Аймақтар • 09 Қаңтар, 2018

Төлебай батырдың есімі берілсе...

1960 рет
көрсетілді
6 мин
оқу үшін

Алтайдан Алатауға, Алатаудан Орал тауына дейінгі дарқан даланы мекендеген еліміз жыл сайын тәуелсіздік күнін белгілейді. Егер, жаугершілік қилы-қилы замандарда халқымыздың «елім» деп қолына қару ұстаған ұл-қыздары, батырлары жерімізді басқыншылықтан қорғап қалмаса, біртұтас мемлекет болып, бүгінгідей егемендікке жете алар ма едік.

Төлебай батырдың есімі берілсе...

Бұл туралы Елбасы Нұрсұлтан Назарбаев «Болашаққа бағдар: ру­хани жаңғыру» мақаласында: «Біз­­дің бабаларымыз ғасырлар бойы ұш­­қан құстың қанаты талып, жү­гір­­­ген аңның тұяғы тозатын ұлан-ғай­­ыр аумақты ғана қорғаған жоқ. Ол­ар ұлттың болашағын, келер ұр­па­ғын, бізді қорғады. Сан тараптан сұқ­танған жат жұртқа атамекеннің қа­рыс қадамын да бермей, ұрпағына мирас етті» – деп дәлме-дәл, нақты айтыпты.

«Елім үшін – жан пида» деп, қазақ жерінің бір пұшпағының, қиыр оңтүстік өңірінің жау қолында қалмауы үшін шапқыншыларға әрдайым тойтарыс беріп келген, ат үстінде өмір кешкен батырлардың бірі – Төлебай Лепесұлы. Жаз жайлауы, қыс қыстауы қазіргі Оңтүстік Қазақстан облысының Арыс ауданында болған батырдың туылған жылы, көнекөз қариялардың айтып кеткендеріне қарағанда, шамамен 1705 жыл. Төлебай батыр жоң­­ғар шапқыншылығына қарсы шай­­қаста қол бастаған, сондай-ақ Қо­қан хандығының езгісіне қарсы кү­­рес­кен. Бұл туралы ел аузында көп­теген әңгімелер сақталған, Бұ­қар жы­раудың «Қабанбай батыр» жы­рын­да Төлебай батырдың есімі атал­ған, сондай-ақ кеңес заманына дейін өмір сүрген белгілі ақындар батырға арнап жыр-толғауларын шығарған.

Ақын Қазанғап Байболұлы (1891-1945) «Төле бидің тарихы» дастанында Төлебиге кеңесші болған батырлар жөнінде:

«Кеңесқой он екі еді Төлеге ерген,

Шымырдан Қойгелді еді мәжіліс берген.

Сыйқымнан – Мәлік, Қарабатыр, Қаңлы қон,

Алшынбай – тамадан, Қаранар – сіргеліден,

Төлебай – қоңырат, Көтен – бөгәжілі,

Іріктеп таңдап шыққан әрбір елден» – деп жазған.

Оңтүстік жеріндегі Бадам өзені­нің Арыс өзеніне құяр сағасына жа­қын жерде биік қырдың өзен жаққа қа­раған қапталында үлкен бекіністің орны жатыр. Бұл жерді жергілікті халық «Төлебай қорғаны», «Төлебай төбе» деп атайды.

Төлебай батыр жоңғарға қарсы Аңырақайдағы шайқасқа мың сарбазды бастап барып қатысқаны К.Аман­жолов пен А.Тасболатов жаз­ған «Қазақстанның әскери тарихы» оқу құралына енгізілген. Қараке­рей Қа­банбайдан басталып, шапы­рашты Нау­рызбаймен жиын­тық­талған 30 ба­тырдың тізімінің ішінде 25-нші бо­лып қоңырат Төлебай және Болат тұр.

«Олар кезінде ел ардақтап атайтын аруақты жандар еді. Бір еске салатынымыз, қазақ мыңдықтарын басқарған басшыларының есімдері рулық, жүздік деңгейден асып, жалпыұлттық межеге көтерілген. Олар қанды сайыстарда талай рет суырылып шыққан ерлер еді. Олардың даңқы бір ғана Аңырақай шайқасында емес, басқыншы жаудан қазақ жерін толық тазартқанша есімдері ұлы далаға аңыз болып, ұран болып, ұлттық сананы қалыптастыруға өз үлестерін қосты. Аңырақай шай­қа­сына қазақтар да, қалмақтар да жеткілікті дайындалды. Қазақ әске­рі­нің жалпы саны мыңдықтармен есеп­тесек, 29 мыңдық немесе 29 мың адам болды. Қазақ әскерінің сол қанатын Әбілмәмбет хан, Сәмеке сұл­тан, Қазыбек би, Қабанбай батыр басқарды. Әскердің оң қанатын Төле бидің өзімен бірге Қойгелді, Қосы Шінет, ол кезде 17-18 жастағы Мәмбет, Сәңкібай, Шойбек сияқты батырлар басқарды. Орталық әскер тобын Әбілқайырдың өзі, Әйтеке би, Бөгенбай, шақшақ Жәнібек батырлар басқарды. Қазақ әскерінің құрамына келсек, негізгі адам күші үш жүзді түгел қамтып құрылды» – деп жазылған аталған еңбекте.

Төлебай батыр Қоқан шапқын­шы­лы­ғына қарсы шайқастың бірінде жау әскерін өздерінің ордасына – бектербегі орналасқан Сарыжай (қазір­гі Чарджоу) шаһарына тық­сырып, қуып бара жатқан кезде Жызақ жерінде ат үстінде қаза бол­ған. Ол атынан құлап бара жатып жа­нындағы сарбаздарына «ме­нің мерт болғанымды білдірмей жау­ды қуа беріңдер, біліп қалса бұ­ры­лып қай­та шауып жеңіліп қалу­ларың мүм­кін» деп айтыпты. Қол­бас­шы­сынан айырылған сарбаз­дар жау­ды  қуалай соғысып, біраз жерге барып тоқтаған.

Осындай «елім» деп дүниеден өткен батырымызға 14 жылдан бері өзінің туған жері – кеңес жылдарында «Степной», «Теміржолшы» деп аталып, сосын шаруашылық жойылып, Арыс қаласының Дермене ауыл­дық округіне қарап қалған ша­ғын ауылымызға есімін бергізе алмай келеміз. Ауыл тұрғындарының жи­ынының хаттамасы бойынша ауыл ок­ругі 2003 жылдың 22 қарашасында «Ау­ыл атын өзгерту туралы» шешім қа­былдаған болатын. Жоғарғы жақ­қа соңғы өтініштеріміздің біріне Оң­түстік Қазақстан облысының Тіл­­дерді дамыту, архивтер мен құ­жат­­тама басқармасынан Үкіметтің атау беру, қайта атау туралы 2014 жыл­дың 24 ақпанындағы № 138 қау­лысын алға тартып өтінішімізді ор­ындай алмайтыны жөнінде жауап келді.

Елбасының «Болашаққа бағдар: рухани жаңғыру» мақаласын ауыл болып оқып, мерейіміз көте­рілген. Мем­лекет басшысы айт­қандай: «Ту­ған жерге, оның мәде­ни­еті мен салт-дәстүрлеріне ай­рық­ша іңкәрлікпен атсалысу – шы­найы патриотизмнің маңызды кө­рі­ніс­терінің бірі. Туған жер­дің әрбір сайы мен қырқасы, тауы мен өзені тарихтан сыр шертеді. Әр­бір жер атауының төркіні туралы талай-талай аңыздар мен әңгімелер бар. Әрбір өлкенің халқына суықта па­на, ыстықта сая болған, есімдері ел есін­де сақталған біртуар перзенттері бар. Осының бәрін жас ұрпақ біліп өсуге тиіс».

Халқымыздың азаттығы жолында күрескен батырлардың бірегейі, бі­р­туар перзенті Төлебай Лепесұлы­ның есімін ауылымызға беруге қол­дау көрсетуді сұрап, «Егемен Қазақ­стан» газетіне қайырылуды ұйғар­дық.

Асқар БАЙЖІГІТОВ

Оңтүстік Қазақстан облысы,
Арыс ауданы, Дермене ауылдық округі