Шаймардан Сариев – қазақ өнерінде жарқын да бірегей із қалдырған тұлға. Оның өмірді қабылдауы мен әлемге ғашықтығы туралы сөз қаузағанда ерекше картиналары еске түседі. Қанша жерден сыни көзбен қарасаңыз да қайталанбас қолтаңбасы өз мазмұнын жоғалтпайды.
Ол өзінің шығармашылық жолын, яки кескіндемелік ізденістерін батыс және шығыс дәстүрлерін біріктіруге бағыттады. Бұл қатарда С.Айтбаев, Т.Тоғызбаев, Т.Табиев, О.Нұржұмаев, А.Сыдыханов, М.Қисаметдинов сынды суретшілер тобымен бірге ұлы көшке қосылғанын айтуға болады. Олар ұлттық өнердің декоративті және пост-импрессонистердің көркемсуреттік жүйесіне сүйеніп, жанрлық көріністерді қолданды. Сол жылдары шығармаларына ұлттың өзін өзі тану идеясы негіз болды. Осы үрдісте Шаймардан Сариевтің туындылары елеулі рөл атқарды десек артық айтпағанымыз болар.
Мәселен, қылқалам шеберінің «Әлем» картинасын алып қараңызшы. Бұл атаудан бірнеше мағына өрбітуге болады. Әлем – бұл адамдар кеңістігі. Әлем – мәдениет пен дәстүрдің алуан түрлілігі. Әлем – неше түрлі таным мен көзқарас. Осыған байланысты картинада әдеттегідей сюжеттік орталық жоқ. Мұнда бәрі тең әрі бір-біріне ұқсамайды.
Тыныш күйде жатқан адамның арқа тұсында ер мен әйелдің, тіршіліктің пайда болу белгілері және оның шегі, сондай-ақ құстар мен өсімдіктердің шартты сызбалары бейнеленген. Таудың қарлы шыңдары жарқыраған екі күнмен жасыл түсті аспанға тіреледі. Ал жер беті қанық көк пен қызыл түсте көрініс тапқан. Бәрі қызық... бәрі тартымды...
Ішкі дүниетанымы терең суретші «Әлем» картинасы арқылы дүниенің дисгармониясын махаббат пен араздық деп алып, олардан мозаика құрастырған. Дүрмек өмірдің дидарына қонған бояулар адамды әлемнің бастауы екенін жеткізіп тұрғандай.
