
Екінші томда Абай қандай да бір даудың төрелігін айтатын әділ, әкесі Құнанбай мен ағасы Тәкежаннан ажырағанына өкінбей, халқының мұңын мұңдап, жоғын жоқтайтын көреген етіп көрсетіледі. Сонымен бірге Абайдың артынан ерген өнерпаз жастап оның өлеңдерін жатқа оқып, шығармашылығы жұртқа таныла бастайды.