Қай істе де бастау қиын емес пе, әзірге мұндағы бала саны да – аздау. Бірақ бір таңғаларлығы, сол азғантай баланың арасынан «арпа ішінде бір бидай» дегендей, алтын күздің сары жапырағы секілденген бір қыз бала назарымызды өзіне еріксіз аударды. Аты-жөні – Лиана Максимовна Кузьмина екен. Қазақшасы да мықты емес, еркін сөйлей қоймайды. Сонда қалайша қазақ сыныбына келді екен?
– Менің өзім де қазақшаға шорқақпын. Бірақ үйреніп жүрмін. Біздің еліміз – Қазақстан. Осы жерде туып-өстік, Отанымыз – осында. Бұл жерден ешқайда кетпейтініміз анық. Ендеше, неге қазақ тілін үйреніп алмасқа? Сондықтан Лиананы қазақ сыныбына бердім, – дейді оның анасы Татьяна Викторовна. Ол №57 шахтада аспаздың көмекшісі болып жұмыс істейді екен.
– Өзің де қазақша біле қоймасаң, ертең Лиананың сабаққа дайындалуы қиынға соқпай ма? – деген сұрағымызға Татьяна: – Біріншіден, сынып жетекшісі көмектесетінін айтты. Екіншіден, көршілерім қазақтар ғой, түсінбегенімізді солардан сұрап алармыз, – деді күле отырып.
Мұндайда қалай риза болмайсың. Сабаққа дайындалудың қиынға соғатынын сылтауратып балаларын орыс сыныптарына беретін бауырларымыз үлгі болғандай-ақ екен.
Ұлытау облысы,
Сәтбаев қаласы
