Алғашқыда қатты сасып қалдым. Бірақ бірден есімді жиып алып, толғақ қысқан аралықтағы өткен уақытты санай бастадым. Толғақтың жиілей түскенін байқағаннан кейін, арқасын уқалап, терезені ашып, босанатын әйелге жайлы жағдай жасау үшін қолымнан келгеннін бәрін істеп бақтым. Жолсеріктен таза жайма, сүлгі, спирт, дәрі қобдишасы сияқты керектің бәрін сұрап алдым», дейді Индира.
«Бәрі де кинодағыдай болды. Босанып жатқан әйелдің жанында отырмын. Маған қолдан жасалған, шағын пышақты, бір шөлмек су мен ішінде дәке, сутегінің асқын тотығы мен бірнеше дәрі-дәрмек салынған қобдишаны алып келді. Бірнеше минуттан кейін әйелдің босануға жақын қалғанын түсіндім», дейді біздің кейіпкеріміз.
Дүниеге келген перзентті «Қазақстан темір жолы» деген жазуы бар жаймаға орады. Пышақты ыстық суға малып алып Индира сәбидің кіндігін кесіп, шешесінің кеудесіне жатқызды. Шамалғанда оларды жедел жәрдем күтіп алды. Анар мен баланы перзентханаға алып кетіп, оларды ажалдан аман алып қалған әйел отбасымен әрі қарай Алматыға жол жүріп кетті.
«Вагоныма жеткенге дейін халық ду қол шапалақтаумен болды, ал менің қолым дірілдеп, абыржуым басылмай қойды. Құдайға шүкір, бәрі де жақсы аяқталды. Дүниеге келген қыздың атын Көзайым қойыпты. Қазір олар Ақтауда тұрады. Хат жазысып тұрамыз, олар маған фотосуреттерін де жіберді. Жолым болып, оқиғаның сәтті аяқталғанына қуаныштымын. Бұл оқиғадан кейін мен дәрігерліктің тек тәжірибе мен ой жұмысы ғана емес, адамдарға бақыт сыйлаудың мол мүмкіндігі екенін түсіндім», дейді Индира.ф
