Дәстүр • 29 Желтоқсан, 2022

Аталар дәстүріне адалдық

686 рет
көрсетілді
8 мин
оқу үшін

Бағзы мен бүгінді жалғаған өшпес те асыл бір құндылық бар, ол – батырлық. Ұранды елдің ұланының батыл, ержүрек һәм қажырлы болып өсуі, кез келген сәтте қолына қару алып, Отанының қорғанына айналып, қарсыласына қайыспай қарсы тұруы – бабалар аңсаған азаттық пен қой үстіне бозторғай жұмыртқалаған бақуатты заманды орнатудың алғышарты.

Аталар дәстүріне адалдық

Қан майданда толарсақтан саз кешіп, жанкешті қаһар­ман­ды­ғын паш еткен, ұрпағына өшпес өне­ге көрсеткен қабы­лан­дай қай­рат­ты, жансебіл ерлеріміздің ерен ерліктері мен ұлағатты істерін жас ұр­пақ­қа жеткізу – басты парызымыз. Осы іске сүбелі үлес қосып, өзі де өзгеге үлгі болған ардагерлеріміздің бірі – жауын­гер-интернационалист, жур­налист, бүгінде алпыстың ас­қа­рына көтеріліп келе жат­­қан атпал азамат Ғалым Қосым­жанұлы Қожабеков. Ол 1981 жылы қазіргі елор­да­мыз­дың аумағынан, Целиноград об­лыс­тық әскери комиссариатынан әскерге шақырылды.

Ауғанстандағы қанқасап майданда біздің жолдарымыз түйіспеді: мен 1979 жылғы желтоқсаннан, яғни соғыстың алғашқы күнінен бастап, взвод командирі, жауынгер ретінде Ауғанстан Демократиялық Рес­публикасының бірнеше провинциясын шарладым, сапер ретінде дала мен тау-тасты минадан арылтуға атсалыстым. Ал Ғалым 1981-1983 жылдары Ауғанстанның Суруби провинциясында орналасқан 181-ші полкта артиллериялық дивизияда әскери қызметін өтеді. Взвод командирінің орынбасары, командир дәрежесіне дейін көтерілді.

Мен Ғалым Қосым­жан­ұлы­мен тек бейбіт заманда, бер­тінде таныстым. Азамат­ты­ғымен, адалдығымен, парасат­ты­лығымен, адами қасиет­те­рімен өзіне баурап алатын жігіт. Жақсы араласып кеттік. Екі-үш жыл болды, ол менің, яғни qazaqstan ardagerleri қауымдастығы төра­ғасының орынбасары болып қызмет атқарып келеді. 

Біз өткен мыңжылдықтың соңында, 1979 жылы басталып, он жылға созылған алапат Ауған соғысы және оған қазіргі көзқарас тұрғысынан берілетін баға туралы ауық-ауық әңгі­ме­лесіп тұрамыз. Бүгіннің биі­гінен қарасақ, ол соғыс – ке­ңес империясының өзге елдің ішкі ісіне қол сұ­ғуы болып көрінеді. Та­ри­хи деректер бо­йынша Сәуір төңкерісінен кейін Ауған­стан Демократиялық Рес­пуб­ликасының басшылығы және сондағы билеуші күш – Ауғанстан халықтық-демо­кра­тиялық партиясы көрші елдермен арада туындаған жер дауынан және оппозициялық қарсы күштердің үстем болуы­нан қорқып, кеңес одағынан әскер кіргізуді сұрап, кем дегенде жиырма рет жүгінген. КОКП ОК Саяси бюросы осыны сыл­тауратып, Ауған еліне кеңес әскерлерінің шектеулі контингентін енгізді. Бірақ жергілікті жұртшылықтың бір бөлігі бұл әскерді бітімгершілер емес, басқыншылар деп қабыл­дады. Өзге елдегі азаматтық со­ғыс­қа киліккен кеңес жауын­гер­лері екі оттың ортасында қалды.

Екінші дүниежүзілік со­ғыс­тан кейін Қазақс­тан  ерлері тартылған, біздің арыс азаматтар бастан кешкен ірі әске­ри қақтығыс – Ауған соғы­сы болатын. Ол соғыс жа­йын­да біздің қоғамымыз да бірыңғай, бірұдай пікірге келе ал­мады. Бірақ Отан алдындағы әскери борышын абыроймен атқарған жауынгерлеріміздің батырлығы күмән тудырмайды. Олар Отан­ға адал қызмет етемін деп ант берген соң жанқиярлықпен шайқасты. Өйткені Отан алдын­да­ғы қа­сиетті борышымды өтеп жүр­мін деп риясыз сенді. Отанды сүю, оның аптабына кү­йіп, аязына шыдау парыз деп таныды.

Ғалым Қожабеков те Ауған­­дағы қанды қырғын еске түс­­кен­де, көңілі құлазып, ауыр ойлар қамауында қалатынын айтады.

«Біздің жауынгерлердің бас­тан кешкен қасіретін бала­ла­рымыз, немерелеріміз, шө­бере­ле­ріміз көрмесе екен дей­мін. Сұрапыл шайқастардан қанжоса болған осы таулы елде өткізген әрбір күнім, әрбір мезетім жү­рек­тегі шаншуға, санадағы сергелдеңге айналады, кейде жанына жай таптырмайды. Сонымен бірге қаруластарын қорғай жүріп, өз басын бәйгеге тіккен, жат жерде жан тапсырған жа­уын­гер достарымның жарқын бей­­нелері де естен кетпейді. Олардың есімін халық жадында жаңғыртып, ұрпақ есінде қалдыру үшін күш салуды парыз санаймын», дейді Ғалым.

Өзі жөнінде тиіп-қашып қана айтады, көбінесе майдандас достарының қаһармандық ерлігінен сыр шертеді. Бұл жерде Ғалым Қожабековтің «Астана саң­лақ­та­ры», «Сайып­қыран», «Қанды көйлек қарулас», «Астана ақшамы», «Ұят болады, ұлым!» кі­тап­та­ры­­ның авторы екенін айта кеткен жөн.

Ол «Жауынгер-интер­на­цио­на­лист Қазбек Абдрахманов атындағы соғыс мүгедектері мен қаза бол­ған жауынгерлердің отбасын қолдау жөніндегі қор» қоғамдық ұйымының директоры ретінде де, журналист ретінде де батырларды ұлықтау бағытына тындырымды істі, тоқтаусыз ізденісті паш етіп келеді.

Ғалым «Құрмет» орденінің, «За отвагу» және «Халық ал­ғы­сы» медальдарының иегері. «Ақпарат саласының үздігі» атағына ие. Бірнеше респуб­ли­ка­лық байқаудың жеңімпазы.

Бірақ марапат үшін емес, парасат үшін өмір сүріп келе жатқан азамат. Биік лауазымдарды да қажетсінбеді, жанына жақын журналистикадан қол үзбей, халыққа жақындығын сақтады.

Ғалым өзін емес, өзгені ұлық­тауға баса мән беріп, өмір­ден өткен Ауған соғысы ар­дагерлерін, қаруластарын еске алуға арналған түрлі жарыс, спорт турнирлерін ұйым­дас­тырып тұрады.

Ғ.Қожабеков қан-қасап со­ғыс­тан қайтқан соң, қаруын қаламға айырбастады. 1983-1988 жылдары С.Сейфуллин атындағы Целиноград мемле­кет­тік педагогика институтында оқыды. Ол ғылым ордасында жоғары білім ала жүріп, Целиноград облыстық «Коммунизм нұры» (қазіргі «Арқа ажары») газетіне жұмыс­қа тұрды. Сонда жүріп, ысылып, тілші ретінде буыны бекіген Ғалым 1995 жылы бодандықтың сірескен тоңы көп жіби қоймаған Арқа өңіріндегі бас басылымға, яғни «Ақмола ақиқаты» (қазіргі «Ас­тана ақшамы») газетіне ор­на­ла­сып, қазақша сапалы ма­қалаларға сусап жүрген оқыр­ман қауымның сұрауын өтеді, Сарыарқадағы қазақ журналис­тикасын нығайтуға сүбелі үлес қосты.

Содан бері астаналық басылым «Астана ақшамы» бет­те­рінен елдік, тәуелсіздік, мем­­лекеттілік пен ұлттық мүд­дені қозғайтын мақала­ларын үзбей жазып келеді. Оның шы­ғармашылығы батыр­лық­тың бір тұғыры саналатын қазақ спортымен де біте қайнасқан. Қа­тардағы тілшіден бас редак­тор­дың бірін­ші орын­ба­сар­лығына дейін жоғарылады.

Баспасөзге адалдығын сақ­­­­таған тәжірибелі журна­лис­­­терді бүгінде тұтас мектеп­ке теңесек те артық болмас. Ғалым Қожабеков талай шәкір­тін тәрбиелеп, үлгі-өнеге болды, ағалық ақыл-кеңесін айтып, бағыт-бағдар беріп, қазақ журналистикасының өрісінде қаншама жас маманға қанат қақтырды, баптап, ұшырды.

Бүгінде отбасында аяулы әке, ардақты жар, қадірлі ата болып отырған Ғалым Қожабеков ауған ардагерлерімен бір сапта, бірге болып, еліне, халқына қалтқысыз қызмет ететініне кәміл сенемін.

Ғалым Қосымжанұлы аға ұрпақтың лайықты өкілі ре­тін­де қазақтың ұлттық қас­тер­лі құндылықтарын ұлықтап, сақтауға үлес қосып, Отанды сүю, мемлекеттілікті нығайту, Тә­уел­сіздікті тұғырлы ету үшін қажыр-қайратының, пайым-парасатының биік тұғырынан жастарға дұрыс жөн-жоба, ақ жол нұсқай алатыны шүбәсіз.

 

Бақытбек Смағұл,

Мәжіліс депутаты,

«Qazaqstan ardagerleri» қауымдастығының төрағасы