Көрмеге Мәмбеевтің өмірінің әр кезеңінде жазылған 70-ке тарта туындысы қойылды. Оның Ленинград кескіндеме, мүсін және сәулет институтында оқыған студенттік жылдары мен дәуірлер кезеңімен таныстығы түстің шексіз мүмкіндіктерін ашып берді. Суретші шығармашылығында портрет жанрының қашан да маңызды болғандығы әрбір модельдің сазына сергек қараған қолтаңбасынан анық көрінеді. Көзі тірісінде қатар жүрген замандасы, белгілі өнертанушы, Заманауи өнер музейінің директоры Нелли Шиврина да аталған жиынға қатысып, суретшінің қазақ менталитетін пайымдау идеясына қатысты жылы лебізін ірікпеді.
–Жастайынан жетім қалған Мәмбеевтің қанында, санасында, тегінде Қазақ сәндік-қолданбалы өнерімен тығыз байланыс жатты. Картиналардың өн бойында жатқан этюдтік мінезге қаныға отырып, дәл осы дүниенің оның шығармашылығының ұстыны екенін ұға аласыздар. Ол бір кездері Қазақстан Суретшілер одағы басқармасының төрағасы болып тұрғанда суретшілердің жұмыс істеуіне бар жағдайды жасады. Зиялы, мәдениетті, қайраткер жан еді, – деген ол Дюрер сияқты соншалық ашық жазбаса да, батыл әрі сыпайы бейнеленген жас дененің сұлулығын түсіріп қалуға ұмтылған кескіндемешінің сезімі, жан толқынысы туралы да шешіле сөйледі.
–Мен Мәмбеевті ертеден танимын. Ал «Белгісіз Мәмбеев» көрмесіне шақырту келгенде ойланып қалдым. Мен өзі Мәмбеев туралы толық білем бе? Неге белгісіз? Алғаш таныстықта байқағанымдай, Мәмбеев қызыл тілге жүйрік, шешен адам болатын. Оны тыңдамау мүмкін емес-тін. Әдемі, сауатты, бай. Сыртқы формасымен ғана емес, ішкі мазмұнымен баурап алатын. Оның суреттеріне қарап тұрып таңданбасқа шараң жоқ. Батыл да жалпақ жақпа техникасы оның дарынды суретші екенін әйгілеп тұрған жоқ па?! Оның соңғы жылдардағы ізденісі композициясын өзгертті әрі бояу мен түс үйлесімділігіне ден қойды. Ол өзінің сөзсіз талантын өмірде де, өнерде де көрсете білді,– дейді өнертанушы Нелли Шиврина.
Пішін, түс пен кеңістіктің біртұтастығын іздеп өткен кескіндемеші Сабыр Мәмбеевті әманда тұлғалар мен мінез-құлық қызықтырды. Көлеңкелі кеңістіктегі динамикалық фон кейіпкерлердің жай-күйін алдыңғы қатарға шығарып, шаңырақ астында өтіп жататын өмірдің әр алуан сәті түрлі кейіпкермен қауыштырады. Мәмбеев қылқаламындағы пейзаждар әуені әр басқа. Олар қаншалықты таныс болса да, форма мен күзгі ландшафт бояуының молдығы кімді болсын қайран қалдырады. Суретшінің өзі үнемі тағат таппай ізденетін өзгерістері әуелі оның пейзаждарында көрініс табатын. «Қазақстанды көп араладым, көп көрдім, этюдтер жаздым. Осы материалдардың бәрі маған тыныштық бермеді. Бояумен өрнектеуді талап еткен кезеңдер болды...Үнемі қоршаған ортаңнан, табиғаттан, өнердің өзінен өзіңді шабыттандырып, жандандыратын күш іздеуден жалықпау керек», деген суретшінің кезінде айтқан пікірі тұтастық пен үйлесім идеалына деген берік сенімге бас ұрғанын көрсетсе керек. Импрессионистік көркемдік мәнер аңғарылатын «Төбелер. Күз», «Тауға барар жол», «Жол», «Кең дала» пейзаждары Мәмбеевтің жыл өткен сайын түстік құрылымның бірлігіне қол жеткізу сынды бекзат әуеннің ажырамас бөлігіне айналды.
