Әлемге әйгілі «Penguin Books» баспасынан 1976 жылдан бері жеті басылыммен жарық көрген «The Penguin History of the World» («Пингвиндік әлем тарихы») атты 8 кітаптан тұратын 1260 беттік энциклопедияға бергісіз туындының авторлары – Ұлыбританияның ең таңдаулы оқу орындарының көшбасшысы саналатын Лондон экономика және саяси ғылымдар мектебінің (LSE) атақты профессорлары J.M.Roberts пен Odd Arne Westad есімді тарихшы ғалымдар. Бұл мақалада осы туындыға енген сегізінші кітаптың «Revolutions in Science and Perception» («Ғылым мен танымдағы революциялар») атты беташар тарауында баяндалған әрі XIX-XX ғасырларда әлем экономикасының әр тарапында қозғаушы күшке айналған ең өзекті ғылыми жетістіктер мен инновациялық технологиялар тілге тиек болады.
Айтса-айтқандай-ақ, бүгінгі таңда ғылымға негізделген агротехникалық жетістіктердің арқасында әлемнің оза дамыған елдеріндегі фермерлердің 2 пайызы ғана жаһандық азық-түлік қорының тең жартысын өндіретіні белгілі. Сондай-ақ Бірінші дүниежүзілік соғыстың алдында британдықтардың бір акр (4047 шаршы метр) жерден өндіретін бидай өнімі үндістандықтармен салыстырғанда екі жарым есе артық болса, 1968 жылы бұл айырмашылық бес есеге артқан. Сол сияқты, 1968 жылы мысырлық бір шаруа жалғыз немесе бір жарым отбасын ғана асырай алған болса, Жаңа Зеландияның бір фермері 40 шақты отбасын асырауға қауқарлы болған. Ең таңғаларлығы сол, дәл сол кезде әдетте бидай мен күрішті ең көп өндіретін Ресей мен Үндістан және Қытай әлгі өнімдерді АҚШ пен Канададан сатып ала бастаған. Сосын дамыған елдер мен дамушы елдердің арасындағы бұл сияқты айырмашылықтар жылдар өткен сайын ұлғая түскен. Сондықтан да болар, бүгінгі таңда жер бетіндегі халықтың тең жартысына жуығы әлемдік азық-түлік өнімдерінің жетіден алтысын тұтынса, екінші жартысы әлгілерден артылған бір бөлігімен ғана күн көреді екен.
Және бір мысал. Жан басына шаққанда, 1980 жылдардың соңында Америка Құрама Штаттары электр энергиясын Үндістаннан 40 есе, Қытайдан 23 есе көп өндірсе, Швейцариядан 1,3 есе ғана артық өндіріпті. 1952-1972 жылдар аралығында Азия елдері ауыл шаруашылығын едәуір жолға қойып алғандықтан, азық-түлік өнімдерін Еуропадан ғана емес, Солтүстік Америка елдерінен де артық өндіретін дәрежеге жетіпті. Дәл осындай айырмашылық болат өндіруші елдердің арасында да байқалады. Мәселен, о баста көшбасшы болат балқытушы мемлекеттер АҚШ, Германия және Ұлыбритания болса, бүгінгі таңда Польша аталған өнімді осыдан бір ғасыр бұрынғы АҚШ-тан да көбірек өндіреді. Оны былай қойғанда, 2010 жылы Тайвань жан басына шаққанда болат өндіруден Үндістан мен Оңтүстік Кореяны басып озып кеткен.
Бүгінгі таңда заманауи экономикалық өсім, әсіресе электроника, пластмасса және жасыл энергетика салаларында үлкен басымдыққа ие болуда. Ал ХIX ғасырда әлемдік индустрияның басты қуат көзі бу мен ағаш отыны болса, 1939 жылдан бастап жаһандық индустрия гидро-электр стансалары мен мұнай-газ трубиналары өндіретін электр энергиясына иек арта бастаған. Сондай-ақ 1942 жылдан бастап атом электр стансалары алдымен АҚШ пен Канадада, содан соң Еуропа мен Азиядағы өзге елдерде де қолданысқа ене бастаған. Іштен жанатын қозғалтқыштың күшімен жүретін алғашқы автомобиль 1885 жылы пайда болғанымен, автомобиль өндірісінің нағыз тарихы 1907 жылы америкалық дарабоз кәсіпкер Генри Форд іске қосқан автомобиль зауытынан басталғаны анық. Себебі 1980 жылға қарай, Генри Фордтың ірі 8 зауыты әлемдегі әрбір төрт автомобильдің үшеуін өндіріпті. Ал 1915 жылдан бастап Генри Фордтың зауыттары әр жыл сайын құны 300 доллар тұратын бір миллион арзан автокөлігін нарыққа шығара бастапты. Автомобиль өндірісінің әлемдегі қарқынды динамикасы ендігі жерде экономиканың өзге секторларының дамуына да тікелей серпін бергені байқалады. Мысалы, осыдан біраз жыл бұрын ғана әлем индустриясында қолданысқа енген күллі роботтардың тең жартысы автомобиль өндірісінде ғана пайдаланылса, бір ширегі сол зауыттардан шығатын даяр көліктерді түрлі түске бояу үшін қолданылған. Демек, автомобиль зауыттарындағы бұрын адам қолымен істелетін жұмыс атаулының 75 пайызы сол кезден бастап толықтай роботтандырылған. Іштен жанатын қозғалтқыштың күшімен жүретін автомобиль өндірісінің күллі әлемде жаппай қарқын алуы ендігі жерде мұнай өнімдеріне деген сұранысты бірден шарықтатып жіберген және бұл үдеріс өз кезегінде мемлекеттерді автомобиль жолдарын салуға итермелей бастаған. Сонымен қатар автомобиль зауыттарындағы еңбек өнімділігінің күрт өсуіне екпін берген заманауи ғылыми-технологиялық өзгерістер адамзат өркениетінде бұрын-соңды болмаған және бір жаңа саланың, атап айтқанда, ақпарат-коммуникациялық технологиялардың дамуына зор серпін беріп, әсіресе микрочиптер мен микропроцессорларға, сондай-ақ заманауи компьютерлерге деген сұранысты күллі әлемде үдетіп жіберген. Соның нәтижесінде бүгінгі таңда тек оза дамыған елдер ғана емес, дамушы елдердің кез келген азаматы да ғылымсыз даму жоқ екенін түбегейлі мойындап, өз елдерінің экономикасындағы күллі жетістіктердің, оның ішінде, әсіресе еңбек өнімділігін еселеп арттырған бірден-бір қозғаушы күштің қолданбалы ғылым мен заманауи технологиялар екенін терең сезініп отырғанын жоққа шығаруға болмайды.
XVIII және XIX ғасырларда ғылым әлемінде химиктер мен биолог-ғалымдардың үлесі басым болса, XX ғасырдың ғылым картасына сүбелі өзгерістер енгізген ғұламалардың арасында, әсіресе физик ғалымдардың үлесі басымдыққа ие болғаны айқын байқалады. Мысалы, Кембридж университетінде бірінші болып эксперименттік физика саласын қолға алған және сол саланың алғашқы профессоры атанған Джемс Максвеллдің теориялық жұмыстары мен заманауи эксперименттерге негізделген зерттеулері аспан әлемінің де бірегей табиғи әрі өте жүйелі заңдарға бағынатынын түпкілікті айқындап қана қоймай, аталған әлемнің де материядан, яғни атомдардан тұратынын қоса дәлелдеп, қоғамдық пікірдің қалыптасуына зор ықпал еткен болатын.
Ең маңызды физикалық теориялардың негізін 1895-1914 жылдар аралығында атақты физик-ғалымдар шоғыры қалағаны да көзге ұрып тұр. Мысалы, рентген сәулелерін Вильгельм Рентген (Röntgen) ашса, cол сәулелердің радиоактивті қасиетін Нобель сыйлығының лауреаты Беккерель (Becquerel) анықтаған, сол сияқты атом электрондарының сипатын Томсон (Thomson) бейнелеп берсе, Менделеев таблицасындағы радий элементін (radium) бірінші болып ерлі-зайыпты Пьер және Мария Кюрилер (Curies) ашқан, сол сияқты атомның протон, нейтрон секілді құрылымдық құрамын атақты физик Резерфорд (Rutherford) дәл анықтаған.
Осындай ұлы физик-ғалымдардың ішінде Альберт Эйнштейннің алатын орны ерекше екені еш дау тудырмайды. Өйткені ол – бірнеше күрделі ғылыми теориялардың авторы. Атап айтқанда, Альберт Эйнштейн болжаған, болжап қана қоймай, нақты дәлелдеген әрі жер жүзіне жария болған теорияларға мыналар жатады:
- салыстырмалық теориясы. Ғалымның бұл теориясы әлемге масса мен энергияның өзара байланысын сипаттайтын E=mc2 формуласы арқылы белгілі. Бұл теорияның мәнін түсіндіру үшін Эйнштейн мынадай ғана қарапайым мысал келтіріпті: «Қолыңызды ыстық пештің үстіне бір минуттай қойып көріңіз. Сізге бұл сәт шамамен бір сағаттай болып көрінуі мүмкін. Ал әдемі қызбен бір сағаттай бірге болсаңыз, керісінше, бұл кездесу сізге шамамен бір минуттай ғана болып көрінуі ықтимал. Міне, салыстырмалылық теориясы дегеніміз осы.» [Adam Hart-Davis құрастырған «Science» («Ғылым») энциклопедиясынан, 302-бет.]
- фотоәсер және жылу сыйымдылығының кванттық теориясы;
- Бозе-Эйнштейннің кванттық статистикасы;
- тербелістер теориясының негізін қалаған броундық қозғалыстың статистикалық теориясы;
- индукцияланған сәулелену теориясы;
- қоршаған ортадағы термодинамикалық ауытқулар мен жарықтың шашырау теориясы. Бұлардың қатарына теориялық деңгейде болжанған «кванттық телепортация» құбылысы, Эйнштейн – де-Хааздың гиромагниттік әсері, космологиялық теориялар және бірыңғай өріс теориясы да жатады. (Бұл мағлұматтар да жоғарыда аталған ғылым энциклопедиясында өте жүйелі баяндалған.)
Физикадағы ғылыми-инновациялық жаңалықтар Альберт Эйнштейн дәуірінен кейін де жалғасын тапқан. Атап айтқанда, 1930 жылдары атомның құрамында нейтрон мен электрон ғана емес, позитрон секілді өзге бөлшектердің де бар екені анықталған. Сондай-ақ квант энергиясының сырын ашқан немістің физик-теоретик ғалымы, Нобель сыйлығының лауреаты Макс Планк пен атомның кванттық-механикалық үлгісінің сырын ашқан Эрвин Шредингердің терең зерттеулері ендігі жерде ядролық физика, кванттық физика, сондай-ақ кванттық механика секілді мүлде жаңа ғылыми бағыттарға жол ашқан.
Ғылымдағы айтулы инновациялық жаңалықтардың тағы бірі – микроскоп. Бұл заманауи құрал XVII ғасырда ашылып, жаппай қолданысқа енген болатын. Солай болғанмен, биолог-ғалымдар клеткалардың да атомдар секілді құрамдас бөлшектерге бөлініп кететін қасиетін сол құралдың жетілдірілген электронды нұсқаларының көмегімен тек XIX ғасырда ғана анықтаған. Сонымен қатар XIX ғасырда биология ғылымы микробиология, генетика, оның ішінде ДНК, молекулярлық биология, генетикалық инженерия, биотехнология деп аталатын мүлде жаңа салалармен толыққан. Ал 1980 жылдардың аяғында адамзат ДНК-ның 95 пайызын декодтауға бағытталған «Human Genome Project» («Адам геномының жобасы») деп аталатын бүкіләлемдік бағдарлама іске асырыла бастаған. Бұл іргелі жобаға белсенді кіріскен ғалымдар тобы алға қойған күллі мақсаттарына алдын ала жоспарланған мерзімнен екі жыл бұрын қол жеткізіп қана қоймай, нысанаға алған межелерінен асып түсіп, адам ДНК-сының 99,99 пайызын ретке келтіріп үлгеріпті. Бүгінгі таңда ол ғалымдар өздерінің қол жеткізген айтулы нәтижелерін жақсартуды одан әрі жалғастыруда. Мұның сыртында кейінгі уақытта антропогендік ғылымдардың қатарына ДНК-генеалогия деп аталатын жаңа ғылым арнасы қосылып отырғанын айту парыз.
XX ғасырдың ортасында әлем ғалымдары тек жерді ғана емес, аспан әлемін, яғни макроәлемді зерттеуді де батыл қолға ала бастады. Ғылым мен заманауи технологиялардың арқасында адам баласы жер серіктерін Айға қондырып қана қоймай, цифрлы технологияларды да қоса игеріп, енді Марсты зерттеуге де белсене талпынуда.
Адамзат өркениеті неғұрлым алға басқан сайын ғылым мен технологиялар да солғұрлым жаңара беретіні және ғылымның қай саласы болсын кәдімгі атом секілді шексіз бөлшектеніп, салалана беретіні еш күмән тудырмайды. Ендеше, өткен тарихи кезеңдерде үш индустриялық революцияны артта қалдырған адамзат әлемі қазір төртінші ғылыми-технологиялық бетбұрыстың алдында тұр деуге толық негіз бар. Өйткені алдағы ұлы бетбұрыстардың қозғаушы күші тек қана ғылым емес, сол ғылымға иек артқан Интернет, компьютерлік, ақпараттық-коммуникациялық, цифрлы, сондай-ақ биотехнологиялық жетістіктердің жиынтық синтезі болмақ. Сондықтан да ғылымы мен заманауи технологиялары дамылсыз дамып отырған елдердің қатарына қосылу үшін, біздің еліміз олардан тек үлгі алып қана қоймай, Әл-Фараби мен Абай сынды ұлы бабаларымыз дәріптеген ғылымға жаппай ұмтылып, ең алдымен өзінің төл ғылым академиясын жаңа заманның талаптарына сай қайта құрып, толыққанды қалпына келтіруді қолға алуы керек қой деген ой толғандырады.
Әділ Ахметов,
Қазақстанның еңбек сіңірген қайраткері,
Халықаралық жоғары мектеп ғылым академиясының академигі