07 Қыркүйек, 2012

Не өзі жаратпайды, не өзгеге қимайды

344 рет
көрсетілді
3 мин
оқу үшін

Не өзі жаратпайды, не өзгеге қимайды

Бейсенбі, 13 қыркүйек 2012 7:15

Қазір былай қарағанда, егін егі­летін, мал жайылатын жер жеткілікті-ақ көрінеді. Алайда пайдалануға келгенде бос жер жоқтығы алдан шыға келетіні бар. Аяқ астынан қожайыны табыла ке­теді, алыстағы біреудің менші­гінде екені ескертіліп, маң­айына жолатылмайды. Бір­не­ше жыл бойы жусан бойлап, арамшөп қаулап жатқанына қа­рап иесіз болар деп болжанады ғой. Әйт­песе жайдан-жай жұғы­суға кім шатақ іздер дейсіз.

Бейсенбі, 13 қыркүйек 2012 7:15

Қазір былай қарағанда, егін егі­летін, мал жайылатын жер жеткілікті-ақ көрінеді. Алайда пайдалануға келгенде бос жер жоқтығы алдан шыға келетіні бар. Аяқ астынан қожайыны табыла ке­теді, алыстағы біреудің менші­гінде екені ескертіліп, маң­айына жолатылмайды. Бір­не­ше жыл бойы жусан бойлап, арамшөп қаулап жатқанына қа­рап иесіз болар деп болжанады ғой. Әйт­песе жайдан-жай жұғы­суға кім шатақ іздер дейсіз.

Ел іші тірлігінің тірегі мал болған соң көсілген шабындық керек, жайқалған жайылым қа­жет. Кейінгі кезде тұяқ қарасы ұлғайған сайын жан-жаққа көз сүзушілер көп. Шіркін, анау төскейге, мына ойпаңға түлі­гім­ді өрістетсем деген ой келер емес пе әркімге. Мәселен, Қара­ғанды аймағы ауылдарының әр­қай­сысынан кем дегенде 1 мың­нан сиыр, 2 мыңнан қой, 500-ден жылқы өреді. Алайда баға­тын жайылым жылдан-жылға та­рылып барады. Әсіресе, егіні мен көкөніс алқабы іргесіне дейін тірелген мекендер малдары әріге аттап баса алмайды. Қо­ра жанынан ұзарлық бос жер қалмаған. Мысал үшін, Нұра ау­да­нындағы Пржеваль селосы мал иелерінің осындай қиын­дық­қа ұшыра­ға­нына бірнеше жыл. Арнайы өріс бөліну, жаратылмай жатқан жер­лерді қай­тару жөнінде аудандық әкімдік мазаланып баққанымен қашан құлақ асылары белгісіз әлі. Бұл өңірдегі Қараой ауылында да осын­­дай жағдай. Айналасын адам бойымен бірдей жусан басып кеткен атырап малға да жұ­ғымсыз, егінге де залалды. Жусан иісі сіңген бидай өтімсіз болып жатады.
Осылайша ешкімге пайдасы тимей, ешкімге қиылмай, жұрт­тың игілігіне жаратылмай жат­қан жерлер көлемі басқа аймақ­тарда да аз еместігі байқалып жүр. Бұлай бола беруі енді жа­рас­пайтындығын айтудың ар­тық­тығы жоқ сияқты. Бұл ретте жерді түгендеу шарасынан үл­кен қозғау күтіледі десек, соны есте ұстаған жөн-ау. Түгендел­сін, бақылауға қойылсын, кәдеге асы­рылмаса қайтарылсын, ырыз­­дығына мал-жан кенелуін ті­лей­ді көпшілік.
 Айқын НЕСІПБАЙ,
«Егемен Қазақстан».
Қарағанды.