Өмір деген кинодағы кез келген кейіпкердің орны мен ойнайтын рөлі болатыны белгілі. Бірақ кейде екі адамның бейнесін бір адам сомдап жүргенін көргенде, еріксіз таңғаласың. Пендесінің пешенесіне қаншама қабілетті қалай сыйғызған деп Жаратқанның құдыретіне тағы бір бас иесің.
Оның негізгі мамандығы – журналист. Алматыда дүниеге келіп, АҚШ-та білім алды. Әр жылдары радиода, комедиялық шоуларда тілші, редактор болып қызмет атқарды. Бірнеше рет «Эмми» сыйлығының лауреаты атанды. АҚШ-тағы RegLight галереясында суретші болып қызмет етті. Ол кім дейсіз ғой? Ол өнерлі отбасының бір мүшесі – Елена Таракова. Өткен аптада Астанадағы Ресей Ғылым және мәдениет орталығында Еленаның еңбегін таныстырып, шығармашылығынан сыр шертетін сурет көрмесі ашылды. Қазақстанда тұңғыш рет ұйымдастырылған көрмеге мультипликациялық cтильде салынған 39 картина қойылған. Экспозицияны тамашалауға келгендердің арасында қылқалам шеберінің атасы мен әкесі, елімізге танымал суретшілер мен журналистер және көрме иесінің достары болды.
– Мен шығармашылыққа жақын адамдардың отбасында өскендіктен, сезімге тез бой алдырғыш, қиялға берілгіш болып қалыптастым. Әр туындым менің бір-бір перзентім секілді. Оларды жаныммен жақсы көріп, жүрегіммен беріліп саламын. Салатын дүниемнің тарихымен жете танысып, ойланып, толғанып, қыр-сырына қанық болғанда ғана оны орындауға кірісемін. Бір суретті салуға кететін уақыт туындының көлеміне және күрделілігіне байланысты болады. Тапсырыспен сурет салатынымды жасырмаймын. Алайда, менің тапсырыс берушіге қоятын бір талабым бар: маған ешқандай шектеу қойылмауы керек. Суреттерімнің сюжетін ойдан емес, өмірден аламын, – деді ол.
Елена ең бірінші шығармашылық еркіндікке ерекше мән беретінін айтты. Оған себеп, алғашқыда ол суреттерін қатып қалған қағидамен, талап-тәртіппен салуға тырысқан. Бірақ шығармашылық туындылар шынжырға байлап, тәртіпке бағындыруға көнбейтін көңілдің қалауы мен жүректің алауынан туындайтын сиқырлы сыйлық сияқты.
– Маған алдымдағы суретшілердің сөздері қатты әсер етті. Олар суретті белгілі шеңбермен, шектеумен салсам, өзгелерден еш айырмашылығым болмайтынын түсіндірді. Ал мен ешкімге ұқсамайтын өзіндік қолтаңбамды қалыптастырғым келді. Әу баста суретті қызығушылықпен, қазір құштарлықпен саламын. Мен үшін бүгінгі экспозициядағы суреттердің барлығы қымбат, барлығы құнды. Көрмеде «Піл» деген картина тұр. Оны мен анама арнап салдым. Бұл картинаны ешкімге, ешқашан, ешқандай ақшаға сатпаймын, – деді суретші-журналист.
Қалам мен қыл қаламды серік еткен сұлудың бұған дейінгі көрмесі АҚШ-та өткен. Махаббаты мен машақаты қатар жүретін қос өнер саласының да салмағы ауыр. Біреуінде ойланып жазасың, екіншісінде толғанып саласың. Түптеп келгенде, екеуі де тарих, екеуі де тәрбие, екеуі де естелікке айналатыны айқын.
Аталмыш көрме Астанадағы Ресей Ғылым және мәдениет орталығында қыркүйектің 23-не дейін жалғасады.
Рауан ҚАЙДАР,
«Егемен Қазақстан»