Пікір • 09 Желтоқсан, 2021

Елдік пен егемендіктің жолы

3392 рет
көрсетілді
5 мин
оқу үшін

XX ғасырдың 70-жылдары «тоқырау» бастау алып, 80-жылдары тереңдеп, кеңестік империяның жоспарлы экономикасы мен коммунистік идеологиясының қоғамды тығырыққа тірегендігіне Елбасы Н.Ә.Назарбаевтың «Тәуелсіздік тағылымы» мақаласында арнайы тоқталуы кездейсоқ емес.

Елдік пен егемендіктің жолы

Өйткені ол бұл жағдайдың «таби­­ғатына» өңірде жұмыс істеген кезінен бастап-ақ қанық болып, соңы­нан оның республикалық, тіптен одақтық деңгейде қатерлі ісікке айналып кеткендігін жақсы түсінді. Осы тұрғыда оның экономикалық сая­саттағы күрделі қателіктерге баса назар аударуы да заңды нәрсе. Сон­дықтан Елбасы елдегі ахуал­дың осыншама ушығуының себебін «қайта құру» барысында одақтық басшылықтың көпірме сөздер және жалаң ұрандармен әуестенуге бой ұруымен байланыстыра қарады. Себебі саладағы шынайы жағдай нашарлап, түйткіл мәселелер Кеңес Одағы аума­ғында орын алып, қордалана түсті. Орталық билік туындаған ахуал­ды өзгертуге қабілетсіз болып шық­ты. Олардың оған саяси ерік-жіге­рі жетіспеді. Н.Назарбаев өзіне тән тура­шылдығымен Мәскеу­дегі көсем­дер алдында КСРО экономи­касы­ның жағдайын ешкімнің нақты білмей­тіндігін беттеріне басып, азық-түлік өндірісі мен жоспарлардың «арты­ғымен» орындалуындағы көзбояу­шылықтардың бетін ашып, бәрін жа­йып салды. Қазақстанның тек шикізат көзі ретінде ғана «дамып», әлеуметтік және экологиялық дағдарысқа ұшыра­ғандығын да көтерді.

Егемендіктің алдындағы жылдары Қазақстанда шиеленісе бастаған саяси күрес жағдайында қоғам­дық-саяси ахуал күрт өзгеріп кетті. Қарама-қарсы көзқарасты ұстанатын кейбір теріс пиғыл танытқан топтар автономиялық саясат жүргізуге тырысса, ал оның экст­ремистік бөлігі жеке аймақтарды Қазақ Кеңестік Республикасы құра­мы­нан шығаруға шақырды. Ал ұлттық қоғамдық-саяси бірлестіктері болса, Қазақстанның КСРО құрамы­нан шығуының қажеттілігін талап етті. 90-жылдардың басында республиканың экономикалық жағдайы да нашарлап, өндіріс құл­дырады, ақшаның құнсыздануы тоқ­тамай қойды. Республикада ұлттық табыс пен еңбек өнімділігі төмендеді. Халық тұтынатын тауарлардың баға­сы үш есеге дейін өсті. Бұл әлеу­­мет­тік ахуалды шиеленістіріп жібер­ді. Қоғам жіктеліп, ол ескі мен жаңа, өткен мен болашақ қағидаты бо­йынша екіге қақ айырылып, оның іргесі сөгіле бастады. Оның үстіне ондаған жылдар бойы қалыптасып, қатып қалған көзқарастар мен ойлау жүйесінен адамдар қол үзгілері кел­мей, өмірі мен ахуалды өзгертуге деген қарсылықты да батыл түрде ең­серу сияқты әлеуметтік-саяси проб­леманы шешу қажет болды.

Одақтың ыдырап бара жатқан­дығын жақсы түсінсе де, Н.Ә.Назар­баев «егемендік шеруі» кезінде асығып-аптықпай, әр қадамын жан-жақты ойластырып, нық басты. Басқа одақтас республикалардың кейбірінде орын алған ұлтаралық қақтығыстардағы сияқты бізде қантөгіс­тер мен анархияға жол беріл­меді. Олардың басшылары мәселені саясиландырып, «демократия» ойындарымен айналысып жатқан­да, Елбасы қателіктер жібер­мей, өмір қойған сұрақтарға нақты жауап іздеп, халқын траге­диядан аман алып қалды. Президенттік институтқа негізделген жаңа саяси жүйе Қазақстандағы мемлекеттік биліктің сабақтастығын қамтамасыз етті.

Мемлекеттің негізін қалаушы ретінде Н.Ә.Назарбаев жаппай жай­ла­ған экономикалық және әлеумет­­тік дағ­дарысты тежеп, жағдайды тұ­рақ­тандыруға, бірлік пен татулықты ор­нық­тырып, оны әрі қарай дамытып, нығайтудың дұрыс бағытын айқындай алды. Елбасы мемлекет­тің алдында бір мезгілде жоспарлы экономикадан нарықтық экономи­ка­ға, бір партиялық әміршілік-әкім­ші­лік жүйеден демо­кратия­лық жүйеге, дәстүрлі санадан либерал­дық құндылықтарға көшу міндеті тұрғандығын дәлелдеді. Десек те, көпшілік шетелдік сарап­шы­лар Тәуелсіз Қазақстанның болашағы жоқ, ол дербес өмір сүруге дайын емес, оның ұлттық валютасы шек­тен тыс құнсызданып, қаржы-экономи­­к­а­­лық жүйесі күйрейді, ол артынан әлеу­меттік дүмпу мен бүлікке ұласады деп, тіпті оның мерзімін де көрсетіп, бал ашты.

Алайда Н.Ә.Назарбаев өз­ге­рістер дәуірінде көшбасшылық сы­на­­­ғынан абыроймен өтіп, өзінің мүм­кіндіктерін дәлелдеуге тура келді. Оның саяси ерік-жігерін шетел­дік сарапшылардың да мойындауы­на тура келді. Елбасы­ның кеңестік жүйе күнінің өт­кен­дігін айқын түсін­гендігіне, елін аман алып қалған­ды­ғына олардың көздері жетті. Сон­дық­тан сарапшылар Н.Назарбаев болмаса, Қазақстан Пәкістанның кебін киер еді деген тұжырымға келді. Олар оның төтенше жағдай жарияламай, күш көр­сетпей-ақ ішкі бүлдіргіш күш­тер­ді жеңіп шыққанына күмән келтірмейді.

Ең бастысы, түпкілікті өзгеріс жасауды қажет ететін өте қиын кезеңде ондаған жылдар бойы қалыптасып қалған қасаң болмысты да батыл түрде жаңғырту керек еді. Бұған қарсылық жасағандар да көп болды. Адамдар 70 жыл бойы бойларына сіңіп қалған жалған әлемнің қияли елесінен қол үзгілері келмеді. Елбасы оларды шындықтың қатал, алайда жалғыз шынайы әлеміне қайтарды. Қиындықтарға қарамастан Елбасының елді модернизациялау жобасы қоғамның табиғаты мен халықтың жанын өзгертті. Ендеше Н.Ә.Назарбаевтың жаңа еңбегінің қоғамның тарихи санасының дамуы мен рухани жаңғыруына тигізер ықпалы орасан зор болары күмәнсіз.

 

Жапсарбай Қуанышев,

қоғам қайраткері