«Сұңқар» тәлімбағы ТМД елдерінде жалғыз, әлемде Германиядан кейін екінші болып есептеледі. Орнитологтардың мәліметінше, Қазақстанның табиғи жағдайындағы бүркіттердің саны бар болғаны 2 мыңдай ғана екен. Бұл олардың көбеюі үшін жеткіліксіз. Ал олардың азайып кетуіне құстар балапан шығаратын кезде азық қорының кемдігі, браконьерлердің іс-әрекеттері, өрттер мен жоғары қысымдағы электр желілерінің зардабы себеп болуда.
«Сұңқар» тәлімбағының директоры Ашот Анзоровтың айтуынша, балапандар алдымен вольерлерге орналастырылады. Бұл құстардың еркін ортаға бейімделуі үшін маңызды сәт. Арнайы орындарда олар адамдарды көрмейді, өз азығын өз бетінше тауып жеуге машықтанады, содан соң табиғи жағдайда көбеюіне жағдай жасалады.
– Табиғатта табиғи іріктелу, табиғи шығын деген болады ғой. Яғни, өмірге бейімделмеген әлсіз құс өледі. Оның үстіне бүркіт жылына бар болғаны бір немесе екі жұмыртқа ғана салады. Ал біз, мамандардың арқасында сол шығындарды азайтып, құстардың көбеюіне жол ашамыз. Біз тіпті, эмбрионның жұмыртқада дұрыс дамуына көмек көрсете аламыз. Бұл үшін, бүркіт жұмыртқалаған кезде, оның жұмыртқасы бүркітке байқатпай алынып, орнына өтірік жұмыртқа, яғни муляж қойылады. Ал шын жұмыртқа 45 күн инкубаторда 37,3 градус және 60-90 пайыздық ылғалдылықта сақталады. Жұмыртқаны жарып шыққан соң, балапан 2 айдан астам уақытқа «ата-анасына» қайтарылады. Аталық бүркіт пен аналық бүркіт балапандарын жақсы қабылдайды. Оларды бауырына басады, қоректендіреді, тәрбиелейді, – деді А.Анзоров.
Бүркіттің балапандары табиғатқа 4-5 айлығында жіберіледі. Анзор Амиранұлының айтуынша, ұшыруды бұл мезгілден кешіктіруге болмайды. Өйткені, дәл осы кезде табиғатта жас құстар, сарышұнақтар көп болады. Ал оларды аулау жас бүркіттерге оңайға түседі.
Гүлзейнеп СӘДІРҚЫЗЫ,
«Егемен Қазақстан»
АЛМАТЫ