Бүгінгі таңда әлеуметтік мәселелер көпшілікті қатты толғандыруда. Ел Президенті Қасым-Жомарт Тоқаевтың халыққа арнаған Жолдауынан кейін қандай жаңалық бар екен, әлеуметтік жағынан аз қамтылған отбасыларға жеңілдіктер бар ма, кімдердің несиесі кешіріледі деген сандаған сауалдың тууы заңды. Сондықтан да көптеген адамдардың облыстық жұмыспен қамту және әлеуметтік бағдарламаларды үйлестіру басқармасының сайтына топырлап кіріп жататыны бар. Таяуда біз де кірдік. Біз түсінбейтін жай бірден басталды. «Құрметті кіріп-шығушылар!» деп жазылған екен. Кіргеніміз сол еді мына жазуды оқыған соң тезірек шығып кеткіміз келгені. Әжем жарықтық, «көрші үйдің хал-жағдайын біліп кіріп-шығуым керек еді» деп отыратын. Сөйтсек, бұл «Дорогие посетители!» дегеннің аудармасы екен ғой. Бір ғажабы бұл жазба басқарма басшысы Дина Ахметжанованың атынан берілген басты бетте тайға таңба басқандай етіп жазылып тұр.
Бұл сайттың амандығын білген соң басқа қыруар мекемелердің сайтына «кіріп-шықтық». Көпшілігінде «қазақ тілі» деген сөз «каз» деп қысқартылып алынған. Енді қайтсін төрткүл дүние тегіс үнемдеуге көшкенде, «қазақ» деген бес әріптен тұратын сөздің екі әрпін жазбай ықшамдаған түрлері. Бірақ «қ»-ны «к» деп жазған. Өзгені айтасыз, дәл осындай қателік облыстық білім басқармасының сайтында да кекештене сөйлеп тұр. Ал «кіріп-шығу» туралы кесімді пікір айтсақ, анығында бұл «сайтты пайдаланушылар» болса керек.
Мемлекеттік тілде ешбір дерек-дәйегі жоқ сайттардан көз сүрінеді. Біздің өңірде қазақ тілінің кірпігі ғана қимылдап жатыр. Сайттағы сорақылық мынау! Ал жиналыс атаулы әуелі қазақ тілінде басталып, бір-екі ауыз сөз айтқан соң жергілікті жұртқа осы да жарайды дегендей, ордаңдаған орысшаға көшеді. Бұған етіміз әбден үйренген. Қазір таза қазақша сөйлейтін адам көрсек, жатырқап тұратын жағдайға жеттік. Облыстық дене шынықтыру және спорт басқармасының сайтын ашып жіберсеңіз, «Құрметті ханымдар мен мырзалар!» деп басталады. Жаныңа жылы тиетін осы сөзді оқығанда айналып кетейіндер-ай деп жылап жібергің келеді. Бірақ әрі қарай сауатсыздықтың самсап тұрғанын көргенде, жігерің құм болып, сілең қатады. Оқи алмайсың. Оқығанмен, түсіне алмайсың.
Қалай болған күнде де илегеніміз бір терінің пұшпағы – ел игілігі жолындағы еңбек болған соң мемлекеттік тілге деген құрмет естен шықпауы керек. Өйткені ол ұлттың тұғыры мен рухы емес пе?!
