Ертеде дәулеті мол, бай адам өмір сүріпті. Қанша қызметшілері бола тұра, өзі көппен бірге еңбек етеді екен. Бұның қалай деп сұрағандарға:
Біріншіден: әдемі ат, асыл киім, дәулетті бойыңа әдет етсең, көңілге жел кіргізеді. Сол желіккен көңілмен өзімнен терезесі төмен адамдарға жиреніп көз салмай, кем-кетікке жәрдем беруді ұмытармын деп, қорқамын.
Екіншіден: бай бола тұрып, жұмыс істесем мұным кемшілік емес екенін біліп, кейінгілер ғибрат алсын деймін.
Үшіншіден: күн сайын өз бейнетіммен тапқан бір-екі пұлға нан сатып алып жесең, бойыма сол тамақ болап тарайды. Еңбек пен табылған дәмнің тәттілігі, сіңімділігі болады.
Төртіншіден: құдайдың берген дәулетін өзімсініп, тиісті орындарына жаратпай, көбісін өзім ішіп-жеп, өзім тұтынсам мал берген иесіне күнәлі болармын деп қорқамын,- депті.
