Асық ойнау, асық ату кішкентайларды ептілікке және мергендік пен дәлдікке тәрбиелей алатын ұлттық ойындардың бірі. Оны бұған дейін негізінен өз ұлтымыздың перзенттері өздеріне серік еткені белгілі. Ал еліміздегі өзге этнос өкілдерінің балалары асық ойнай ма? Бұл сауалға кім-кімде болмасын қапелімде жауап бере алмай ойланып қалатыны анық.
Бұған көп тосылудың қажеті жоқ болып шықты. Орал қалалық білім бөліміне қарасты мектептен тыс жұмыс орталығындағы «Тілашар» үйірмесі осы асықтың екі бірдей пайдасын орыс мектептерінде оқитын өзге отандастарымыздың балаларының бойына дарытып жүргені жоғарыда қойылған сауалдың жауабы іспеттес.
Мәселенің мәнісі мынада. Тілашар үйірмесіне қатысушылар үшін асық ойнау қазақ тілін емін-еркін үйренудің басты бір жолы болып отыр. Сөйтіп, өзге ұлт өкілдерінің жеткіншектері үйірме жұмысына қатыса жүріп тұрмыстық тілді тәп-тәуір меңгеріп алыпты. Тіпті, олар мұнда үйренген сөздерінің мән-мағынасын үйлеріне барғаннан кейін ата-аналарына да айтады. Тағы бір сүйсінерлігі олар балаларының айтқандарын жерге қалдырмай ұлттық бояуға толы қазақша сөздердің түп-төркінін балаларының айтқандары арқылы ұғынып алуға тырысады екен.
Тілашар үйірмесінің жетекшісі Нұргүл Мұратованың тіл сындыру сабақтарын халқымыздың ұлттық салт-дәстүрлері мен ұлттық ойын түрлері негізінде өткізуі оған қатысушылардың үлкен қызығушылығын туғыза біліпті. Тек осындай жағдайда ғана сабақтар әсерлі әрі нәтижелі болатынына көз жеткізіп жүрміз. Үйірме мүшелері көбіне ұлттық «Хан талапай» асық ату ойыны түрінде өткізілетін сабақтарда жаңа сөздерді тез әрі шапшаң меңгеріп алады. Үйірмеге келетін өзге этнос өкілдері балаларының мемлекеттік тілді үйренуге деген құштарлықтары жоғары. Олардың қай-қайсысы да Қазақстанда тұрған соң қазақ мемлекетінің тілін білуге тиістіміз деген өздерінің жүрекжарды тілектерін маған да айтып жатады, – дейді ол.
Темір ҚҰСАЙЫН,
«Егемен Қазақстан».
ОРАЛ.