Сонау 1991 жылдың желтоқсан айында еліміздің тәуелсіздігін Еуропа төріндегі мемлекеттердің ішінен алғашқылардың бірі болып таныған Германия еді. Іле екі ел арасындағы келісім-шартқа орай Алматыда “Неміс үйі” ашылған болатын. Ол біздің елдегі немістерге аталған мемлекет тарапынан қолдау, көмек көрсету мақсатымен туындаған игі шешім-тін. Соған орай жұмсалатын шығынды бастама иелері тік көтеріп алған.
Тегінде бұл мемлекеттің тәуелсіз Қазақ еліне бірден көңіл аударуы бекерден бекер емес-ті. Өйткені, көп ұлтты Қазақстанда кезінде бір миллионнан астам неміс этносы тұрып жатты. Мұнда, тіпті тәуелсіздік туы көтерілмей жатып-ақ осындағы немістердің “Возрождение” атты қоғамдық қауымдастығы құрылған болатын. Бастапқыда сол аталған қауымдастық екі ел арасындағы қандай мәселеде де дәнекер бола білді. Ал елдестірмек – елшіден дегендей, екі ел арасында ресми байланыс орныққан соң, ол енді заңды түрде өз жалғасын тапқан.
Сөйтіп жүргенде бұрнағы жылдың күзінде, біздің елге Германияның күні кеше ғана отставкаға кеткен президенті Хорст Келлер ресми сапармен келе қалды. Екі ел басшыларының сындарлы кездесуі барысында 2009 жылы Германиядағы Қазақстан, ал 2010 жылы Қазақстандағы Германия жылын өткізу туралы өзара уағдаластыққа қол жеткізілген.
“2009 жылы Қазақстанның Германиядағы жылының өз мәнісінде өткендігі баршамызға мәлім. Соның нақты бір көріністерін Семей өңірінің мысалдарынан да айқын аңғаруға болады”, дейді осындағы немістердің “Возрождение” облыстық бірлестігінің төрағасы Анатолий Визе мырза. Ол солай дей келіп, “Возрождение” қоғамдық қауымдастығының – 20 және Алматыдағы “Неміс үйінің” 15 жылдығы да былтырғы игі шара аясында аталып өткендігіне тоқтала кетуді ұмытпаған. Сөйтіп, Қазақстанның Германиядағы жылы ол жақта да, бұл жақта да мағыналы іс-шаралар арқылы көрініс тапты.
– Республикалық “Возрождение” қоғамдық қауымдастығы республика Үкіметімен бірлесе отырып, сол өткен жылғы шараға орай қырықтан астам іс белгілеген болса, соның бәрі дерлік орындалды, – дейді Анатолий Рудольфович. – Қазақстанның Германияда жылы өтіп жатқанынан ел құлағдар болсын деген мақсатпен жергілікті теледидардан хабар мен баспасөз беттерінде мақалалар ұйымдастырдық. Мәдениет үйлері мен кітапханаларда тақырыптық кештер мен дөңгелек үстелдер, көрмелер, викториналар көптеп өткізілді. Олардың соңы біздің бірлестік жанындағы “Айнхайт” (“Бірлік”) вокальды-аспапты ансамбльдің мазмұнды ойын-сауығына ұласып жатты.
Осындай кездесулер барысында жүрек тербеген қуанышты сәттер аз болмады. Айталық, Абай атындағы кітапханада неміс әдебиеті мен мәдениетіне қатысты кітаптар баршылық екен. Ол енді – заңдылық. Өйткені, заманында бұл кітапханада хакім ақынның өзі де болып, аударма түрінде болса да Гете, Шиллер шығармаларымен танысқан, танысып қана қоймай, солардың қайсыбірін қазақ тіліне өте жатық аударған.
Өткен жылы, сондай-ақ мектептер мен жоғары оқу орындарында болып, оқушы-студенттермен жиі кездесулердің сәті түсті. Сонда жастарымыздың білмекке құлшынысын аңғарып, риза болдым. Олардың әлем халықтарының тынысын тамыршыдай тап басқан танымына сүйсіне отырып, елдер арасындағы осындай байланыстың қай кезде де қажет екендігін түйсіндім.
Өткен жыл оқиғасына осылайша бірер мысалдармен көз жүгіртіп өткен бірлестік төрағасы бұдан кейін әңгіме барысын биылғы шараға қарай бұрған. Германияның Қазақстандағы биылғы жылына орай республикалық қоғамдық қауымдастық тарапынан да, бұлардың бірлестігі тарапынан да іс-шаралар тізімі жыл басында-ақ жасалып үлгеріліпті. Әдеттегідей ол жергілікті теледидар хабарына қатысып, биылғы шараның өзіндік маңызына тоқталған.
Осы орайда, Анатолий Рудольфович жергілікті тележурналистердің құрғақ сөзбен шектелмей, хабарды қызғылықты сюжеттермен толықтыра білгендігіне өз ризашылығын білдіріп отырды. Мәселен, қала көшелерінде Германияның Қазақстандағы жылына орай жүргізілген сауалдамалар мен сол Германиядан жеткізілген сапалы құрал-жабдықтардың өңір экономикасын дамытудағы маңызын көрермен қызыға көретіндігіне дау жоқ. Хабарда, сондай-ақ ғылым мен мәдениет жаңалықтары да назардан тыс қалмаған. Айталық, осы өңірдегі Делбегетей деген жерде Германиядан келген экспедиция жұмыс істеп жатқан көрінеді. Әлгі экспедиция осы жерден бұдан 3-3,5 мың жыл бұрынғы шахта орнын тапқан көрінеді. Кейін бұл жер ашық аспан астындағы мұражайға айналуы әбден мүмкін.
Содан соң әлгі хабарда үш тілді – қазақ, орыс және неміс тілдерін жетік білетін Лариса Захарова деген неміс қызы 2001 жылы Абайдың қара сөздерін Алматыда немісше бастырып шығарса, биыл ол Германияда қайта басылып шыққалы жатқаны айтылады. Бұл, әрине, үлкен жаңалық. Кезінде Семейде қызмет жасаған, қазірде Алматыда тұрып жатқан Лариса Арташевнаны біз де білуші едік. Ол кісінің мына қарекетін хакім Абайға, Абай арқылы қазақ халқына көрсетіп отырған құрметі деп түсіндік. Ал семейліктер тарапынан неміс халқының ұлы ақыны Гетеге құрмет көрсетілгеніне де біршама жылдың жүзі болып қалды. Яғни, мұнда орталықтағы бір көшеге Гете есімі берілген болатын.
Бірлестік төрағасы екі ел өміріне қатысты мұндай жарқын мысалдар көп екенін айта келіп, соның және біріне тоқталған. Кезінде Семей өңіріндегі немістердің саны 40 мыңның үстінде болған. Қазірде содан 13 мыңы қалыпты. “Енді мына бір дерекке назар аударыңызшы, – дейді ол. – Германияда Шпайхен деген қала бар. Семей өңіріндегі Переменов ауылынан сол жаққа қоныс аударған осы ауыл тұрғындарының 80-ге жуығы аталған қаланың бір кәсіпорнында жұмыс істейді екен. Соның ішінде қалалық муниципалитетке қызметкер болып кірген кешегі жерлесіміз де бар көрінеді. Неміс қызына үйленген Дәуітов деген қазақ азаматы да сол жақта тұрады. Бұлардың қай-қайсы болмасын Семей өңірімен байланысын үзген емес. Енді олар Семей мен Шпайхенді бауырлас қалаларға айналдыруға күш салып жүр”.
Анатолий Рудольфович солай дей келіп, келесі кезекте бізді өздерінің Германияның Қазақстандағы биылғы жылына орай жасаған іс-шараларымен таныстырған. Бүгінде мұндағы Қазақстан халқы кіші Ассамблеясының көмегімен облыста тұратын немістер туралы деректі фильм түсіріліп жатыр екен. Оның арасында осындағы былтырғы жылы жаңадан ашылған Қазақстанның Тұңғыш Президентінің мектебінде, қарттар үйінде, әдеттегідей мәдениет мекемелері мен кітапханаларда тақырыптық кештер мен дөңгелек үстелдер, көрмелер өткізілмек. Оның соңы “Айнхайт” ансамблінің өнер сауығына ұласпақ. Сөз арасында бұл ансамбльдің жетекшісі Марина Ляпинаның кезінде Германияда оқып, білім толықтырып келгенін айта кетейік. Яғни, М.Ляпинаның әлгіндей кештерде алыстағы ел туралы да айтары бар.
Өткен наурыз айында неміс мәдениетіне арналған облыстық фестиваль өткізілді. Одан кейінгі жерде “Алыс та жақын Германия” деген тақырыппен дөңгелек үстел ұйымдастырылды. Мемлекеттік тілді меңгеру жөнінен өтетін облыстық сайысқа неміс жастарын даярлау ісінен де бірлестік сырт қалмақ емес. Міне, жоспардағы іс-шара өстіп бір-біріне жалғаса бермек.
Содан соң өңірімізге Германия жағынан келетін түрлі өнер делегацияларын да күтіп отырған жайымыз да бар, дейді ол. Соған орай аталған елдің салалық министрлігінен мәдениет жөніндегі сарапшы бұл жаққа арнайы келіп, бірқатар мәдениет мекемелерінің мүмкіндігін алдын ала көріп кетіпті. Келгенше қонақ, келген соң үй иесі ұялады, дейді ғой қазақ халқы. Бұл тұрғыдан алғанда екі жақтың да ұялып қалмайтындығына нық сенімдіміз, дейді Анатолий Визе мырза.
Екі ел арасындағы жалғаса түсіп келе жатқан баянды байланыс байламы, міне, осындай.
Дәулет СЕЙСЕНҰЛЫ.
СЕМЕЙ.