ДАИШ қалай «шынықты»? Бұл сауалға жауап бермес бұрын, ұйымның қалай пайда болып, етек жайғанын еске түсірейік. Қазақстанда террористік деп танылып, тыйым салынған бұл ұйым 2014 жылы Ирак мен Сириядағы хаосты пайдаланып, сол аймақта жаңа халифат, яғни шариғат негізіндегі мемлекетті жариялады. Жер көлемі бірнеше рет өзгерді. Бірақ күшіне енгенде 100-110 мың шаршы шақырым жерді бақылады, қол астындағы халық саны 8 млн-ға дейін жетті. Бір кездері Ирактың Мосул, Тикрит сияқты ірі қалаларын да иеленді. БҰҰ деректері бойынша 2015 жылы бұл террорлық ұйымның бюджеті 2 млрд долларға дейін жетіпті. Банктерді тонаған, мұнай мен тарихи жәдігерлерді заңсыз сатқан. Жергілікті халықтан салық жиған.
Алайда, ХХІ ғасырда, ірі армиялар Таяу Шығысты бақылап отырғанда бір террористік ұйым қалайша осындай кең жерді, көп халықты жаулап алды? Оған бірнеше фактор әсер еткен. Біріншіден, 2003 жылы АҚШ бастаған коалицияның Иракқа басып кіруі алғашқы себеп болған. Кезінде оны Британияның экс-премьері Тони Блэр да мойындады. Екіншіден, кейбір ірі араб елдерінің Сириядағы Башар Асадқа қарсы күштерді қарумен қолдауы ықпал етті. Қалайша? ДАИШ жасақтары әлгі топтардан сол қаруларды не тартып алып отырған не сатып алған.
Үшіншіден, Ирактағы жаңа шииттік үкіметтің жергілікті суннит мұсылмандарды тықсыруы, Сириядағы азаматтық соғыстың өршіп кетуі ДАИШ-тың күш жиюына жағдай жасаған. Төртіншіден, сол қос елдегі халық арасындағы жұмыссыздық, кедейлік, Башар Асадтың қатаң режимі, Ирактағы соғыс салдары терроризмнің тарауына түрткі болды.
ДАИШ қалай жеңілді? Міне, сол сөз болған ДАИШ террористік ұйымының көзін жоюға 79 мемлекет ат салысыпты. Олардың қатарында АҚШ, Ресей, Түркия, Иран, Сирия, Ирак, Еуропа елдері және басқалары болды. Қазақстан да жауласқан тараптарды Астанада жолықтырып, бітімгер рөлін атқарды. Негізгі қақтығыс 2015-2018 жылдары жүрді. Әрбір мемлекеттің әскері, әсіресе Сирия жерінде қарулы топтардың ықпалын азайтуға тырысты. Алайда соңғы 2 жылда Шам елінде негізгі рөлді Ресей, Түркия, Иран үштігі ойнағанын байқадық. Тегеран мен Стамбулдағы саммитте Сирия бойынша көптеген мәселенің келешегі анықталды. Әсіресе, Ресей мен Түркияның армиялары террористтерге үлкен соққы жасады. Башар Асадқа қарасты Сирия армиясының да еңбегін жоққа шығаруға болмайды. Бірақ соғыс оты сөніп, соңғы ошақтар қалғанда әр мемлекет жеңіс менікі деп таласа бастады.
Алғаш рет 2017 жылы Ресей генералдары ДАИШ-ты толық жеңдік деп өз президентіне есеп берді. Көп өтпей ортақ жеңіске Иранның еңбегі сіңді деген ақпарат тарады. Ал жақында Түркия президенті Ердоған террористердің жеңілуі Анкараның арқасы деп мәлімдеді. Былтыр желтоқсанда Сириядан әскерді алып шығамыз, себебі мақсат орындалды, ДАИШ жеңілді деген Дональд Трамп жеңіс АҚШ сарбаздарының еңбегі деді. Иә, бұл өзі сондай жеңімпазы мол, бірақ нақты кім екенін анықтау қиын соғысқа айналды. Екінші жағынан, жеңімпаз жоқ та шығар. Себебі террористің көзі жойылғанымен, терроризм идеясы өшкен жоқ қой. Ал жеңіс менікі деп таласу – саясаткерлердің әдеттегі ұпай жинау амалы емес пе?
Адамзат тарихына қарасақ, саяси сауда, сәтсіз келіссөздер соғыстың жылдам аяқталуына сан рет кедергі болған. Бұл бейбіт халық, сарбаздардың өлімі одан әрі жалғасты деген сөз. Сирия мен Ирак мәселесінде де дәл осы жайт қайталанғалы тұр. ДАИШ-қа қарсы бірнеше мемлекет өз бетінше күресуде. Ал енді Түркия өзінің ішкі мәселесін қатар шешу үшін Сириядағы күрд халқының әскери күшін жоймақ. Бұл көптен бері айтылып келе жатқан «Зәйтүн бұтағы» операциясы. Жоспардың келесі кезеңі АҚШ армиясының Сириядан кету мерзімімен сәйкес келіп қалды. Түркия күрд жасақтарын террористер деп атайды. Өз кезегінде, күрд топтары АҚШ-тың одақтастары, себебі екі жақ ДАИШ ұйымына қарсы бірге соғысты. Сәйкесінше, Вашингтон күрдтерді қорғап, Түркияны сынға алды. Күрд топтарын қорғау үшін жақында Трамптың кеңесшісі Дж.Болтон Анкараға арнайы ұшып келді. Ал Түркия мен АҚШ НАТО-дағы одақтастар. Сириядағы соғыс аяқталар кезде осындай саяси күрделі иірім басталды.
ДАИШ енді қайда бармақ? Алдыңғы аптада Мюнхен қауіпсіздік конференциясында ДАИШ күштері шынында жойылды ма деген тақырып талқыланды. Яғни, Сирияда көптеген елдің армиясы тұр. Бірақ ДАИШ террористік ұйымы толық жойылған жоқ. Олар Сирия мен Ирак жеріне ұсақ топтар ретінде тарап кетті. Террористер соңғы жылдары 60 мың адамынан айырылса да, тағы 14-16 мың жендеті бас сауғалап, шашыраған. Немесе өзге елдердегі террористік ұйымдармен байланысқа түсіп жатыр деген пікірлер айтылды. Бұл ойды Британияның барлау қызметінің басшысы, Германияның қорғаныс министрі және АҚШ-тың Батыс Азиядағы әскер ісінің қолбасшысы қуаттады.
Иә, қазір ДАИШ Сирия мен Иракта жеңілді, жерінен, күшінен айрылды. Оған қоса, өзін Сирияның демократиялық күштері (SDF) деп атайтын күрд тобының өкілдері жақында ДАИШ-тың соңғы тірегі, Дейр-эз-зор провинциясындағы террористер бақылайтын аумақты шабуылдаймыз, содан толық жоямыз деп жоспарын айтты. Ол Багуз қаласы. Әзірге қаладан бейбіт халықтың кетуін күтіп отыр. Әдетте күрд жасақтары жерде шабуылдайды, ал АҚШ авиация күшімен қолдайды. Бірақ жоспар жүзеге асқан күннің өзінде Ирак пен Сирияда жоғарыда айтқан 14-16 мың террорист қалып отыр. Оның үш мыңы шетелдіктер. Олардың Отанына оралуы екіталай. Себебі елінде сотталатынын біледі. Біразы партизандық қарсылыққа көшкен.
Тағы бір мәселе – сол террористердің қолында болған отбасылар, әйелдер мен балалар қайтпек? Қазақстан жақында сол Шам еліне кеткен 47 азаматын, негізінен әйелдер мен бүлдіршіндерді алып шығару үшін «Жусан» операциясын іске асырды. Бірақ бұл Сирияға бет алған қазақстандықтардың 10 пайызына да жетпейді. Себебі ол жаққа 900-дей азаматымыз кетті деген мәлімет бар. Оның жартысы балалар екен. Енді соғыс көріп, оралғандар арнайы орталықта бейімделу курсынан өтеді. Алайда Сирияға өз еркімен барған әйелдердің радикалды діни көзқарастары өзгере қоя ма? Бұл қоғамды ойландырады. Себебі тергеушілер әйелдердің іс-әрекетінде қылмыстық элементті таппаса, онда азаматшалар туған жеріне оралып, кейбіріңізге қайта көрші болуы мүмкін.
Алайда ДАИШ қатарында қару ұстағанның бәрі еліне бармайды. Олар басқа аймақтарға бет бұруы мүмкін. Себебі 2016 жылы ДАИШ күшіне енгенде, оған әлемнің 34 террористік ұйымы адалдық танытқан. Міне, бас сауғалаған жендеттер соларды іздеп, өзге террористік ұйымдардың қатарына қосылуы мүмкін. Мамандардың пікірінше, әзірге ДАИШ-тың Мысыр, Ливия, Йемен, Ауғанстан, Нигерия, Сауд Арабиясы, тіпті, Ресейде «филиалдары» бар екен. Бұдан бөлек, олар әлемнің үш аймағында өз белсенділігін арттырмақ деген болжам бар. Біріншісі – Мьянма. Себебі бұл елде рохинджа мұсылмандарына қарсы қысым жалғасуда. Террористер оларды пайдалануы ғажап емес. Екіншісі – Ливия мен Йемен. Екі ел де саяси тұрақсыз, қарулы қақтығыстар жиі болады. Ішкі нарықта қару-жарақ өте көп. Терроризмнің тарауына ыңғайлы жағдай. Үшіншісі – Ауғанстан және Орталық Азия. ДАИШ бүгінде Ауған еліндегі 34 провинцияның 25-не кіріп үлгеріпті. Оған қоса, қарулы жендет басшылары 2015 жылы Ауғанстан, Пәкістан, Орталық Азияны Хорасан уәлияты деп жариялап та үлгерген екен. Ертең осы аймақ арқылы террористер Қазақстанға келмеуіне кепілдік жоқ.
Алдын алу. Сонымен, өздеріңіз түсінгендей, ДАИШ-тан төнетін қатер әлі жойылмаған. Олар өз жақтастарын үнемі ғаламтор, әлеуметтік желі, жеке таныстар арқылы іздей береді. Біздің елдегі зерттеулер олардың құрығына көбіне сауаты мен табысы төмен азаматтар түскенін көрсетеді. Бірақ терроризм идеясының тарауына қалай тосқауыл қоюға болады? Арнайы қызмет өз міндетін атқарар. Ал жастардың діни сауаты артып, ненің жақсы, ненің қауіп екенін өзі айыра білгенде, тұрақты жұмысы, табысы болғанда, айналасымен байланысы үзілмегенде, олар діни радикализмнен іргесін аулақ салады, қолына қару ұстамайды. Себебі тек тыйыммен алға ілгерілеу қиын. Айталық, үкімет 10 сайтты, 20 аккаунтты бұғаттаса, террористер оның 50-60-ын қайта жасайды. Бірақ біздің жас азаматымыздың санасы кең, көкірек көзі ояу, сауатты болса, оны 500 сайт та жамандыққа үгіттей алмайды. Яғни, терроризмді жеңудің жалғыз «алтын әдісі» жоқ, бұл кешенді амал-әрекеттерді талап етеді. Әскери, барлау, ағартушылық, экономикалық, тәрбие, әлеуметтік және тағы басқаларын...
Нұрмұхамед БАЙҒАРА,
«Egemen Qazaqstan»