Менің әкем Нұрбай Нұрсұлтанұлы 1921 жылы туған. 1938 жылы Гурьевте Жамбыл атындағы қазақ орта мектебін бітірген. 1940 жылы Орал педагогикалық институтының ІІ курсын тәмамдаған соң Кеңес армиясының қатарына шақырылады. Соғыс басталғанда Брест қамалы маңындағы 1025-атқыштар полкінде кіші командир дәрежесінде әскери борышын өтеп жүрген еді. Жас жауынгер полк құрамында Брест бекінісін қорғауға қатысады. 1941 жылдың 25 желтоқсанынан бастап 1942 жылдың 10 ақпанына дейін КСРО Қорғаныс министрлігінің Иркутск әскери-инженерлік училищесінде білім алды. 1942 жылы қараша айының басында кіші лейтенант Нұрбай Нұрсұлтанов әйгілі генерал В.Чуйков қолбасшылық жасайтын 62-армияның 1014-атқыштар полкінің құрамындағы взводымен бірге Сталинградты қорғауға қатысады. Трактор зауыты ауданындағы жанкешті ұрыста оның взводы жаудың 5 ауыр қаруын, 6 танкісін, 5 пулеметін және жүздеген жауынгерлері мен офицерлерінің көзін жойды. Қан майданда өзі де басынан ауыр жарақат алып, Саратов қаласындағы госпитальға жеткізіледі. Кейіннен аталған ерлігі үшін Қызыл Жұлдыз орденімен марапатталады. Осы полктің құрамында лейтенант шеніндегі әкеміз өз взводымен бірге 1943 жылдың 6 қарашасында Киевті азат ету шайқасына қатысты. Қалаға фашистер қатты қарсылық танытты. Әсіресе, Крещатик ауданындағы ұрыстар өте ауыр тиді. Десе де, бұл майданда взвод жаудың 6 пулемет орналасқан дотын, 8 танкін, 10 зеңбірегі мен 100-ден астам сарбазын жойды. Осы ұрыстағы ерлігі мен батылдығы үшін әкеме Жауынгерлік Қызыл ту ордені табысталды. Бұдан кейін 4-гвардиялық Кантемиров танк дивизиясының 106-шы жеке саперлік Тарнопольдік батальонының құрамында Украина, Молдавия, Польша, Чехословакия аумағын азат етуге қатысты. Берлинге дейін жетіп, алапат шайқасты рота командирі болып, аға лейтенант шенімен аяқтады. Берлинді басып алу кезіндегі ерлігі мен батылдығы үшін ІІ дәрежелі Отан соғы- сы орденімен марапатталды. 4-гвардиялық танк корпусы Краков, Катовице, Прага, Дрезден, Берлин қалаларын алған, Шепетовканы да фашистердің қанды шеңгелінен босатқан кантемировшілер болатын. Әкем Нұрбай Нұрсұлтанов осы ұрыстардың барлығына қатысты. Жоғарғы бас қолбасшы И.Сталиннің бұйрығымен 1944 жылы 11 қаңтарда Шепетовканы, 15 сәуірде Тарнопольды, ал 1945 жылы 19 қаңтарда Краков қаласын алғаны үшін аталған шайқастарға қатысқан Нұрбай Нұрсұлтановқа алғыс жарияланды. Сондай-ақ, 1945 жылғы 23 сәуірде Катовице қаласын алуға, Нейссе өзенінде немістердің қорғанысын бұзуға, 1945 жылы 8 мамырда Дрезден қаласын алуға қатысқаны үшін де Сталиннің бұйрығымен жарияланған алғысқа ие болды. Аға лейтенант Нұрбай Нұрсұлтанов 1945 жылдың соңында елге оралып, соғыстан кейін Алматы партия мектебінің екі жылдық курсын бітірді. Гурьев обкомы бюросының 1946 жылғы 17 қыркүйектегі шешімімен Мақат аудандық комитеті әскери бөлімінің меңгерушісі болып бекіді. 1949 жылдан бастап обкомның үгіт-насихат бөлімінің дәріскері, Маңғыстау аудандық комитеті парткабинетінің меңгерушісі, Мақат аудандық комитетінің үгіт-насихат бөлімінің меңгерушісі болып еңбек етті. 1958 жылдың қараша айынан Мақат ауданындағы Доссор және Байшонас орта мектептерінің директоры болып тағайындалып, білім саласында қызмет атқарды.
Ләззат НҰРСҰЛТАНОВА, тарих ғылымдарының докторы, Л.Н.Гумилев атындағы ЕҰУ профессоры