетілді
3 мин
оқу үшін

Аңсап жеткен атажұрттың топырағына табаны тиген сәтте-ақ тілмен айтып жеткізгісіз сезімнің құшағына бөленген. Сол әсерден көпке дейін арыла алмады. Тіршіліктің қым-қуыт шаруасы да естен шыққан. Өң мен түстің арасында жүргендей болған ағайын кейін өмір ағысына ілесіп, ата қонысқа қазығын қағып, жерсініп кетті.   

Асыл болуға асыққандар

Биыл Шортанды ауданына бес отбасы, яки 18 адам қоныс­­­танды. Былай қарағанда тым аз болғанымен, ана тілі мен ұлттық салт-дәстүрінің мұр­тын бұз­­­бай сақтаған осы ағайынның сары ор­мандай самсаған өзге жұрттың қақ ортасына топ ете түсуі де бір олжа. Зайыры Шортанды тыңның эпицентрі атанған өлке. Ауыл-аймақтың бәрі дер­лік тыңгерлердің қонысы. Тәуел­сіздік алғанға дейін өз­ге тіл, бөтен салт-дәстүр жай­­лаған жер еді. Енді міне, бір­те-бірте өз то­пырағымызда өзі­міздің өңіміз жадырап келеді. Тәубе дерлік. 

Шортанды ауданының ха­лықты жұмыс­пен қамту ор­та­лығының басым бағыт­та­ры­ның бірі – атажұртқа қо­ныс аударған ағайынға мүм­кін­­дігінше қол­дау көрсету. Орта­лық өз жері болса да, әп еткен бетте жатырқап қараған жан­дарға мемлекеттік қолдау түр­лерінің қандайына қол жет­кізуге болатынын, ортаға бейім­деліп, жұмысты қалай табу керектігін тәптіштеп тү­­сін­діруде.   

– Атажұртқа көшіп келген ағайын­ға субсидия түрінде кө­мек көрсетіледі, – дей­ді аудан­­­­дық халықты жұмыспен қам­ту орталығының директоры Ерлан Жапаров, – әрбір адам­ға 35 айлық есептік көр­сеткіш кө­­лемінде қаржы бөлінеді. Оған қоса, пәтер жал­дап тұру қажет болса, өтем­ақысы да қа­рас­тырылған. Ол келісімшарт арқылы негізделеді.  Қоныс аударған отбасы бір жыл бойы осы көмекке арқа сүйейді. 

Бір кезде төрткүл дүниенің төрт бұ­ры­­шына тарыдай ша­шылған қан­дастары­мыздың бірі – Маман Қыдырбек Қы­тай­дан көшіп келіп отыр. Әзір­ге Ново­­кубанка ауылында пәтер жалдап кү­нелтуде. 

– Қол қусырып қарап оты­­ру­дың жөні жоқ, – дейді Ма­­ман апай, – азын-аулақ мал сатып алып, тырбанып жа­­­­тыр­мыз. Әлі-ақ қатарға қо­сылып ке­теміз ғой. Тәубе, ту­ған жердің төсіне жеттік. Енді қалғаны оңай. Әуел бас­та қиналып қаламыз ба деп қорыққанымыз да рас. Бі­рақ ел ыстық құшағын жа­­йып, бауырына тартып­ жатыр. Қам­қорлық көрсет­кен мемлекетімізге де, ел аға­ла­рына да мың да бір рахмет. Солардың жанашырлығының ар­қа­сында балаларымыз­ да жетіліп өсіп, қатар құрбылары­мен үйренісіп қалды. 

Апайдың айтуына қарағ­­ан­да, ата қо­нысқа ұрпағы үшін жеткен. Желкілдеп өсіп ке­ле жат­қан бауыр еті – балалары өз­ жұртында өссе ар­ман бар ма?! Және бір сө­зі көкірегімізді уыл­­жытып жі­берді. 

– Сол балалар, – дейді апай,­ – ел­ге масыл емес, асыл бо­­­л­уға келіп отыр. Асыл­дығы, өз ­елі­нің көркеюіне үлес­терін қос­пақ. Байлам сол, мақсат та осы. 

Осындай аталы сөзден айналып кет­сең болмай ма?!.

Байқал БАЙӘДІЛ,

«Егемен Қазақстан»

Ақмола облысы, Шортанды ауданы