Әдетте біз: «Уақыт өтіп барады!» деуге әуеспіз. Ал шындығында... Жылы жаққа бет алған тырналар секілді бірінен соң бірі тізбектеліп, алысқа ұзап бара жатқан күндермен бірге Өмір де өтіп барады емес пе?!
Ойла-а-ап қарасаңыз, ол да бір ұзақ сапар. Және сол сапарда әркімнің-ақ өзіне тән көрер қызығы, тартар тауқыметі бар. Оны біз – Тағдыр дейміз...
Әсілі, қуанышты күндердің салмағы болмайды. Олар зымырап, көзді ашып-жұмғанша-ақ ғайып болады. Ал қиындықпен, уайыммен өтетін күндер жаралы құс сияқты. Қанатын ауырсына қағып, әупіріммен әзер ұшады. Бірақ ол да алыстап, көңіліңізде терең із қалдырып кетеді...
Пендешілікпен күнделікті тірліктің ыңғайына қарайсыз, әрине. Бірде күліп, қуанып, тағы бірде өкініп, өкпелеп жүресіз. Әйтсе де, ұлы мәртебелі Уақыттың көңіл күйге қарап, бір сәтке аялдап, пенде шіркінге мұрсат беріп, иілген кезін көрмейсіз. Қолыңыздағы сағат тілі сыртылдап, сол баяғы жүрісінен жаңылмайды...
Шынын айтқанда, кейде сіздің де осы Уақытты бірер минутқа тоқтатып, ес жиып, алдағы күндерге асықпай жоспар құрып алғыңыз келетіні рас. Ендеше, оны ептеп алаңдатып, аз да болса көңілін алдандыратын шақты күтпейміз бе?..
Әне, қараңызшы, Ескі жыл қолын бұлғап, қоштасып барады. Ал Жаңа жыл болса, жан-жағына қарап, дүркін-дүркін атылып жатқан отшашуларды көріп, таңырқап келеді.
Демек, тың жоспарлар құрып, күш жинап, алдағы биіктерге көтерілуге әзірлік жасайтын ең қолайлы сәт те осы-дағы.
Олай болса, бір-біріміздің қолымызды қысып: «Іске сәт!» дейік!
Мұның қызығы, күнтізбенің бетінде екі сандық белгі ғана өзгеріп, 2019-дың орнына 2020 деп жазылуына қарай қаншама жаңа бастамалардың өмірге келіп, жарқын үміттердің оянып жататындығында емес пе.
АЛМАТЫ
