Дүбірге толы дүние
Жұма, 26 қазан 2012 7:12
Таразы басы теңселіп тұр
АҚШ-тағы президенттік сайлауға он күн қалды. Сірә, осы он күн америкалықтардың ғана емес-ау, басқалардың да назарында жүретін болар. Президенттің кім болатыны басқалар үшін де маңызды. Бұл ел – әлемдік көшбасшы. Көп ел соған қарап көшін түзейді.
Жұма, 26 қазан 2012 7:12
Таразы басы теңселіп тұр
АҚШ-тағы президенттік сайлауға он күн қалды. Сірә, осы он күн америкалықтардың ғана емес-ау, басқалардың да назарында жүретін болар. Президенттің кім болатыны басқалар үшін де маңызды. Бұл ел – әлемдік көшбасшы. Көп ел соған қарап көшін түзейді.
Тартысқа түскен екі қошқар жұртқа белгілі. Қазіргі президент Барак Обама өткен төрт жылда әлемге танылып үлгерді. АҚШ-тай алып елді дағдарыстан, оның зардабынан алып өтті. Оның сыртқы саясаты біраз жұрттың көңілінен шықты. Ауғанстаннан әскерін әкетуге нық қадам жасады. Түрлі қайшылықтарға араласты, қақтығыстарға барған жоқ. Лаңкестікті ауыздықтай алмағанымен, «әл-Каиданың» көсемі Бен Ладенді құрықтады. Санай берсе, біраз іс бар.
Массачусетс штатының бұрынғы губернаторы, республикашылардың бәйгеге қосқан жүйрігі Митт Ромни туралы мұндайды айта алмайсың. Әзірге оның алға тосары – уәделер, қарсыласына сын айту. Рас, өзінің қарым-қабілетін сайлау алдындағы науқанда, ең алдымен, республикашылар партиясындағы күресте аңғартқан, өзінің партияластары ішінде жоғары лауазым үшін күреске бірден-бір лайықты қайраткер екенін дәлелдеген.
Ат үстіндегі президенттің бұл күресте артықшылығы да, кемдігі де болады. Жасаған ісің жұрттың көз алдында, ол ұмытыла қойған жоқ. Сонымен бірге, біткен іске сыншы көп, тындыра алмағаның да, қадір-қасиетің де бадырайып көрініп тұрады. Барак Обама, қара нәсілден шыққан алғашқы президент, осындай сынға түскен. Қарсыласы өз партиясынан даралану үшін арпалысып жатқанда, ол мемлекет шаруасымен айналысып жатты. Ромнидің жөні бөлектеу еді. Ол басқаларды өз сөзіне иландыра білсе ғана ұтады. Партия ішіндегі күресте ол сондай қабілетімен ерекшеленді. Обамамен алғаш тікелей жеке шыққанда да ол солай көрінді. Артықтау дауыс жинады.
Жалпы, бұл елде теледебаттардың орны бөлектеу. Үміткерлер көптің көз алдында өз пайымдарын ортаға салады. Бұл дауыс беру болмағанмен, жұрт сол пікірталасқа қарай шешім жасайды. Үшінші теледебаттың тақырыбы сыртқы саясат болды. Екі үміткер бір-бірін аяқтан шалды. Жұрттың пікірінше, Обама шалымдылау көрінді. Ол өз саясатында лаңкестікпен күресте біраз жұмыс тындырғанын, «әл-Каиданың» көсемі Усама бен Ладенді жойғанын алға тосты…
Пікірталас біраз жайды қозғады, тіпті ол экономикаға да ауысып кетіп отырды. Оның бәрін қайталап жатудың қажеті болмас. Көрермендердің, сарапшылардың пікірі Обама жағына ойысты. Си-би-эс өткізген сауалдама бойынша жауап бергендердің 53 пайызы Обама жеңді десе, Ромниді 23 пайыз қолдапты. Ал Си-эн-эн агенттігінің пікірінше, бұл көрсеткіштер 48 және 40 пайызды құраған. Ал Эн-би-си-дің жексенбіде өткізген сауалдамасы бойынша оларды қолдайтындардың саны тең – 47 пайыз көрінеді.
Таразы басы теңселіп тұрғандай. Сайлау тағдырын Огайо, Вирджиния және Флорида сияқты әлі үміткерлердің біріне толық ықыласы ауа қоймаған штаттар шешпек. Сөйтсе де бұл штаттардағы таңдаушылардың 325-і Обаманы қолдаса, Ромниді қолдайтындар – 213 қана. Жұрт соған да қарайды. Жалпы, бұл елде сайлаудың біраз ерекшелігі бар. Тіпті соңғы сәтке дейін таразы басының кімге қарай ауатынын дәл аңғару қиын. Жұрт содан да 6 қарашаны күтеді.
Грузиндердің арманы орындала ма?
Грузияда үлкен өзгерістер болып жатыр. Жақында өткен парламенттік сайлауда оппозициялық блок жеңіске жетіп, үкімет құру құқына ие болды. Атқарушы билікті қолына алған оппозиция үлкен өзгеріс жасайтындарын мәлімдеді.
Әлем жұртшылығының назары сондықтан да осы елге ауып отыр. Кезінде билікке жартылай күш қолдану жолымен жеткен президент Михаил Саакашвили жақтастары енді оппозицияға айналды. Олардың биліктегілермен ара-қатынасы қандай болар екен, саяси күштердің ара салмағының өзгеруі ел өміріне қалай әсер етеді деген мәселе күн тәртібіне шықты.
Сайлаудан кейін парламенттегі 150 орынның 85-ін «Грузин арманы» коалициясы иеленсе, бұрынғы биліктегі «Бірегей ұлттық қозғалыс» партиясына 65 орын тиді. Президент Михаил Саакашвили қарсыластарын жеңісімен құттықтады және өздерінің оппозицияға көшетіндерін мәлімдеді. Мұны да мәрттікке бағалаған жөн болар.
Көпке созбай парламент өз құрылымдарын айқындап, басшылығын сайлап алды. Барлығы да бұрыннан белгілі саясаткерлер. Ал оппозициялық коалицияның көсемі болған, жеңістен кейін үкіметті басқаруға тиіс Бидзина Иванишвили туралы айрықша айтуға тура келеді. Парламенттік сайлауда басты кейіпкер Иванишвилидің болуы оның мол қаржысымен қатар, сыртқы күштерден де айтарлықтай қолдау тапқанынан десек қисынды. Бұрын оппозиция көбіне жеке қимылдаса, Иванишвили олардың басын қоса білді.
Кейде жеңіле білгенді де бағалаған жөн-ау дейсің. Осы жерде әртүрлі әрекетімен, мінезімен әр қилы әсер қалдыратын Саакашвилидің ұстамдылығы, парасатты қадамдары біраз жұртты таңдандырды. Ең алдымен Иванишвилиге Грузия азаматтығын қайтарды. Ол бұрын басқа екі елдің азаматы болған соң, Грузия азаматтығынан шығарылған еді. Президент жаңа сайланған парламентті ашарда сөйлеген сөзінде бағдарламалық біраз пікір-идеяларды алға тосты. «Біз бір-бірімізге жау емеспіз, тек оппоненттерміз», деген сөзін өз жақтастары да, қарсыластары да қабылдаса керек-ті. «Мен жаңа парламентті еш нәрсені қиратпай, халыққа берген уәделерін орындауға шақырамын, ал оппозицияны өз елінің жауы болмауға шақырамын», деген сөзі де ынтымақты көздегендік.
Сөйтсе де, оппозицияның жүрегі жібімейтін сияқты. Парламентті ашуға президент келгенде, жеңіске жеткен коалиция депутаттары оны орындарынан тұрып, қол соғып қарсы алмады. Оны өздерінше Саакашвилидің «авторитарлық режіміне қарсылық» деп түсіндірді. Қалай дегенде де, өркениетті дәстүрді, ұлттық мүддені өкпеге жеңдіруге болмас. Саакашвили жақсы сөйледі. Билікке келгендер оған да құптау білдірмеді. Өздерін жақсы ұсынысқа, игі іске қарсыдай әсер қалдырды.
Оппозиция билікке келді. Олар өз жеңістерін баянды ете ала ма, грузиндердің арманын жүзеге асыра ала ма? Саакашвили өз жеңілісін мойындаса да, онымен келісе қоя ма? Грузин қауымында оны жақтайтындар аз емес. Демек, күрес жалғасса керек.
Мамадияр ЖАҚЫП, «Егемен Қазақстан».