Елордадағы «Фолиант» баспасынан жарық көрген «Шығармашылық шырағым – бақ жұлдызым» атты автордың сүбелі еңбегі журналистік ғұмырдың жылы естеліктерімен өрілген өмірбаяндық жолды һәм қоғамдағы күрделі мәселелерге бейжай қарамайтын қайраткерлік болмысты жан-жақты аша түсуімен ерекшеленеді.
Жаңа жинақта автордың туып-өскен жері – Ақсуат өңіріндегі балалық шағынан бастап, жастық жігері жалындаған жылдардағы алғашқы еңбек жолы мен қазақ журналистикасы аға буынының қамқорлығы және ортасынан озып шығып, баспасөз бен қоғам ісінде қазақтың қайраткер қызына айналған дүбірге толы уақыттың, жемісі мәуелі жылдардың жарқын үні бар. Сонымен бірге автордың жетпістің бел ортасына жеткен биігінен қарағандағы өмірдің өз өрімдері әжелік парасатпен ұштаса әлі де қаламын қолынан тастамаған қажырлылығын көрсетеді. Міне, бұл – мамандыққа деген шынайы іңкәрлік!
«Байқасаңыз, бір емес, бірнеше адамның еншісіне бұйыратындай-ақ іс-әрекет, атақ, абырой. Тынымсыз еңбектің нәтижесінде жетсе керек мұның бәріне. Журналистік, ұстаздық ізденісінің негізінде қандай мәселені қаузаса да бүге-шігесіне дейін нақты талдайтын өресі таңғалдырады» деп жазады кітаптың алғысөзінде Қазақстанның еңбек сіңірген қайраткері, халықаралық «Алаш» сыйлығының иегері Мағира Қожахметова. Шын мәнінде, Сайраш Әбішқызы кітабының көгілдір мұқабасында көрсетілгендей, журналистік еңбек жолын аға басылым – «Социалистік Қазақстаннан» бастап, Ұзақ Бағаев, кейін Сапар Байжанов жетекшілік еткен редакциядағы кіл жүйріктердің арасынан суырылып шығып, «Қазақстан әйелдері» журналында ұйымдастырушылық қабілетін ұштап, сол кездегі республикадағы жалғыз-жарым педагогикалық басылымдар санатындағы «Қазақстан мектебі» мен «Бастауыш мектеп» журналдарының басшылығына жан-жақты дайындықпен келген-ді. Міне, ХХ ғасыр басында Ахмет Байтұрсынұлы мен Смағұл Сәдуақасұлы сынды біртуар арыстар қалаған журналдың елуінші жылдардан бастап кеңестік идеология қыспағымен тарыла түскен өрісін кеңейтуге білек сыбана кіріскен Сайраш Әбішқызы 30 жылға жуық бас редакторлық қызметінде «Қазақстан мектебі» журналының жанынан «Отбасы және балабақша», «Информатика, физика, математика», «Қазақ тарихы», «Биология, география және химия» сияқты көптеген пәндерге арналған журналдарды ашып, ұлттық мектептердің артуына ғана емес, ондағы білім сапасының жоғарылауына да журналдағы қызметінен бөлек, Алматы қаласы мәслихатының депутаты және «Қазақ тілі» қоғамының Алматы қалалық филиалының жетекшісі ретінде де айтарлықтай үлес қосты. Сонымен бірге редакция мүшелерінің әлеуметтік жағдайларының оң шешілуіне қолұшын созып, бүгінде әдебиет пен мәдениеттің белді өкілдеріне айналған журналистер қауымының баспаналы болуына ықпал етті. Бұл жергілікті ұлттың тіркеусіз қалада тұрақтай алмайтын, Алматыда алшаң басып жүре алмайтын кеңестік кезең мен тоқсаныншы жылдардың тоқырауында мейірімділік пен менеджерлік үйлесімінің үздік үлгісі іспетті еді. Жинақта қайраткер-қаламгердің бұл қыры да жылы естеліктермен, жүректен шыққан жырлармен өрілгенін айта кеткен ләзім.
Сайраш апай бүгінге дейін білім саласындағы, ұлттық тәлім-тәрбие ісіндегі көкірегін қозғаған көркем ойларын оқырманымен бөлісіп келеді.
Жинақты қолға алғаныңызда Қазақстанның еңбек сіңірген қайраткері, «Құрмет» орденінің иегері, Білім беру ісінің құрметті қызметкері Сайраш Әбішқызының болашақ ұрпақтың бірегей болуына арнаған шығармашылық ғұмыры шынында бір адамға жетерлік бақ жұлдызы екенін түйсіне түсесіз.
