Әлемге жайылған індеттің кесірінен еңсесі басылып қалған ел спектакльден сергіп шықты. Кіршіксіз махаббат сезімі мен адалдық қасиеттерді арқау еткен қойылымнан кейін көрерменнің бір серпіліп қалғанын байқадық. Театр фойесінде қауқылдасып, қойылымды талқыласып ұзақ тұрды ел.
– Рухани жиындарға шөлдеп қалыппыз. Трагедиялық қойылымның өзінен кереметтей әсер алып шықтық. «Өмір – театр» дегендей, өмірдегі кейіпкерлерді сахнадан көріп отырдым. Міне, театрдың 22 маусымы ашылды. Ендігі кезекте, ел амандықта, еш кедергісіз қойылымдар жалғаса берсе екен, – дейді көрермен Айдана Болатқызы.
Бұл жолы театр маусымы ерекше басталды. Фойеге киіз үйдің ішкі жабдықтарынан үйлестіріп, фото-зона жасаған. Онда көрермендер шапан, камзол киіп, суретке түсісті. Ал спектакль басталмас бұрын ақ кимешекті әже «алас-алас» деп, қазақы дәстүрмен сахнаны аластап шықты. Бұл-дағы бәле-жала жоламасын деген ниет қой. Сондай-ақ жұмыста жетістіктерге жетіп, белсенділік танытқан қызметкерлер марапатталды.
Сонымен қош. Жарық бір сөніп, қайта жанғанда Қарабайдың ауылынан бірақ шыққандай болды көрермен. Азан-қазан ауыл. Ортада құрау-құрау деп, жылқысын түгендеген Қарабай жүр. Көрермен оқиға желісін біліп отырғанымен, әртістердің талантына таңдай қақты. Қозыға қоқаңдаған Қодардың рөліндегі Арыстанбек Мұқият, екі жүзді Жантықтың образын ойдағыдай алып шыққан Ернат Мұхаметханов, Баян сұлуды сомдаған Арай Маралбековалар нағыз талантты әртістер дер едік.
Спектакльде қос ғашықтың бір-біріне деген адалдығы, махаббатты көрініс тапты. Сонымен қатар дүниеқоңыздықтың, қызғаныштың соңы сан қақтыратыны жиналған қауымға ой салған шығар. Жалпы, қазақ халқының әдет-ғұрыптарын тұрмыс-салт жырларымен байланыстыра отырып, сол кездегі қоғам тынысынан сыр шерткен қойылым болды.
