Коллажды жасаған – Қонысбай ШЕЖІМБАЙ, «EQ»
– Алла аузыңа салғанын айта бермейсің бе? – дедім мен, – менен гөрі өзіңді-өзің жақсы білесің ғой.
– Жоқ, нағашы, аузыма сөз түспей абдырап қаламын, – деді жиен.
Басқа шаруаны жиып қойып, жиеннің өтінішін орындауға кірістім. Шамасы белгілі ғой. Нағашыларына тартпай туған.
Тапсырмасын тап-тұйнақтай орындаған соң байқаудың жай-жапсарын сұрамаймын ба, сөйтсем қатысатын балалардың бәрі сахнада айтатын сөздерін былайғы ағайынға жаздырып алады екен. Болашақ сұлтандардың сыбағасы өзгенің өзегін жарып шыққан сөзді нәшіне келтіріп айту ғана.
– Шынымен солай ма? – деп тәптіштеймін ғой.
– Әлбетте, нағашы, – дейді «болашақ сұлтан».
Кейін ойлаймын, сұлтан деген айбарлы атауды аузынан сөзі, қойнынан бөзі түскен осыларға қор қылғанша, байқаудың атауын жігіттер сайысы дей салсақ қайтер еді. Қазақы ұғымның ұңғысында, жігіттің өзі кез келген бозөкпеге айтыла бермейтін сөз ғой. Ілкідегі қазақ әлдекімнің шаруасына тәнті болғанда, «әй, шіркін, жігіт-ақ екен» деп ризашылығын білдіріп отырмаушы ма еді?
Көкшетау
