Ресми мәліметтерде Жүсіп ата ХІІ ғасырда өмір сүрген және ежелгі жазбаларда «Ғашық Жүсіп» атымен әйгілі адам дейді. Яғни бұл тіркес ғұлама ғалым бір Алланың іліміне құмар-ғашық болды деген сөз.
Бұл әулиенің кесенесі. Түркістан қаласынан 25 шақырым жерде ескі Иқан ауылында орналасқан. Өткен ғасыр басында кесененің іші толған кітап болған дейді көнекөздер. Өкінішке қарай, кеңес үкіметі бұл құнды жәдігердің көбін 1930 жылдары жойып жіберген-мыс.
Жүсіп атаның ұрпақтары баршылық. Әулет шежіресінде: Камалиддин – Сүлеймен – Омар – Жиен – Сыддық атты аталарының аты аталса, жиені Иқан қожадан тарайтын Ата қожа ұрпағы Шарафуддин әулиенің исынат-тізбегі жазылыпты.
«Ұзындығы үш метр болатын құнды қолжазба қазір әулие атамыздың ұрпағы елорда тұрғыны шежіреші қария Сейдәлім Юлдашевтың қолында сақтаулы тұр», дейді комитеттің баспасөз хатшысы Мәдина Сабыр.
Ал құнды жазба ақыиесінің айтуына қарағанда, жәдігерді атасы Юлдашқожа сақтап келген. – Мен тарихшы емеспін, – дейді Сейдәлім ака. Қолжазбаны біледі-ау деген адамдарға көрсеттім, олар мәтінді оқып көріп, мұнда насабнама емес тарих жазылған дейді. Яғни ханның жарлықтары, жер-су атаулары, халықтың тыныс-тіршілігіне қатысты көптеген мәлімет бар. Жазбадағы деректерді толықтай зерттеу ғалымдардың еншісінде. Жәдігер кезінде қуғын-сүргін салдарынан жерге көміліп аман қалғандықтан, қазіргі таңда тұпнұсқасы жойылу алдында тұр.
«Құнды мұраларды жоғалтпай сақтау – болашағымыз үшін маңызды міндеттердің бірі. Халықтың қолында сақталған осындай құнды құжаттарды іздеп табуды басты назарға алып отырмыз. Жеке қолдағы тарихи мұраларды мемлекет қорғауына алып, қаншама белгісіз деректердің бетін ашуға және олардың болашақта жойылып кетпеуіне үлес қосуымыз керек», дейді комитет төрағасы Қуат Бораш.
