Ол ең әуелі елімізге, Отанымызға адал азамат болды. Сондықтан әскери-қауіпсіздік саласындағы қызметіне де адал еді. Содан кейін жақындарына, жолдастарына, бірге жүрген әріптестеріне адалдық танытты. Адамның адами қасиеттері күнделікті өмірде қалай және кіммен бірге жүргенінен, қандай жетістіктерге жеткенінен көрінеді. Бірге қызмет істегеннен кейін кімнің қандай адам екенін білеміз. Мен Бауыржан Ысқақұлымен бірге қызмет еткен біраз жылда оның отаншыл азамат екенін, Отанын қалай құрметтейтінін, қастерлейтінін, сүйетінін білдім.
Ұлттық қауіпсіздік комитетінде істейтін адамның ең басты борышы – Отанға адал қызмет ету және оның қауіпсіздігін сақтау. Осы тұрғыдан алғанда күнделікті өмірі, қызметтегі ұстанымы арқылы Бауыржан Ысқақұлының адалдығына көзім жетті. Сол адалдығы мен білімі, ақылы мен тәжірибесі арқылы қарапайым қызметкерден генерал-майорға дейін өсті, үлкен қызметтерді атқарды. Ол бірге жұмыс істейтін адамдардың бәріне бірдей қарайтын. Мынау менің жерлесім, туысым деп бөлектеуді білмейтін. Адалдығы әрбір ісінен көрініп тұратын.
Бойындағы асыл қасиеттерінің арқасында ол Ұлттық қауіпсіздік комитеті Төрағасының орынбасарлығына дейін жетті. Бұл биік лауазымға бір емес, екі рет тағайындалды.
Қауіпсіздік қызметі айтуға ғана оңай. Оның жауапкершілігі ауыр. Сондай жауапкершілікті көтере білген азамат өмірдің барлық сынына шыдай алады. Бауыржан Ысқақұлының жұмысында жағымсыз жағдай да, қателік те болған емес. Және оның атына «жұмысын орындамады, нашар орындады» деген сияқты сын да айтылмайтын. Өйткені оның білімі мен тәжірибесі мол, өз міндетін жақсы білетін еді.
Баукеңнің ұрпақтарын да білемін, олар көз алдымызда өсті. Өйткені Бауыржан Ысқақұлы екеуіміз сонау сексенінші жылдардан бері отбасымызбен араластық. Қызмет бабында ғана емес, күнделікті өмірде де жақсы қарым-қатынаста болдық. Сол арқылы мен оның үлкен азамат екенін, елін, халқын ерекше сүйетінін таныдым. Ол жұртшылықтың, қызметтес жолдастарының ортасында зор абырой-беделге ие еді.
Өкінішке қарай, 2016 жылы Баукеңнің жан серігі, балаларының анасы дүниеден озған еді. Ол сол ауыр қайғысын қайыспай көтере білді. Себебі ол өмір заңын түсінетін.
Уақыт зымырап өтіп барады. Бауыржан Ысқақұлының дүниеден озғанына да жыл толған екен. Бірақ оның жарқын бейнесі біздің жадымыздан өшкен жоқ, ешқашан өшпейді де.
Осындай орны бөлек асыл азаматтың өмірден ерте кеткені өкінішті. Марқұмның алды жарық болсын.
Сәт ТОҚПАҚБАЕВ,
отставкадағы генерал-полковник