Роза Тәжібайқызы жайлы анықтамалықта, әнші апамыз 1949 жылы жастардың дүниежүзілік фестивалі өткен Мажарстан астанасы Будапештте өнер көрсетумен қатар, Чехословакия, Германия, Аустрия, Польша елдерін аралап қазақ әнін әйгілеген. Одан кейінгі жылымық жылдары АҚШ, Франция, Дания, Канада, Испания, Жапония, Корея, Қытай, Иран сияқты ондаған мемлекеттің сахналарында, әлем халықтарының отыздан астам тілінде шырқағаны жайлы дерек бар.
Осы орайда, әнші апамыз 1963 жылдың шілде айында Моңғолия еліне, соның ішінде қазақтар шоғыр қоныстанған Бай-Өлке аймағына барып, Қобданың қоңыр тауларын паналаған, сыртқы дүниемен аса бір қатты қарым-қатынасы жоқ бұйығы қазақтардың ортасында өнер көрсеткен екен. Оған мына қолдарыңыздағы фото дәлел. Бұл бейне әуежайда түсіріліпті. Үш әйел тұр. Ортасында Роза апамыз. Фонда АН-24 ұшағы. Яғни аймақ сахнасында өнер көрсеткен атақты апаларын бай-өлкелік сіңлілері Ұланбатырға аттандырып салып тұр. Әнші апамыздың оң қол жағында тұрған аймақтық музыкалы драма театрының бишісі Кашипа Құсайынқызы болса, сол қолынан ұстап тұрған адам талантты әнші әрі драма әртісі Серкешхан Омарқажықызы екен.
Көнекөздердің айтуына қарағанда, әлемнің небір атшаптырым сахналарында ән салып үйренген апамыз аймақ орталығындағы 200 адамдық шағын клубты менсінбей, қатты қоңылтақсыған көрінеді. Оның да жөні бар. Өйткені атағы әлемге жайылған әнге едені шиқылдап, есігі қиқылдап тұрған ауыл сахнасы қораш болмай қайтсін енді. Оның сыртында, Кеңестік Қазақстанның Халық әртісі деген атағы бар. Сөйтіп, біраз назданып алған апамыз көп кешікпей, Қобданың қоңыр даласын әнге бөлеген екен. Өйткені бұдан да қиын күндері, яғни 1942 жылы Солтүстік-Батыс майдан шебінде танктің үстінде тұрып ән салған адам емес пе?! Сөйтіп, Бағланованың Бай-Өлкеде ізі қалған. Оған жоғарыда атап өткеніміздей мына бір фото куә.
Апамыздың оң жағында тұрған Кашипа апамыз 1940 жылы туған. Ұзақ жыл аймақтық музыкалы драма театрында биші-солист міндетін ойдағыдай атқарып, аумақтық дәргейде депутат болумен қатар, «Еңбек даңқы» медалінің иегері атанғаны бар. 1993 жылы зейнетке шығып, атамекенге ат басын бұрған. Қазір Павлодар облысы, Май ауданы, Көктөбе ауылында тұрады.
Ал сол жағында тұрған Серкешхан Омарғажықызы 1941 жылы туған әрі өлкеге танымал драма әртісі. 15 жасынан бастап, әртүрлі сахнада өнер көрсеткен. Өлкенің өнер шежіресі Тайф Таукейұлының 2018 жылы Ұланбатыр қаласында жарық көрген «Моңғолия қазақтарының театр тарландары» атты деректі еңбегінде: «Серкешхан 1956 жылы емтихан тапсырып әртістікке қабылданды. Ол М.Әуезовтің «Еңлік-Кебегінде» Еңліктің, «Қозы Көрпеш-Баян сұлуда» Күнікейдің, Гогольдің «Ревизорында» дуанбасының қызы Марияның, Ғ.Мүсіреповтің «Ақан сері − Ақтоқтысында» Дәмелінің рөлін нақышына келтіріп сомдай алды. Өте қабілетті адам. Жиырма шақты беттік мәтінді үш оқығанда жаттап алатын еді» деп жазыпты. Жарықтық апамыз 2011 жылы өмірден озып, жамбасы туған жеріне тиген екен.
