Ол еліміздің қорғаныс қабілеті мен ұлттық қауіпсіздігін нығайтуға өлшеусіз үлес қосқан, аты аңызға айналған жеңімпаздар ұрпақтарынан еді.
17 жасынан бастап майданға өз еркімен сұранып барған. Оны тек үшінші рет сұранғанында ғана, жасы келгенде және немістер қалаға жақындаған кезде ғана қабылдады. Леонид Гирш Оңтүстік-Батыс майданның 31-ші дивизиясының 177-ші атқыштар полкінің жауынгерлер қатарында болды.
Украинадағы шегіну кезінде, соғыстың ең басында Леонид Юзефович аяғынан жарақат алды. Новосибирск госпиталінде емделіп шыққаннан кейін ол тағы да майданға аттанды.
Сталинградта ол автоматшылардың жеке ротасындағы взвод командирінің көмекшісі болып тағайындалды. Командир қайтыс болғаннан кейін, взводты басшылық етуді 19 жасар Леонид өз қолына алды. Пимен-Черни ауылының маңында болған шайқас үшін ол өзінің алғашқы Қызыл Жұлдыз орденін алды.
Леонид Юзефович Гирш Сталинград пен Курск бұғасындағы шайқастарға қатысып, Украина, Польша, Чехословакияны азат етіп, Берлинге шабуыл жасап, рейхстагта өз қолтаңбасын қалдырды.
Соғыстан кейін ол өз өмірін әскери қызметпен байланыстыруды ұйғарды және жарты ғасырға жуық уақыт бойы әскери қызметтің түрлі лауазымдарын атқарды. Ең басты атқарған лауазымдары Алматы қаласы мен Алматы облысы Азаматтық қорғаныс штабының бастығы болды. Кеңес Одағының Батыры, полковник Сағадат Қожахметұлы Нұрмағамбетовтың шешімімен Алматы облысы Азаматтық қорғаныс штабы бастығының орынбасары қызметіне тағайындалды.
Отставкада полковник өмірінің соңғы күндерге дейін өз тәжірибесімен Қазақстанның жастарымен және әскери қызметкерлерімен бөлісті. Ол экологиялық комиссияны басқарды, Қазақстан халқы Ассамблеясына сайланды, түрлі қоғамдық ұйымдарда белсенді жұмыс істеді, қала мен облыстың төтенше жағдайлар департаменті бастығының штаттан тыс кеңесшісі болды.
