Бір жылда – 1 655 жүлде
Дерекке жүгінсек, өткен жыл өңір спортшылары үшін табысқа толы болған. Облыс әкімдігі дене шынықтыру және спорт басқармасының басшысы Арман Тәшметов келтірген мәліметке зер салсақ, жамбылдық 805 спортшы түрлі деңгейдегі ұлттық құрамалардың мүшесі екен.
«2023 жылы облыста спорттың олимпиадалық және олимпиадалық емес түрлерін дамыту дирекциялары ашылды. Қазіргі уақытта облыс бойынша басқармаға қарасты 53 спорт мекемесі жұмыс атқарып жатыр. Спорт мекемелерінде 29 862 спортшыны 1 222 жаттықтырушы тұрақты түрде жаттықтырып жүр. Қазіргі таңда облыста спорттың 83 түрі қамтылған. Өңір спортшылары бүгінге дейін түрлі республикалық және халықаралық жарыстарда 1 655 медальға ие болды. Оның 623-і – алтын, 480-і – күміс, 552-сі – қола медаль. 2023 жылы жамбылдық 1 спортшы Қазақстанның Еңбек сіңірген спорт шебері, 15 спортшы халықаралық дәрежедегі спорт шебері, 64 спортшы ҚР спорт шебері нормативін орындады. Ал 9 жаттықтырушы «Қазақстан Республикасының Еңбек сіңірген жаттықтырушысы» атағына ие болды», дейді басқарма басшысы.
Жыл ішінде 623 алтын жүлде бұйырғаны, әрине, жақсы. Бір қарағанда нәтиже көңіл тоғайтады. Алайда спорт саласын өркендетуге қыруар қаржы бөлінетінін ескерсек, жамбылдық спортшылардың толайым табысқа жетуі заңдылық та секілді.
Былтыр өңір спортының барлық шығынын өтеу үшін 14,2 млрд теңге қаржы қарастырылыпты. Ұқсата білгенге әлбетте, аз қаражат емес. Ал бұқаралық спортты дамыту мақсатында өңірде аз жұмыс атқарылып жатқан жоқ. Жалпы көрсеткіш те жаман емес. Әйтсе де кемшілік те бар секілді.
«Бұқаралық спортты дамыту және балалар мен жасөспірімдерді дене шынықтыруға тартуға басымдық беріліп отыр. Спортты жан басына қаржыландыру қағидаларына сәйкес мемлекеттік тапсырыстарды енгізу арқылы бюджеттен 930,7 млн теңге бөлініп, 4-17 жас аралығындағы 8 100 бала мен жасөспірім 19 спорт түрімен секцияларда тегін негізде шұғылдануға мүмкіндік алды. 2024 жылы 1 млрд 237 млн теңге бөлініп, 8 500 баланы қамту жоспарланып отыр. Тараз қаласы мен аудандарда бұқаралық спортты дамытуға 2024 жылға жалпы 344 млн теңге бөлінген. Өткен жылмен салыстырғанда қаржы көлемі 22,7%-ға немесе 100,9 млн теңгеге кеміген. Бұқаралық спортты қаржыландыру Жамбыл (17,1 млн теңге), Қордай (15,7 млн теңге) және Меркі (15,4 млн теңге) аудандарында тиісті деңгейде болмай тұр. Сонымен қатар 2024 жылға тек Шу ауданы мен Тараз қаласында ғана өткен жылы бөлінген қаржы көлемімен салыстырғанда өсім байқалады. Басқа ауданның барлығында 2024 жылға бөлінген қаржы көлемі өткен жылға қарағанда төмен», дейді басқарма басшысы А.Тәшметов.
Тұрғындарды бұқаралық спортқа баулу – мемлекеттік деңгейдегі мәселе. Биліктің өзі тұрғындардың спортпен айналысуына барлық жағдай қарастырып отырғанда өңіріміздегі кейбір аудандардың кежегесі кейін тартып, қаражаттан қысастық көрсеткені жарамас. Жыл енді басталды ғой, бәлкім әкімдер бұл мәселеге тағы бір айналып соғып, қаражат көлемін ұлғайта жатар. Әйтеуір, өңір халқының 40,2 пайызы бұқаралық спортпен шұғылданады деген дерек көңілге медеу боп тұр.
Даңқың қайда, Жамбыл боксы?
Жамбыл спорты туралы сөз қозғала қалса, әуесқой боксты айналып өте алмайтынымыз анық. Талай байрақты бәсекелерде ел намысын абыроймен қорғаған былғары қолғап шеберлерінің есімі тарихта алтын әріппен жазылғаны анық. Бірақ бүгінде өңірдің әуесқой боксында да мәселе бар секілді.
Өткен жылы құдайы көршіміз Өзбек-стан астанасы Ташкент қаласында өткен әлем чемпионатында 71 кг салмақ дәрежесінде бақ сынаған ұлттық құрама капитаны Асланбек Шымбергенов қарсыластарының барлығынан айласын асырып, жеңістің биік тұғырынан көрінді. Бұл алтын жүлдені жамбылдық жанкүйерлер 24 жыл бойы асыға күтті. Соңғы рет 1999 жылы Болат Жұмаділов әлемдік додада топ жарыпты. Ширек ғасырға жуық уақыт бойы жамбылдық былғары қолғап шеберлерінің әлем чемпионы атағына қол жеткізе алмауы кімді де болсын ойландырса керек. Айтпақшы, сол додада 67 кг салмақтағы үкілі үмітіміз Дулат Бекбауов күміс медаль иегері атанды.
Спортқа аса бір қатты жағдай қарастырылмаса да, тәуелсіздіктің алғашқы жылдарында боксшыларымыз жеңістің биік тұғырынан жиі көрінді. Алғашқы үш Олимпия ойындарында жамбылдық былғары қолғап шеберлері жүлдені күреп әкелді. Алтанта Олимпиадасында Болат Жұмаділов күміспен күптелсе, Ермахан Ыбырайымов пен Болат Ниязымбетов қола жүлдені қоржынға түсірді. Ал Сидней Олимпиадасында Ермахан Ыбырайымов алтыннан алқа тақса, Болат Жұмаділов екінші рет күміс жүлде иегері атанды. Афинада Бақтияр Артаев Олимпия ойындарында бүкіл спорт түрі бойынша жалғыз алтынды иеленіп, ел абыройын сақтап қалды.
Афинадан кейін бітті, тоқтады. Жамбылдық боксшылар төржылдықтың басты додасында жүлденің маңына жолай алар емес. Бейжің, Лондон, Рио, Токио. Осы қалаларда өткен байрақты бәсекеде алтын түгілі қола жүлде түсімізге кірмейтін болды. Неден мүлт кетіп жатырмыз? Осы жылы Париж төрінде өтетін Олимпия ойындарында жүлде бұйыра ма? 20 жылдан кейін осы олқылықты түзей аламыз ба? Үміткер – жалғыз. 71 кг салмақ дәрежесінде бақ сынап жүрген Асланбек Шымбергеновтің әрбір қадамына көз тігіп қарап отырмыз. Парижде жүлдеге таласу үшін Шымбергенов жақын арада жолдама жеңіп алуы керек.
Байқайсыз ба, 1996-2004 жылдары өткен Олимпия ойындарында былғары қолғап шеберлері жүлдесіз қайтпапты. Ол кезде спортқа қазіргідей қаражат қарастырылмайтын. Кереметтей спорт кешендері жоқ еді. Суық залда шыныққан Ермахан мен Болаттардың (Жұмаділов пен Ниязымбетов) жеңісті жорығын жалғастыратын сайыпқырандар бүкіл жағдай қарастырылған қазіргі кезде табылмай тұрғаны таңдай қақтырады. Бір кем дүние дегеніңіз осы емес пе?
Олимпия ойындарынан бөлек, әлем чемпионаттарында да жамбылдық боксшылар жасындай жарқырап жүруші еді. Бір ғана Болат Жұмаділовтің өзі әлем чемпионатының үш медалін қоржынымызға түсіргенін қалайша ұмытамыз?! Ұмыту мүмкін емес. 51 кг салмақ дәрежесінде сынға түскен ол 1995 жылы Берлинде өткен аламанда күміс медальды мойнына ілсе, 1997 жылы Будапешттен қола жүлдемен оралды. Бұдан соң ол 1999 жылы Хьюстондағы жаһандық жарыста алтын медальға қол жеткізіп, мерейімізді тасытқаны қалай ғана жадымыздан өшсін? Болатпен қалай мақтансақ та жарасады. Әлем біріншілігінен бөлек, Олимпия ойындарында екі күміс, Азия чемпионатында екі алтын, бір қола жүлде иеленген Жұмаділовтің спортшы ретіндегі мансабы барлық боксшыға үлгі шығар.
Сидней Олимпиадасының чемпионы Ермахан Ыбырайымов та әлем біріншілігінде жасындай жарқырап еді. 1997 жылы 67 кг салмақта топқа түскен Ермахан Будапештте күміс жүлдегер, 1999 жылы 71 кг салмақта жарысқа қатысқан ол Хьюстонда қола жүлдегер атанды. Бірақ Ермахан Ыбырайымов пен Болат Жұмаділов кәсіби мансабын аяқтаған соң Жамбыл боксы ауыз толтырып айтарлықтай жетістіктерге қол жеткізген жоқ. Арада біршама уақыт өткенде 69 кг салмақ дәрежесіндегі Олимпия ойындарының чемпионы, Баркер кубогінің иегері Бақтияр Артаев облыс боксының абыройын қалпына келтірді. Ол 2005 жылы Мяньянда өткен әлем біріншілігінде қола жүлдеге қол жеткізсе (69 кг), араға екі жыл салып Чикагода өткен жаһандық жарыста сол нәтижесін қайталады (75 кг). Бақтиярдың спорттық мансабындағы соңғы табыстары да осы жүлделер еді.
2011 жылы Әзербайжан астанасы Бакуде өткен әлем чемпионатында Ғани Жайлауовқа (60 кг салмақ дәрежесі) қола жүлде бұйырды. Бұдан соң тағы да үзіліс басталды. Алматыдағы әлем чемпионатын есепке алмағанда (бұл додаға облысымыздан боксшы қатысқан жоқ), 2015 жылы Қатарда өткен әлем чемпионатында облысымыздан бір боксшы қатысқанымен, жүлде бұйырмады. Сәтсіздік сериясы 2017 жылы бұзылды. 75 кг салмақ дәрежесінде сынға түскен жуалылық жампоз Әбілхан Аманқұл Гамбургтен (Германия) күміс медальмен оралған.
Сонымен, әріге бармай, кейінгі бірнеше жылға ден қойып көрейікші. Есімізде қалғаны 2013 жылы Алматыда ұйымдастырылған әлемдік сынға жамбылдық оғландар қатыспапты. Арада алты жыл өткен соң Ресей төрінде жалауы желбіреген аламанда өңірімізден бірде-бір былғары қолғап шебері бақ сынамады. 2019 жылы басты үміткеріміз 75 кг салмақ дәрежесіндегі Әбілхан Аманқұл жарақат алған еді.
Бұл мәселе баршамызды алаңдататыны анық. Жай ғана мысал ретінде алайықшы. 1995-1999 жылдар аралығында бір ғана Болат Жұмаділов әлем чемпионатының үш бірдей медалін қоржынымызға салды. Төрт қана жылдың бедерінде мұндай табысқа қол жеткізу нені білдіреді? Бір жағынан боксшының шеберлігін, екінші жағынан оны баптаған мамандардың мықтылығын аңғарта түспейді ме? 2013 жылы өткен әлем чемпионатына өңірімізден боксшы қатыспағанын айттық. Ендеше, салыстырайық. 2013-2019 жылдар аралығында қоржынымыз бір күміс жүлдені қанағат тұтты. Төрт жыл өткен соң Асланбек Шымбергенов топ жарды.
Олимпия ойындарына қайта үңілейік. Төртжылдықтың басты додасында жамбылдық боксшылар медаль алмағалы 19 жылдан асты. Рас, өңіріміздің былғары қолғап шеберлері Олимпия ойындарына тұрақты түрде аттанады. Бірақ жүлдеге ілікпей қала береді. Неге? Осы сұрақ қой – баршамыздың жанымызға бататыны.
Жүйрік уақыт сырғып өтіп жатыр. Бірақ елге ғана емес, өзге мемлекеттерге де мықты боксшыларымен танылған Жамбылда әуесқой бокстың кері кеткені қынжылтпай қойсын ба? Неге нәтижеміз күрт құлдырады? Қай жерден мүлт кетіп жатырмыз? Осы сұрақтар мазамызды ала береді.
Сметов абыройымызды сақтап қалды
Кейінгі екі Олимпия ойындарында дзюдошы Елдос Сметов өңір спортының абыройын сақтап қалды. Риода күміс, Токиода қола жүлде алмаса, Жамбыл облысының спортшылары Олимпия ойындарына турист ретінде барып қайтқан болар еді.
Облыс әкімдігі дене шынықтыру және спорт басқармасының басшысы Арман Тәшметовтің баяндамасында өңірде олимпиадалық спорт түрлерінің 27-сі қамтылғаны тайға таңба басқандай көрсетіліпті. Нәтижені қалтарыста қалдырсақ, сөзсіз «бәрекелді!» дей салуға болатын-ақ цифр. Бірақ...
Осы бір «бірақ» деген сөз тілімізді тістете береді. Тәуелсіздік алғалы жамбылдық спортшылар Олимпия ойындарында бокс, еркін күрес, дзюдо секілді спорт түрлерінен ғана нәтиже берген. Қалған спорт түрлерінен қашан жүлде аламыз? Қаржы босқа кетіп жатыр ма?
Қалай десек те Жамбыл спортында ойландыратын мәселе де, көңіл қуантарлық табыс та аз емес. Паралимпиада мен сурдлимпиалық спорт түрлерінен жеткен табыстар көңіл тоғайтатыны анық. Олимпиадалық спорт түрлерінен де біраз додаларда саңлақтарымыз атой салып жүр. Ұлттық спорт түрлеріндегі табыспен қалай мақтансақ та жарасады. Алайда Олимпия ойындарындағы жамбылдық боксшылардың жүлдесіз үзілісі көңілге қаяу түсіреді.
Тәуелсіздік жылдарында жамбылдық спортшылар олимпиадалық спорттың бірнеше түрінен ғана төртжылдықтың басты додасында жүлде алғанын айттық. Отыз жылдан аса уақыттағы нәтижелер үшін басқарманың қазіргі басшысы А.Тәшметовті айыптай да алмаспыз. Бірақ Тәшметов біз айтқан олқылықтарды түзесе, нұр үстіне нұр болар еді. Ерік-жігері жетер-жетпесін уақыт көрсете жатар.
Жамбыл облысы