Тәрбие • 08 Қараша, 2023

Бала жанын баураған

175 рет
көрсетілді
4 мин
оқу үшін

Бала жанын түсінген адам ғана жүрегін баурай алады. Жай бала емес, тілінде мүкісі болса ше? Ес біле келе өзгеден қысылуы, құрбыларынан ұялуы әбден мүмкін. Олай болса мүлде тұмшаланып, басылып қалмақ. Біздің кейіпкеріміз Марина Дюбкина – осындай кемшіліктің тігісін жатқызып, жас көкірекке үміт отын жағып жүрген жан.

Бала жанын баураған

Атбасар қаласындағы №5 орта мектепті бітіргеннен кейін Қа­ра­ғанды қаласындағы Е.Бөке­тов атындағы мемлекеттік уни­вер­ситетті тәмамдап, дефек­то­логия мамандығы бойынша диплом алды. Оқи жүріп «Ал­тын бесік» бөбекжайында тә­жіри­беден өтті. Өзінің айтуына қарағанда, алғашқыда өте қиын болғанға ұқсайды. Мұндай балалармен жұмыс істеу оңай емес қой.

– Сәбилер ес біле келе әр­түр­лі дыбыстарды құлақтары шала­ды емес пе? Бірте-бірте сол дыбыстарды өздері де айтып жеткізгілері келеді. Дұрыс сөйлей білсе, бір жөн. Мұндай жағдайда өздерінің жатық, анық сөйлейтіндеріне сенімі молаймақ. Ал егер кейбір дыбыстарды айта алмай жатса, қатты қысылады. Міне, осы кезде баланың жанын әлдебір нәзік сезіммен қабылдай білу керек. Сонда ғана еңбегің нәтижелі болып, тәлім-тәрбиеңді көрген бүлдіршін кемшіліктен арылады, – дейді Атбасар қаласындағы «Еркежан» бөбекжайының логопеді Марина Эдуардовна.

Тәжірибелі маманның айтуынша, кейінгі жылдары мұндай кемістік белең алып кетті. Ға­лымдардың дәйекті зерт­теу­ле­ріне қарағанда, дамуында түрлі кемістігі бар балалардың саны уақыт өткен сайын көбейіп ке­леді.

– Марина Эдуардовна – өз ісінің шынайы шебері. Теориялық және тәжірибелік дайындығы мол, өз білімін сарапқа салып жүр. Облыс орталығында өтетін семинарларға қатысып, осы мәселені індете зерттеп, авторлық бағдарламасын да­йындады. Рес­публикалық басылымдарда зерттеу еңбектері жарық көрді. Республикалық пе­дагогикалық кон­курста бі­рін­ші дәрежелі дип­ломға ие болды, одан өзге де марапаттары аз емес. Ең бастысы, ата-аналардың алғысына ие болып жүр, – дейді «Еркежан» бөбекжайының меңгерушісі Гүлден Қасымова.

Тілінде мүкістігі бар балалармен мамыражай отырып, емін-еркін көбірек әңгімелесу керек екен. Олардың бойындағы кішкентай кемшілікті нұсқап көрсету де қажетсіз. Бұл арада қамырдан қыл суырғандай ептілік керек. Өкінішке қарай, тіршілік қамымен жүрген ата-аналар бауыр еті балаларының бұл кемшілігіне көңіл бөле бермейді. Ілкі заманда балалармен тіл ұстарту тақырыбында әдейілеп жұмыс істемесе де, жанын баурайтын әдемі ертегілер айт­қызатын. Ал ақиқатында екі жасқа дейінгі баланың бал күл­кісі, әлденені былдырлап айт­қаны құлаққа жағымды есті­леді. Екі жастан асқан соң бала әлі де былдырлап жүрсе, онда логопедтің көмегіне жүгін­ген жөн.

– Баланың қатарынан қал­май дамығаны кез келген ата-ана үшін – үлкен қуаныш. Біз өз перзентімізді «Еркежан» бө­бек­жайына берген кезде Марина Эдуардовнаның жұмыс істей­ті­нін білдік. Ол балалармен де, ата-аналарымен де тіл табыса біледі. Әрбір баламен жеке-жеке жұмыс істейді. Біз үнемі ба­қылап жүреміз. Сондықтан да маманның әрбір табысы біз үшін, біздің балаларымыз үшін жасалып жатқан жанашырлық деп қабылдаймыз, – дейді ата-ананың бірі Юлия Молчанова.

Сөз арасында түйгеніміз, Марина Эдуардовнаның өзі ұстаздар әулетінің өкілі екен. Әжесі қырық жыл бойы орыс тілі мен әдебиетінен сабақ берсе, анасы бар ғұмырын мектепке дейін мекемеде тәрбиеші болып өткерген. Ілкіден жалғасқан ілкімді жұмыс осылайша көктеп, көгеріп келеді. Бар жақсылық шарапаты ел ертеңі балаларға тиюде.

 

Ақмола облысы,

Атбасар қаласы