6-15 желтоқсан аралығында Бахрейн астанасы – Манамада ауыр атлетикадан ерлер мен әйелдер арасындағы әлем чемпионатының жалауы желбірейді. Осы жарыста жер-жаһанның әр қиырынан жиналған мықты командалармен қатар еліміздің ұлттық құрамасы да өнер көрсетеді. Дүбірлі дода қарсаңында тарихқа қысқаша шолу жасай кетуді жөн көрдік.
Еліміздің құрамасы дербес команда ретінде әлем чемпионатына тұңғыш рет 1993 жылы қатысты. Аустралияның Мельбурн қаласында өткен жарыста 91 кг салмақ дәрежесінде өнер көрсеткен Анатолий Храпатый қола медальді қанжығасына байлады. Жасы 30-дан асқан даңқты отандасымыз жалындап тұрған жастар – болгариялық Иван Чакыров пен грузиялық Кахи Кахиашвилиден ғана қалып қойды. 1994 жылы Түркияның Ыстанбұлынан қоржынымыз бос қайтса, 1995 жылы Қытайдың Гуанчжоуында жерлестеріміз қос қола медальді иеленді. Жүлде иегерлері – өскемендік Андрей Макаров пен атбасарлық Анатолий Храпатый.
1997-2003 жылдар аралығында еліміздің ауыр атлетикасы тоқырау кезеңін басынан өткерді. Сол кездері әлем чемпионаттарының жалауы Таиландтың Чиангмай (1997), Финляндияның Лахти (1998), Грекияның Пирей (1999), Түркияның Анталья (2001), Польшаның Варшава (2002), Канаданың Ванкувер (2003) қалаларында желбіреді. Аталған алты жарыстың барлығында сүреңсіз өнер көрсетіп, елге еңсеміз түскен күйі оралдық. Сәтсіздіктің шырмауынан шыға алмай жатқан тұста республикалық федерацияның тізгінін Қайрат Тұрлыханов ұстады. Шетелден даңқты бапкер Энвер Түркілери шақыртылды. Бұл тандем өте жақсы жұмыс істеп, тығырықтан шығудың оңтайлы жолын тапты. Нәтижесінде, одан кейінгі жылдары отандастарымыз әлемдік аренада үстемдік құрып, дүбірлі додаларда үнемі үздік үштіктің қатарында жүрді. Бұл межеден төмендеген кезіміз сирек.
Нақты дерекке сүйенсек, 2005, 2006 жылдарды Доха мен Санто-Домингода Илья Ильин қатарынан екі рет әлем чемпионы атанды. Алғашында ол 85 кг, одан кейін 94 кг салмақ дәрежелерінде топ жарды. 2009 жылы Оңтүстік Кореяның Гоянг қаласында 4 алтын, 1 қола медальді олжалап, жалпы командалық есепте екінші орынға жайғастық. Ол бәсекеде Зүлфия Чиншанло, Майя Манеза, Светлана Подобедова, Владимир Седов қарсылас шақ келтірмесе, Владимир Кузнецов қолаға қол созды. Бірақ арада біраз уақыт өткеннен соң Седовтың допинг қолданғаны анықталып, ол атағынан айырылды.
2010 жылы Антальяда М.Манеза мен С.Подобедова алдарына жан салмады. 2011 жылы Парижде З.Чиншанло мен И.Ильин алтын тұғырға көтерілсе, М.Манеза мен С.Подобедова күміспен күптелді. Соңғы екі жарыстың жалпы есебінде үздік үштікті түйіндедік. 2013 жылы Польшаның Вроцлав қаласында ұйымдастырылған әлем чемпионатына еліміз аралас құраммен барды. Соған қарамастан қос жүлдеге қолымыз жетті. 94 кг салмақта күш сынасқан Алмас Өтешов күміс медальді иеленгенде, күллі Алаш жұрты бөркін аспанға атып қуанды. Себебі бұрын-соңды бірде-бір қандасымыз осындай деңгейге жеткен жоқ еді. Дәл осы салмақта өнер көрсеткен Владимир Седов қола медальді қоржынға салды. Алайда үштөбелік оғыланның қанынан тағы да рұқсат етілмеген дәрі-дәрмектердің нышандары табылды. Сол себепті оның қоласы есепке алынбады.
2014 жылы әлем чемпионаты тұңғыш рет біздің елде ұйымдастырылды. Жер- жаһанның әр қиырынан жиналған апайтөстер Алматыдағы Балуан Шолақ атындағы мәдениет және спорт сарайында бас қосты. Аталған жарыста 94 кг салмақтағы Жасұлан Қыдырбаевтың теңдессіз өнеріне тамсандық. Барлық қарсыласын, басып озған ол қазақ зілтеміршілері арасынан тұңғыш әлем чемпионы ретінде өз есімін тарихқа қашап тұрып жазып кетті. Іле-шала Илья Ильин төрт дүркін әлем чемпионы атанды. Әйелдер бәсекесінде Зүлфия Чиншанлоның қарқынына ешкім шыдай алмады. 69 кг салмақта сайысқа түскен Жазира Жаппарқұлдың да есімі ауыр атлеттердің дүниежүзілік додасында жүлде алған тұңғыш қазақ қызы ретінде спорттық шежіреге жазылды. Алатау баурайында оған күміс медаль бұйырды. Кирилл Павлов қола медальді мойнында жарқыратты. Нәтижесінде, 3 алтын, 1 күміс, 1 қола медальді олжалаған отандастарымыз командалық бәсекеде төртінші орынға тұрақтады.
2015 жылы отандық ауыр атлеттер Америкаға аттанды. Хьюстонда Нижат Рагимов пен Александр Зайчиков қарсылас шақ келтірмесе, Ж. Жаппарқұл күміс, С. Подобедова қола медальді еншіледі. Осы нәтиженің өзі жалпы есепте озық үш команданың қатарына қосылуға жеткілікті болды.
Сол кездері федерация басшылары мен бапкерлері арасында ауыс-түйіс болып жатты. Әбден тығырыққа тіреліп, қалт-құлт күй кешкен ауыр атлетиканы қайта тірілтіп, жаңдандырған Қайрат Тұрлыханов орнынан алынды. Осы саланы өрге сүйреген атағы жер жарған бапкер Энвер Түркілери еліне қайтты. Жаңа басшылар Халықаралық ауыр атлетика федерациясы (IWF), Дүниежүзілік допингке қарсы агенттіктің (WADA) мүшелерімен тіл табыса алмай, іс насырға шапты. Елімізге қайта-қайта келген тексерушілер түбімізге жетті. Жерлестеріміздің әр қадамын аңдып, оларға маза бермеді. Ақыры «Допинг қолданды» деген айып тағып, талай саңлақты атағынан айырды, түрлі мерзімге үлкен спорттан шеттетті. Сондай келеңсіз жағдайдың салдарынан 2017 жылы АҚШ-тың Анахаймы, 2018 жылы Тәжікстанның Душанбесінде ұйымдастырылған жарыстардан шет қалдық. Соның кесірінен еліміздің ауыр атлетикасы қатты әлсіреді.
2019 жылы қатарға қайта қосылып, Паттайада жалғыз Игорь Сонның күмісін қанағат тұттық. Аса жеңіл салмақта сынға түскен ол тек Солтүстік Кореяның саңлағы, Лондон Олимпиадасының чемпионы, Рио Олимпиадасының күміс жүлдегері, әлемнің төрт дүркін чемпионы, Азия ойындарының екі дүркін жеңімпазы Ом Юн Чхольдан қалып қойды. 2021 жылы Ташкентте Арлей Чонтей шашасына шаң жұқтырмады. 2022 жылы Колумбияның астанасы – Боготода Нұрғиса Әділетұлы күміс алса, Алексей Чуркин қоржынымызды қола медальмен толықтырды.
Былтыр әлемдік доданың шымылдығы Сауд Арабиясында түрілді. Эр-Риядта бірде-бір жерлесіміз жеңіс тұғырына көтеріле алмады. Бұл жарыс Қытай құрамасының жарқын жеңісімен аяқталды. Қытай спортшылары 7 алтын, 4 күміс, 2 қоланы олжалады. Екінші орында – Таиланд (2+0+1). Үшінші, төртінші орындарды Мысыр (2+0+0) мен Тайпей (2+0+0) өзара бөлісті.
Соңғы чемпионатта алты ауыр атлет әлемдік рекордты жаңартты. Бес рекорд Қытай спортшыларына тиесілі. Атап айтсақ, Цзян Хуэхуа (49 кг. Серпе көтеруде – 120 кг, қоссайыста – 215 кг), Ляо Гуйфан (71 кг. Серпе көтеруде – 153 кг, қоссайыста – 273 кг), Ляо Сяомэй (81 кг. Серпе көтеруде – 159 кг). Тағы бір рекордты индонезиялық Рахмат Эрвин Аббулла жаңартты. 81 кг салмақта күш сынасқан ол 209 кг зілтемірді серпе көтерді.
Санаулы күндерден кейін Манамада шымылдығы түрілетін әлем чемпионатында еліміздің намысын Карина Горичева (64 кг), Сайрамкез Ақмолда (67 кг), Арай Нурлыбекова (71 кг), Айша Омарова, Аянат Жұмағали (76 кг), Александр Уваров, Алексей Чуркин (81 кг), Любовь Ковальчук (+87 кг), Денис Уланов, Денис Полубояринов (89 кг), Кирилл Староверкин, Нұрғиса Әділетұлы (96 кг), Артем Антропов (102 кг), Сұлтан Мейрам, Андас Самарқанов (109 кг) сынды сайыпқырандар қорғайды.
Осы спортшылар арасындағы ең атақтылары Денис Уланов, Карина Горичева, Алексей Чуркин, Нұрғиса Әділетұлы екені белгілі. Уланов – Рио Олимпиадасының қола жүлдегері, Азия чемпионы, Дүниежүзілік универсиаданың жеңімпазы. Горичева – Рио Олимпиадасының қола жүлдегері, Дүниежүзілік универсиаданың екі дүркін күміс жүлдегері. Чуркин мен Әділетұлы әлем чемпионаттарының жүлдегерлері. Ал қалғандары жалынды жастар. Десек те оларды да осал деп айтуға ауыз бармайды. Бұл спортшылар өз қатарластары арасындағы дүниежүзілік, құрлықтық біріншіліктерде жүлде алды. Сол себепті де еліміздің құрамасы санаулы күндерден кейін Парсы шығанағында өтетін жарыста барынша нәтижелі өнер көрсетеді деп үміттенеміз.