Танымды тағылым

Сол үш рет айтқан сөздің астарында, біріншісі – құр­сағындағы нәрестесін тоғыз ай, тоғыз күн тірсегі дірілдеп кө­те­ре­тінін, екіншісі – ащы тол­ғақ­қа тістеніп тұрып төзіп, жа­нының бір бөлшегін өмірге әке­летінін, үшіншісі – ақ, адал сүтін беріп, басынан құс ұшырмай, құс қанатының көлеңкесінен де суық тиіп қалады деп мәпелеп бағып, қатарға қосқаны жатса керек. Қазақ – анасын ардақтап, қызын жақсы да қимас қонағына балаған жұрт. «Ана мен әкенің жолы − дара» деген халық сөзі бар.
Алда таратып айтқан тағы­лымды өнегені, яғни қазақтың қызы қандай болуы керек, ананың ұрпақ алдындағы үлгісі деген қа­ғиданы мүлтіксіз атқарып келе жат­қан зерделі замандасымыз – кешегі «Социалистік Қазақстан», бүгінгі «Егемен Қазақстан» басы­лымының қызметкері Нұршагүл Әшімбайқызы. 
Қырық жылға таяу, нақтылай түссек 22 жасында киелі шаңы­рақ­тың табалдырығын аттап, қа­зақ журналистикасының басты ұстаха­насында небір нар тұл­ғалардың тәлім-тәрбиесін үйрен­ген, алдын қиып өтпей, алғысын алған Нұршагүл бір әңгімесінде өзінің өткен жолы жайлы кеңінен толғанғаны бар еді. 
– Бас басылымда қызмет еткен ардақты ағалардың жөні де, жолы да бөлек еді. Шетінен айбынды, айбарлы, тілдесе келгенде мейірімдері мол, шапағаты ерен, қамқор, қайырымды болатын. Кеуде кермейтін, мен-мен демейтін, кішімен кіші, үлкен­мен үлкенше сөйлесетін. Ол кезде бас басылымға жұмысқа тұру деген бір мәртебе болатын. Қа­зақ журналистерінің қарымды өкілі, белгілі жазушы, романист, мінезді де іскер, сөзінде бере­ке, жұмысында тиянақ бар Бал­ғабек Қыдырбекұлы қызметке қабылдап тұрып: «Социалистік Қазақстанда» жұмыстың үлкен-кішісі жоқ, бір мақсат, бір мүд­де ғана бар. Ісіңе мұқият, мы­ғым бол. Сауатты шыққан газет – айна. Айнаның бетіне дақ түссе, дидарың көз тарт­пайды. Сол секілді газеттен қате кету, оның бадырайып тұруы ұятқа қалдырады, оқырман алдында беделіңді кетіреді. Біз ел алдында, жұрт көзінде тұрған басылымбыз», деді. Балғабек аға айтқандай, жауапкершілігі зор, өзіндік қыр-сыры бар, көз бен көңіліңнен әр күні ондаған адамның қуанышы мен реніші өтіп жатады. Біріне «бәрекелді» десең, екіншісіне ет жүрегің шымырлап, кейбір пенделердің әттеген-айларына налитын тұсың да болады. Иә, алғашында «Қайда келдім?» деп толқыдым. Жақсы ағалар, аяулы апалар жатырқамай, балапандай баулыды. Қанатымды қатайтты. Сөйтіп, кешкі редакциядағы жұ­мыс «сүйікті» мамандығыма айналды. Содан бері осы жұмыстан қол үзбей келемін. Бас басылымда өстім, өндім, бұдан артық мен үшін байлық та, бақыт та жоқ, – дейді кісілігін жоғалтпай, кі­­шілігін сақтаған Нұршагүл Әшімбайқызы. 
Ол Жамбыл өңірінде Ұлы Отан соғысының ардагері Әшімбай мен анасы Тұрсынкүлдің отбасында дүниеге келген тұңғыштары екен. Қазақ тұңғышы қыз болса, оны байлықтың кеніне, бақыт­тың басына балаған. Біздің кейіп­керіміздің де ата-анасы сол дәс­түрді естерінде ұстапты. Содан да болу керек, оның артынан Болат, Болатбек, Тұр­ысбек, Нұржамал, Жанар сынды үлбіреген ұлдары мен қызғалдақтай қос сіңлісі өмір есігін ашыпты.
 Мектепті бітіргеннен кейін С.Киров атындағы Қазақ мем­лекеттік университетінің журна­листика факультетіне түсіп, оны жақсы бітірген Нұршагүл ана­сының өтінішін жерге тастай алмай, Жамбыл облысы, Меркі аудандық газетінде тілшілік қыз­мет атқарады. Жас қаламгер аудан өміріндегі елеулі оқиғалар мен кейбір шешімін таппаған олқы­лықтарды жасындай жарқылдап жазып, жұрт көзіне түседі. Бір жолы аудандық партия ұйымында алқалы жиын өтіп, олқылыққа жол берген кеңшар директорының аты аталып, қатаң ескерту жасалады. Нұршагүл мұны қағып алып, зерттеп, зерделей келіп, ақи­қатында міннің бар екенін анық­тап шығады. Ол газетте жа­рияланғаннан кейін ұжымшар директоры қызметінен алынады. Жас қыздың өжеттігіне риза болған газет редакторы Деридович алғыс жариялап, өзгелерге үлгі етіп көрсетеді. Сөйтіп жүргенде, өзі оқыған мектептің директоры мұғалімдік қызметке шақырады. Оны да абыроймен атқарады. Бірақ Алматыға барсам, сондағы беделді басылымдарға жұмысқа тұрсам деген арман-тілегі оны алға сүйрей береді. Ақыры алда өзі айтқандай бас басылымға жұмысқа тұрады. 
Қызмет істеу бар да, айнала­сындағы адамдармен сыйлас, сырлас болу да − бір ғанибет. Бұл тұрғыдан келгенде Нұршагүл Әшім­байқызының замандастарымен әдемі қарым-қатынасы оның бойындағы ізет-инабатты дәйектейді. Мысалы, курстас құр­бысы Баян Болатханованың ол туралы жазбасындағы әдемі сәттер оның биязылығын көрсетеді. «Өмір­дің елең-алаң белесінде бір­­ге жүрген жан құрбым Нұр­шагүл! Нұрша – Гүлім!», деп сту­денттік дәуірдегі жоғары курс­та оқитын Алма, Айымхан, өзге де апалары жайдары мінез, қам­қор қарекеттерін тарата айтады. 
Елорда Арқа төсіндегі Ақ­молаға көшкенде бас басылым ұжы­мының белді өкілдерінің бірі ретінде келген Нұршагүлдің Астананың өркен жаюы көз алдында өтіп келеді. Кезіндегі бет қарыған аяз, қар үрлеген бұрқасын – бәрі де қазір ұмыт болып барады. Жатаған үйлердің орнына еңселі ғимараттар бой көтеріп, халықтың дидары ашылды. Есіл өзенінің екі жағындағы аққу түстес еңсесі биік үйлер қазір ел мақтанышына айналды. 
Қазақ баспасөзінің қара шаңы­рағындағы еткен еңбек, төккен тері ақталды деуге болады. Оның ең бастысы ұжымға сыйлы, ал­дыңғы толқын ағаларына – қа­рындас, апаларына – сіңлі, кейінгі ізбасарларына үлгі болуы, оның бойындағы қазақ қызына тән асыл қасиеттердің молдығынан деп білеміз. Құрметке бөленіп, абыройының асуына тағы бір мысал Елбасының Жар­лығымен «Ерен еңбегі үшін» медалін өңі­ріне тағуы болса керек. Жай­дары бір сәтінде, алты бе­леске кө­теріліп, мәртебесі биік­теген әріптес: «Бұл киелі ша­ңыраққа менің алдымда да қан­шама үл­кендер «пионер» болып келіп, зейнеткер болып жатты. Мұның өзі басылымдағы жарасымды дәстүрдің, сыйластықтағы тыныс-тіршіліктің әдемі дәйегі деп біле­мін. Сол жалғасын таба берсе екен», дейді. 
Нұршагүл Әшімбайқызы қыз­меттегі беделімен бірге отбасын­да да жігерімен шыңдалып, ас­қарға балаған Асқар ұлының сүйік­ті анасы болып отыр. Көз қуа­нышы, үкілеген үміті Асқар орта мектепті үздік бітіріп, фи­зика пәнінен халықаралық олим­пиадада жүлдегер атанып, соның нәтижесінде Алматыдағы Ха­лықаралық ақпараттық технологиялар университетін де жақсы бітіріп, Астанаға қайта оралып, «Қазконтентте» жұмыс істеп жүр. Ол анасының қолғанаты ғана емес, заманға сай білім алған жақсы маман. Міне, «Егемен Қазақстан» газетінің Нұршагүлі өткен жол, қол жеткен табысы осындай.

Сүлеймен МӘМЕТ, 
«Егемен Қазақстан»