Балалар! Оқуға бар! Жатпа қарап!
Жуынып, киініңдер шапшаңырақ.
Шақырды тауық мана әлдеқашан,
Қарап тұр терезеден күн жылтырап.
Адам да, ұшқан құс та, жүрген аң да,
Жұмыссыз тек тұрған жоқ ешбір жан да:
Кішкене қоңыз да жүр жүгін сүйреп,
Барады аралар да ұшып балға.
Күн ашық, тоғайлар шат, ың-жың орман,
Оянып жан-мақұлық түнде қонған,
Шығады тоқылдақтың тоқ-тоқ даусы,
Сайрағы сарғалдақтың сыңғырлаған,
Өзенде балықшылар ау қараған,
Тоғайда орақ даусы шаң-шұң орған.
Аллалап, ал кітапты қолдарыңа,
Құлдарын құдай сүймес жалқау болған.
Ахмет БАЙТҰРСЫНҰЛЫ
Balalar! Oqy’g’a bar! Jatpa qarap!
Jy’ynyp, ki’inin’der s’aps’an’yraq.
S’aqyrdy tay’yq mana a’ldeqas’an,
Qarap tur terezeden ku’n jyltyrap.
Adam da, us’qan qus ta, ju’rgen an’ da,
Jumyssyz tek turgan joq es’bir jan da:
Kis’kene qon’yz da ju’r ju’gin su’i’rep,
Barady aralar da us’yp balg’a.
Ku’n as’yq, tog’ailar s’at, yn’-jyn’ orman,
Oi’anyp jan-maqulyq tu’nde qong’an,
S’yg’ady toqyldaqtyn’ toq-toq day’sy,
Sai’rag’y sarg’aldaqtyn’ syn’g’yrlag’an,
O’zende balyqs’ylar ay’ qarag’an,
Tog’ai’da oraq day’sy s’an’-s’un’ org’an.
Allalap, al kitapty qoldaryn’a,
Quldaryn qudai’ su’i’mes jalqay’ bolg’an.
Ahmet BAI'TURSYNULY
