Рысты Ілиясова Қарағандының іргесіндегі Ақтас кентінде тұрады. Коньки тебу үшін 15 шақырымды артқа тастап, облыс орталығындағы саябақтың мұз айдынына келеді.
Рысты шешейдің бар саналы ғұмыры ауылда өткен екен. Жас кезінде қара жұмыстың бәрін де істепті: аспаз да болған, сиыр сауып, мал баққан, қой қырыққан. Еңбекқор жан соның өзінде бос уақыт табыла қалса, оны дене шынықтырумен айналысуға жұмсайды екен.
– Спортпен түпкілікті түрде айналысқан адам емеспін. Бірақ қолым босаған сәтте жүгіріп, суда жүзіп, дене шынықтыру жаттығуларын жасап тұратынмын. Қазір де сөйтемін. Құрбыларым мұныма күледі. Күлсе күле берсін, сол қимылдағанның арқасында үнемі сергек жүремін, – деп сыр шертеді Рысты шешей.
Таяуда ұлы Бораш анасына жаңа коньки сатып әперіпті.
– Коньки тепкенінде уайымдайтыным рас. Қалай дегенмен де жасы бірталайға келген адам ғой. Жібермейін десем, көнбейді, – дейді ол.
Сексеннің үшеуіне жасы келген Рысты шешей үйде отыра бергенше, бір мезгіл таза ауаға шығып, спортпен айналысу керектігін айтады. «Сонда адамның қырыс-тырысы жазылып, денсаулығы да түзеледі», дейді саламатты өмір салтын серік еткен кейуана.
Қарағанды облысы
