Шыңғыс хан Найман елінің әбден берекесін кетіргеннен кейін, Күшілік хан «Шыңғысқа менің басым керек, сондықтан мен кетейін» деп аттанып кетіпті. Ел ағалары ақылдаса келе, қаһарлы ханның алдына барып жан сауға сұрауға ниеттеніпті. Сонда мойындарына белдік асып, алдына келіп жығылыпты. (Бұл сол кездегі жанын аман сақтап қалу рәсімі екен). «Қаралы белдік мойнымда, сауға, Шыңғыс, сауға» деп бастарын иіпті. Сол оқиғаға байланысты атақты Кетбұғы би осы күйді арнапты.
Күйді және аңызды жеткізуші Таласбек Әсемқұлов.
