Шыңғырлау ауылын шойын жол екіге бөліп жатыр: ел арасында «Астық қабылдау бекеті» деп аталып кеткен шағын ауданда 127 үй, 500-ге жуық тұрғын бар. Ауылдың негізгі бөлігінен – әкімшілік және әлеуметтік ғимараттардан ажыратып жатқан үш қатар рельстен шағын ауданның халқы шыбын жанын шүберекке түйіп, аттап өтетін. Ертеректе пойыз адам қағып өткен оқыс оқиғалар да болған. Өйткені күн сайын ағылып жататын жүк керуендерінен бөлек, Батыс Қазақстан облысын «үлкен жермен» жалғайтын «Нұр-Сұлтан-Орал», «Алматы-Орал» бағытындағы пойыздар да дәл осы жолмен өтеді. Мемлекеттік шекарадағы бекет болғандықтан, жолаушы пойыздары сағаттап кідіріп, шекаралық-кедендік бақылаудан өткізіледі. Сол кезде шыңғырлаулықтар ұзын-шұбақ керуенді айналып өтуге ерініп, вагон астынан еңбектеп өтіп жатады. Бұл әрине, өте қауіпті болатын.
Бүгінде Шыңғырлау ауылында 8 мыңдай халық бар. Ауылдың сәулеті күн санап артып, жол төселіп, жаңа ғимараттар, еңселі ескерткіштер тұрғызылуда. Шағын аудан тұрғындарының көптен күткен темір жол көпірін осы ауылдың еңбек ардагері, қадірменді азаматы болған Дауын Бекқұловтың 100 жылдығына орай оның туыстары көтеріпті. Типтік үлгіге сай, алты қанат сатылы, жарықтандырылған, заманауи көпір қауіпсіздікті қамтамасыз етіп қоймай, ауылдың көркіне көрік қосыпты. Әсіресе шеткі ауылдан қатынап оқитын 70-тен аса оқушы баланың қуанышында шек жоқ екен.
- Темір жол бекетінде мұндай көпір өте қажет. Батыс Қазақстан облысының Жәнібек, Сайхын ауылдарынан да ресейлік жүрдек пойыздар жиі өтіп жатады. Олар қазақстандық бекеттерге тіпті тоқтамайды да. Міне, аталған ауылдарға осындай көпір салынса деп армандаймын. Өйткені, аталған екі ауылда да талай мәрте оқыс оқиға болды, пойызға соғылып бірнеше адам қаза тапты, - дейді қоғам белсендісі Айболат Құрымбаев.
Батыс Қазақстан
