Қоғамда өршіп тұрған мәселенің бірі – ажырасу. Себебі Қазақстанда әрбір үшінші неке ажырасумен аяқталады. Ұлттық статистика бюросының мәліметіне қарағанда, өткен жылы елімізде 128 800-ден астам шаңырақ көтерілсе, 22 500-ден астам отбасылық жұп айырылысып кеткен. Ал биылғы екі айда 19591 неке қиылса, осы аралықта оның 3 мыңға жуығы заңды түрде бұзылған. Бірақ тіркелген ажырасуға қатысты бұл деректерге күдікпен де қарауға болады. Өйткені елімізде өтірік ажырасатындар да аз емес.
Жалған ажырасу дегеніміз не? Оның астарында қандай қитұрқылық жатыр? Өтірік ажырасқандардың арамдығын әшкерелеуге бола ма? Адамдар неліктен мұндай қадамға барады? Өтірікке құрылған неке отбасылық құндылықты құлдыратып жібермей ме?
«...Осылай ыңғайлы»
Шыны керек, осы сұрақтар соңғы бір айда екі бірдей өтірік ажырасқан отбасымен бетпе-бет кездескеннен кейін жиі мазалай бастады.
...Нотариус кеңсесінде отырмыз. Бір құжатқа ерлі-зайыпты ретінде біз де, соңғы 4-5 күннен бері кенже ұлдарын жетектеп келіп жүрген отбасы да қол қоюлары қажет. Дәл сол кезде ғана жастары жер ортасына келген жұптың заңды түрде ажырасып кеткенін білдік. Аң-таңбыз. Әңгімелеріне, жүріс-тұрысына қарасаң кәдімгі ынтымағы жарасқан берекелі шаңырақ. Үш ұл өсіріп отырған отағасынан «Сонда бұл қалай өзі?» деп таңданысымызды жасыра алмай сұрадық. Ыржың-ыржың етіп: «Осылай ыңғайлы» деді ол. Сөйтсек олар расымен де өтірік ажырасудың «ыңғайын» тауып алған екен. Көз алдымызда өткен процес – нотариус құжаттарына қол қою кезінде біз көбірек шығындалдық, ал ажырасып кеткен әлгілер қалталарынан сол ақшаның жартысын ғана шығарды.
Екінші отбасының өтіріктері банкте келісімшарт жасасу кезінде әшкере болды. Жылжымайтын мүлікті «әйелімнің атына» жаздырамын деп жылпылдаған жігіт сол жерде ғана «біз, негізі, заңды түрде ажырасып кеткенбіз», деп отбасылық өмірлерінің бар құпиясын жайып салды. Бірақ бұл тұста да өтірік ажырасқандардың ұпайы түгел болып шықты. Әсіресе, олардың кәмелеттік жасқа толмаған баласы бар ажырасқан әйелге мемлекет тарапынан қандай жеңілдіктер қарастырылғанын жан-жақты «зерттеп» алғаны көрініп тұр. Әңгіме арасында тіпті бізге «босқа ақша төлеп шығындалғанша, керісінше үкіметтен алатынымызды жұмсап, осылай өмір сүрген әлдеқайда тиімді емес пе?!» деп, біраз «ақыл-кеңесін» де айтып тастады.
Сол кезде ғана отау тікпей жатып, оңай ажырасатын ұрпақ көбейіп кетті деп босқа даурығып жүрген жоқпыз ба деген ой келді. Себебі бір-бірінің қадірін білмегеннен емес, тойымсыздық пен қолда бардың бағасын түсінбегеннен жалған өмір сүруді жөн көргендердің мына тірліктерін көріп қайран қалдық.
«Бұл да – алаяқтықтың бір түрі»
Соңғы уақытта сот тәжірибесінде де «жалған ажырасу» деген тіркес жиі айтылып жүр. «Жалған некемен» салыстырғанда бұл термин біздің заңнамада «аса танымал» емес. Өйткені ерлі-зайыптылардың өтірік ажырасқандарын дәлелдеу оңай емес. Түптеп келгенде, «жалған неке» де, «жалған ажырасу» да іс-әрекеттің табиғатына қарай алаяқтықпен тең. Мәселен, «Неке және отбасы туралы» заңда «жалған некеге», «отбасын құру ниетінсіз заңда белгіленген тәртіппен жасалған және ерлі-зайыптылардың құқықтары мен міндеттерін туғызбайтын неке» деген анықтама берілген. Ал еліміздің заңнамасында өтірік ажырасуға қатысты жауапкершілікті реттейтін жеке бап та, норма да жоқ.
«Қағаз жүзінде ғана ажырасқандарды қалай анықтауға болады?» деген сұрақты ІІМ Криминалдық полиция департаментінің тергеушілеріне де қойған едік. Алайда олар: «Отбасылық қатынастардың жалған сипатын дәлелдемек тұрмақ, тексерудің өзі мүмкін емес» деп қысқа қайырды.
Өтірік ажырасу дегеніміз, бұл – некені заңды түрде бұзудың нақты процесі. Бірақ бұл жерде ерлі-зайыптылардың «екі жаққа кетуінің» басты факторы – материалдық құндылық. Яғни өтірік ажырасқандардың көздегені – пайда табу ғана.
Кімдер жалған ажырасады? Әдетте шенеуніктер сыбайлас жемқорлыққа қарсы заң нормаларын айналып өту үшін осындай «құрбандыққа» жиі баратын көрінеді. Бірақ соңғы уақытта мемлекеттен материалдық көмек алу үшін қарапайым отбасылар да осындай қитұрқылыққа жиі «ұрына» бастаған.
Нұр-Сұлтан қаласы Алматы аудандық сотының судьясы Бағдагүл Бияхметова «Неке және отбасы туралы» кодекске сәйкес ажырасу процесі екі сатыда жүргізілетінін айтады. Егер ерлі-зайыптының кәмелетке толмаған ортақ балалары, мүлік дауы болмаса, жұбайлардың АХАЖ бөлімі арқылы ажырасуға құқықтары бар. Ал отбасылық жұптың кәмелеттік жасқа толмаған бала-шағасы, ортақ дүние-мүлкі болса, мұндай некелер сотқа талап арыз беру арқылы бұзылады.
Бағдагүл Бияхметова сот практикасында жалған ажырасу туралы мәліметтерді анықтаудың өте қиын, тіпті мүмкін емес екенін алға тартты. «Ажырасуға екі жақ келісіп тұрса, судья олардың талап арыздарын қанағаттандыруға құқығы бар. Азаматтық іс бойынша отбасылық жұптың тек қағаз жүзінде ғана некелерін бұзып жатқаны анықталған күннің өзінде оларға қатысты қандай да бір шара қолдану заңда қарастырылмаған. Сот тәжірибесінде ерлі-зайыптылардың өтірік ажырасып жатқанына күдік туғанмен, бұл факті дәлелденбегендіктен, ол істен бас тарта алмаймыз», дейді ол.
Заңгер Ләззат Ахатова да қағаз жүзінде ажырасып, бірге тұра беретін отбасылардың бар екенін жоққа шығармады. «Жалпы, бұл – өте күрделі әрі қазіргі таңда кең тараған құбылыс. Әрине, әркімнің жеке өмірі бар. Не себепті ажырасқанын тәптіштеп сұрап, қазбаласаң біреудің жеке өміріне араласқандай боласың. Алайда өтірік ажырасып, осы жағдайды пайдаланып, үкіметтен жеңілдік алып жүргендерді жауапқа тарту керек», дейді заңгер.
Л.Ахатова «жалған ажырасушылардың алаяқтығын дәлелдеу расымен де оңай емес» дейді. Дегенмен заңгер олардың ерлі-зайыпты ретінде бірге тұратындарын куәгерлер арқылы дәлелдеп, бекітуге болатынын, жалпы заңнамаға осыған қатысты норма енгізу қажеттігін айтады. «Қылмыстық кодексте фальсификация, яғни бұрмалау деген бап бар. Осы бап жалған ажырасудың ақ-қарасын анықтауға көбірек келеді. Өйткені қолданыстағы заңдарымызда «жалған ажырасу» деген арнайы бап жоқ. Жалпы өтірік ажырасу да алаяқтыққа жатады. Мәселен, алаяқтық дегеніміз біреудің сеніміне кіру арқылы мүлкін заңсыз иелену болса, бұл жерде отбасылық жұп жалған мәлімет беру арқылы заңды түрде ажырасып, үкіметтік материалдық жеңілдіктерге қол жеткізеді», деген ол бұл мәселенің нормалық тұрғыдан кемшілігін де ашып көрсетті.
Жалған ажырасушыларды әшкерелеу жолы бар
Жалған ажырасушыларға нақты бірде-бір заңмен шектеу қойылмағанын белгілі заңгер Абзал Құспан да растап отыр. Бірақ заңгердің айтуынша, отбасылық жұптың қандай да бір материалдық игіліктер көру үшін өтірік ажырасқандары немесе қандай да бір жауапкершіліктен қашу мақсатында әдейі ажырасқандары толығымен анықталған жағдайда, оларды Қылмыстық кодекстің 190-бабы – «Алаяқтықпен» жауапқа тартуға болады. «Алайда бұл кезде екі жағдайды қатаң ескеру керек, – дейді заңгер. – Біріншіден, осындай жолмен ажырасудың мемлекеттен қандай да бір пайда алуға, екіншіден, өздеріне жүктелген қандай да бір жауапкершіліктен жалтаруға тікелей септігі тисе ғана жазаға тартуға болады. Ал басқа заңдардан ешқандай тыйым мен тоқтау болар арнайы бап таба алмайсыз».
«Жалған ажырасу – өте маңызды мәселе. Себебі қазір ебін тауып екі асап жүргендер аз емес», деген заңгер жалған ажырасушылардың өтірігін шығару мүмкін емес деген тергеушілердің пікірімен келіспейтінін де айтты.
«Шындығына келгенде, өтірік ажырасқандарды әшкерелеудің ешқандай қиындығы жоқ. Себебі шын ажырасқан адамдар бір шаңырақтың астында тұрмайды, бірге қонаққа бармайды, бала тәрбиесімен бірге айналыспайды. Яғни бірге жүріп, бірге өмір сүрмейді. Ажырасу деген не? Ол екі жаққа кету деген сөз. Бірақ осы тұста тергеу органдарының басты бір мәселесіне тоқтала кетейін. Егер Президент «Осындай алаяқтықты тоқтату керек!» деп бүгін қатаң тапсырма берсе, олар жалған ажырасқандарды ертең-ақ анықтап береді. Өйткені жалған ажырасушыларды анықтау анау айтқандай қиын емес. Арнайы рұқсатпен әйелі мен күйеуінің бір-бірімен телефон арқылы сөздерін «тыңдау», мессенджерлеріндегі жазбаларын «оқу» арқылы да олардың бір үйде тұрып жатқанын, екеуара ешқандай да ұрыс-керіс пен келіспеушіліктің жоқ екенін күнделікті отбасы-тұрмыстық әңгімелерімен-ақ дәлелдеуге болады. Алайда тергеушілер алдына келіп түскен істі ғана тергейді. Олар өздігінен іс ашып, өз бетінше тергеу жүргізе алмайды. Ал мұндай жалған факторларды жедел уәкілдер анықтауы тиіс. Жедел уәкілдерге мұндай тапсырманы ішкі істер органдарының басшылары береді, болмаса прокуратурадан арнайы нұсқама келіп түсуі мүмкін. Тіпті Үкіметтің өзі «бөлінген осыншама ақшаны кімдер және қандай жолмен игеріп жатыр, осының ақ-қарасын анықтап, ақиқатын білу қажет деп» тиісті мекемелерге тапсырма берсе, ешқандай сұрақ туындамас еді. Біздегі басты мәселе – бірде-бір орган мұндай бастама көтеріп отырған жоқ. Сол себепті де «заманың түлкі болса, тазы болып шалып» жүргендерге тоқтам болмай тұр», дейді құқық қорғаушы.
Әлеуметтік көмек үшін «айырылысқандар»
Елімізде жалған ажырасудың белең алып бара жатқанын өткен жылы Ақпарат және қоғамдық даму министрі Аида Балаева халыққа есеп беру кезінде де көтерген болатын. Алайда ол кезде сөз арасында ғана айтылған бұл мәселе ағылған сан ақпараттың астында қалып қойды. Есептік кездесуде министр қоғамда болып жатқан кез келген өзгерістің отбасына теріс ықпал етуі мүмкін екенін де жасырмады. Себебі мемлекеттің әлеуметтік міндеттерінің маңызды бір бөлігі – отбасы, ана мен баланы қорғау болып бекітілгелі мемлекеттен атаулы әлеуметтік көмек алу үшін жалған ажырасу саны артқан.
Материалдық көмек алу үшін заңды түрде өтірік ажырасуға дейін баратын адамдардың әрекетін сынға алған министр сол кезде: «Президент Жолдауының басты басымдықтарының бірі – отбасы және балаларды қолдау шаралары. Қазіргі таңда, өкінішке қарай, қоғам өзгерісімен бірге отбасының құндылықтары да өзгеріп бара жатқанын айта кету керек. Елдегі өзекті мәселелердің бірі – ажырасу жағдайының артуы. 2017 жылы ажырасудың 55 мың жағдайы (тіркелген некелердің 39 пайызы) тіркелсе, 2019 жылы бұл көрсеткіш 60 мыңға (43 пайызы) жеткен. Сонымен бірге, мұндай белсенді статистикаға атаулы әлеуметтік көмек айналасындағы жағдай себеп болғанын жеткізгім келеді», деген еді.
Ажырасуды пәтер мәселесін шешудің бір тәсіліне айналдырып алғандар да бар. Көбінесе мемлекеттік тұрғын үй бағдарламаларының қатысушылары «жалған ажырасуға» дейін барып жатады. Әсіресе, бұл айла-амал жас шектеулері бар бағдарламалардың аясында жиі кездеседі. Мысалы, «Жас отбасыларға арналған тұрғын үй» бағдарламасына кәмелетке толмаған балалары бар отбасылар қатыса алады, ал ерлі-зайыптылардың әрқайсысының жасы 35-тен аспауы қажет. Ерлі-зайыптылардың біреуінің жасы заңмен белгіленген шектен асып кетсе, олар өтірік ажырасу арқылы осы талапты айналып өтіп, баспаналы болудың жеңіл шарттарын талап етуге мүмкіндік алады.
Жалған ажырасуды көпбалалы отбасылар көбінесе мемлекеттен субсидия мен жеңілдіктер алу үшін кеңінен қолданады. Өйткені некені бұзу жан басына шаққандағы орташа табыс мөлшерін азайтып, аз қамтылған отбасы мәртебесін алу үшін қажетті деңгейге дейін төмендетуге жол ашады. Заң жүзінде ажырасқанымен, ата-аналар әдеттегі отбасылық өмірін жалғастыра береді. Бірақ кәмелетке толмаған әр баласы үшін жәрдемақы мен жалғызбасты ана ретінде коммуналдық қызметтерге субсидия алуға құжаттар тапсырады. Әдетте, аз қамтылған отбасылар мектепте тегін тамақтануға, мектеп пен спорт формасын сатып алу шығындарын өтеуге, қоғамдық көлікте тегін жүруге, тамақтануға немесе тегін азық-түлік жиынтығына, университеттерге түсу кезінде жеңілдіктерге үміт артады.
Өтірікке құрылған отбасыда береке болмайды
«Шаңырақ» көпбалалы отбасыларды қолдау орталығының директоры Ләззат Қожахмет «өтірік ажырасқан отбасыларда әкенің жауапкершілігі болмайды», дейді. «Рас, соңғы кезде жалған ажырасу секілді сан түрлі айлалы істер белең алуда. Өтірікке құрылған отбасының берекесі де болмайды. Отағасы ретінде әке де өзіне жүктелген міндетті сезіне бермейді. Тіпті осылай тұрмыстың жоқ-жітігін түгендейміз деп жүріп, шынымен ажырасып кетіп жатқандары да бар», дейді қоғам белсендісі.
Қазақстан Президенті жанындағы Әйелдер істері және отбасылық-демографиялық саясат жөніндегі ұлттық комиссияның мүшесі Л.Қожахмет жалған ажырасуға мүмкіндік туғызып отырған құқықтық актінің бірі «Тұрғын үй қатынастары туралы» заң екенін де айтып қалды. «Осы заңның 73-бабына 2019 жылы өзгеріс енгізілді. Онда: «Осы заңда белгіленген тәртіппен тұрғынжайға мұқтаж деп танылған және есепке қойылған жетім балалар мен ата-анасының қамқорлығынсыз қалған балалар, толық емес отбасылар, сондай-ақ көп балалы отбасылар тұрғынжай алғанға дейін есептен шығаруға жатпайды», деп жазылған. Заң бойынша мүмкіндігі шектеулі баласы бар және толық емес отбасылардың да кезегі сақталады.
Толық емес отбасы дегеніміз не? Мәселен, 04-нші нысанды баласын дүниеге әкесіз әкелген, баланың тегі анасына жазылған отбасыларға береді. Бес-алты баласымен 04 нысанын алып, барлығын өз атына жаздырып жүрген аналар да бар. Бұдан бөлек, ажырасқандар бар. Егер толық емес отбасындағы ана тұрмысқа шықса кезектен шығарылады. Ал тұрмысқа шықпаса, кезекте баспана алғанша тұра береді. Күйеуім жоқ деп үйдің кезегіне тұрғанымен қоймай, тұрмысы төмен отбасы ретінде атаулы әлеуметтік көмекті де алып жүрген «жалғызбасты аналар», өкінішке қарай, соңғы кездері көбейіп кетті. Осылай екі жеп биге шығып жүрген жандардың кесірінен, шын мәнінде баспанаға мұқтаж адамдардың кезегі кейінге ысырылып жүр» деген «Шаңырақ» көпбалалы отбасыларды қолдау орталығының директоры мемлекеттің де шығынға батып отырғанын айтады.