Аймақтар • 22 Қыркүйек, 2020

Мал азығы жеткілікті

576 рет
көрсетілді
4 мин
оқу үшін

Қыс қамына кіріскен қала да, дала да қауырт тіршілік қамымен бас көтере алмай жатыр. Маусым жүгін көтеру үшін де бірлік керек екен.

Мал азығы жеткілікті

Шоқ жұлдыздай шағын ауыл­дың шетіне табан іліктірге­ніңіз­де ал­дымен көзге түсетіні қоян­жон­­данып үйілген мая-мая шөп. Әр үйдің іргесінде дестеленген отын. Қора-қопсысы жөнделіп, ша­тыр­лары бүтінделіп, жинақы қалыпқ­а еніпті. Қос қапталға көз салсаңыз, бейнебір бал арасындай құжынаған тіршілікті көрер едіңіз. Халық әр күні жылға азық болатын қоңыр күзде қыс қамына кіріскен.

– Бірлестік, Елтай, Қараөзек, Жаңа­тілек ауылдарында 1150 адам тұрады, – дейді Сәкен Сейфул­лин ауылдық округінің әкімі Ақыл­бек Бекмағамбетов, – жаз ор­тасында қуаңшылық бол­ған соң уа­йымның иектегені де рас. Кейін жауған жауынның әсері­нен ша­бын­­­дықтағы шөп көп-кө­рім көте­рі­­ліп қалды. Ауыл тұрғындары 7600 тонна шөп дайындап, 2 мың тоннаға жуық сабан үйіп алды.

Мұншалық шөп дайындайтын да реттері бар екен. Округ әкімі­нің айтуына қарағанда, соңғы жылдары мал басы екі есеге дейін көбейген, 32 адам «Сыбаға» және «Алтын асық» бағдарламалары арқылы несие алып, жайылымды төрт түлік малға толтырыпты. Мал сүмесімен күн көріп отырған ауыл адамдары мал азығынан таршылық көріп отырған жоқ. Көбі жем-шөпті өз күштерімен дайындауда. Негізінен, орманды алқаптан тұратын өңірде құнарлы шөп жеткілікті.

Ауылдағы жалғызілікті жандар да жанашырлықтан қаға­жу қалмаған. Қолы қысқа төрт отбасы бар екен. Оларға «Қара­өзек» ЖШС отын-шөбін ертерек жет­кізіп беріпті. Осы орайда, серік­­­тес­тіктің шапағатын ек­пін түсіре айта кетсек те артық болмас. Округ әкімінің айтуына қарағанда, кей өңірлерде қыста қар тазалау кәдімгідей мәселе болып жатса, мұнда бұл тарапта бірде-бір мәселе туып көрмеген. Небір ақтүтек борандарда ауыл-ауылдың арасындағы жолды қасат қар ала қалса, серіктестіктің қуат­ты техникалары әп-сәтте тазалап тастайды.

Бірыңғай қазақ ауылдары бол­ған соң бір-біріне деген қол­ғабыс көмектері де мол. Жалғыз адам қанша жерден ұмтылса да, орман­нан отын кесіп, шабындықтан шөп тасу кезінде қиналып қалар еді. Мұндағы жұрт бір-бірімен ұжымдасып, қыс қамына қапысыз дайын­далады. Мәселен, біреудің трак­торы болса, енді біреудің шөп ар­татын агрегаты бар. Тірке­ме үстіндегі шөпті жаюға да, ша­шыл­ғанын жинауға да қол күші керек. Міне, осындай қысыл­таяң сәтте тізе қосу, «көрші хақысы – тәңір ақысы» дегендей, ауыл­дасы­ның көтере алмай жатқан жүгіне иығын төсеу тәрізді қоғам­дасудың барлығына көзіміз жетіп, бір қанаттанып қалдық. Қанша айт­қанмен бір ауыл, бір бауыр болып тіршіліктің түтінін тік ұшы­рып күн кешіп жатқан аға­йын­ның алыс-берісі есепке құрыл­май, ақ көңілдің лүпілімен бірінің жүрегін бірі жылытып, тіршіліктің күрмеуі көп түйінін шешуге атсалысып жатқандығы қандай ғанибет?!

Жалғыз-ақ мәселе, округтегі үш білім ошағын жылыту. Жаңа тәртіп бойынша жылыту мәсе­лесі­мен бірнеше жылдан бері серік­­тестік айналысады. Көмірін сатып алатын, оны тасымалдайтын, от жағушыны ұстайтын да со­­л­ар. Тек бір әттеген-айы, арзан кө­мір сатып алып, қыста оны­­сы жанбай, білім ошақтары­ сал­қындап кететін уақыттар да бо­лады екен. Негізгі ой дұрыс бол­­ға­ны­­мен, жақсы жанатын кө­мір алуларын қадағалау керек.

Қоңторғай күй кешіп жатқан төрт ауыл елбесіп-селбесіп, бір-біріне жан жадыратар шарапатын тигізіп, қыс қамын ертерек ойла­ғандарының нәтижесінде қабағы қату «кәрі құданың» ақырған аязы мен шымшып ойнайтын қалжы­ңынан қымсынатын емес.

 

Ақмола облысы,

Зеренді ауданы