Қоғам • 17 Ақпан, 2022

Елеусіз қалған ерлер, иесіз тұрған үйлер

354 рет
көрсетілді
9 мин
оқу үшін

Архангельск – Қызылжар ауданындағы ірі ауылдық округтердің бірі. Оның құрамына енетін Новокаменка және Архангельск елді мекендері облыс орталығына жақын орналасқандықтан және республикалық маңызы бар автомобиль жолдары басып өтетіндіктен, тұрғындардың бақуатты өмір сүруіне де, төрт түлік өсіруіне де өте қолайлы. Өкінішке қарай, олай болмай тұр. Оның мән-жайына округ әкімі Ирина Рыбакованың дәстүрлі есеп беру жиы­ны­на қатысқанымызда тұрғындардың өздері майдан қыл суырғандай етіп тәптіштеп айтып берді.

Елеусіз қалған ерлер, иесіз тұрған үйлер

Баяндамашының ырқына салсаң, бәрі тап-тұйнақтай секілді. Залдың басым көпшілігі қазақтар бола тұра, мемлекеттік тілде амандасуға да жарамаған лауазым иесі 6 беттік баяндаманы ресми тілде сыдыртып оқып берді. Тек бірыңғай жетістіктерді желпіндіргеніне қысылды ма, соңғы жағында ғана көшелердің жөн­­де­ле­тінін, абаттандырылып, жа­рық­тандырылатынын бір ауыз сөз­бен қайыра салды. Жұртшылықтың қор­да­лан­ған проблемаларды тізбелеп, жан­дарын жабырқатқан, талай жылдан бері арқаларына аяздай батқан, қанша айтылса да шешілмей, баяндамадан баяндамаға «көшіп» жүрген мәселелерге «иә» деп бас изеумен ғана отырды.

Біз жеткен жетістіктерді, толымды та­быстарды жоққа шығарудан аулақпыз. Округ аумағында 7 ЖШС, 3 фермерлік, 32 шаруа қожалығы, 2 әлеуметтік-кәсіп­кер­лік бірлестік жұмыс істейді. Дәнді дақылдардың орташа өнімділігі 20 цент­нер­ді құраған. Сүт өнімін сатып алумен «Омаров» жеке кәсіпкерлігі айналысады. «Вагнер» ЖК қоғамдық моншаның құ­ры­лы­сын бастаған. «Павленко» ЖК жаңа дүкен ашқан. «Елім Қызылжар» ЖШС 5 мың тонна көкөніс қоймасын салып, сәбіз сақтауға арналған тоңазытқыш орнатқан. «Молодое Агро» ЖШС асхана мен демалыс аймағының құрылысын жүргізуде. 1 млн теңгеге 7 көшеге шам орнатылған. 25 адам жұмысқа орналастырылған. 17 жаңа жұмыс орны құрылған. 2 адам кәсіби қайта даярлаудан өтіп, шаштараз және сатушы мамандығын алған. 17 кә­сіп­керлік субъектісі, 2 ФАП, 1 клуб, 1 кі­тап­хана, Михаил Архангелдің ғиба­дат­ха­насы, Дмитрий Солунскийдің приходы, на­мазхана жұмыс істейді.

Баяндама аяқталып, зал ішіне шыбын ызыңы естілетіндей бір уақ тыныштық орнады. Алайда қатысушылардың аузынан «бәрекелді, жарайсың, қанағаттанарлық» деген қолдау шыққан жоқ. Керісінше, баяндама біткенін тағатсыздана күтіп отыр­ғандай сұрақ қарша борады дерсің. Орнынан ашулана тұрған М.Күзембаева қатулана сөйледі.

«Мына Бескөлге бару бір мұң. Жаяу-жалпылап жүргеніміз. Қоғамдық көлік қатынасын қалпына келтіру жайлы қанша айтсақ та, құлағына ешкім ілмейді. Әкімдіктің жанында бұралқы иттер өріп жүр. Әлі күнге дейін құдық суын, жерас­ты ұңғымаларын пайдаланамыз. Есіл іргемізде, тиіп тұр. Сапалы сумен қамту орталықтандырылмаған. Мен тұратын көшеде түнде жүру қорқынышты, тас қараңғы, Жаңа жылға дейін шам орнатамыз деген уәде сөз жүзінде қалды», деген Марал Уәлиқызы көкейіндегісін осылайша ақтарып салды.

Зейнеткер Николай Пулжиковтің сауалы жайылым-шабындықтарға қатысты болды. Ауыл іргесіне дейін егістікке ай­нал­ғанын ашына әңгімеледі.

«Осы жерді жыртқан кім, мұндай бассыздықты тыюға ауыл әкімі неге қау-­қар­сыз?» деген заңды сұрақ туады.

Ақсақалдар алқасының мүшесі Әлім Төле­баев есеп­ті кез­десуге бірде-бір шаруа­­­­­шылық же­текшісінің қатыспауын әлеу­­­мет­тік жауап­кершіліктің төмендігіне ба­­лады.

«Архангельскіде онға жуық шаруа­шы­­лық бар, олар аудан орталығы Бес­көл­мен екі араға жүретін автобустың шығынын көтеріп алуға еш қиналмас еді. Екіншіден, азын-аулақ малмен тірлігімізді айырып отырған біз жайылым мәселесіне қатты алаңдаулымыз. «Жайылым-шабындықтарды өз қалауын­ша пайдаланып, заңды белінен басып жүрген кеудемсоқтарды атай аласыз ба?», деп тікесінен қойылған сұрақ­қа Ирина Станиславовна үндемей құ­тыл­ды. Оларды тәртіпке шақыруға, бұр­ма­лаушылықтарды түзетуге әкімнің толық құқы да, мүмкіндігі де жеткілікті. «Қ­а­зақ­стан Республикасындағы жергі­лік­ті мемлекеттік басқару және өзін өзі басқару туралы» заңы бойынша әкім­нің аппараты мемлекеттік мекеменің ұйым­дық-құқықтық нысанындағы заңды тұл­ға болып саналады. Өз құзыреті ше­гін­де көптеген функцияны атқару мін­деттері белгіленген. Солардың бірі – мемлекеттік органдар мен басқа ұйым­дар­дың лауазымды тұлғаларынан қажетті ақпаратты, құжаттарды және өзге де материалдарды сұрау және алу құқығына ие. Олай болса, аудандық әкімдікке дейін жолданған шағымдардың бүгінге дейін ескерілмеуі қалай?

Округ бойынша жайылым – 7 050, егістік – 12 мың, шабындық – 1 800 гектар. Қос ауылда түтін түтететін 581 шаңыраққа шаққанда 1,4 ірі қарадан, 0,5 жылқыдан, 2,6 қой-ешкіден, 0,4 шошқадан ғана келеді екен. Бұл – өте төмен көрсеткіш. Түгін тартса, майы шы­ғатын Есіл өзені, су айдындары жағасында отырса да, бала-шағаның не­гізгі нәпақасы саналатын мал өсіре алмаудың басты сыры жайылымдық жер­лердің ұстағанның қолында, тісте­ген­нің аузында кетуі дер едік. Бәрінен сорақысы, жолдарға дейін жыртылып тасталғаны. Соған қа­ра­ған­да «әй дер әже, қой дер қожаның» табыл­мауына келіп тірелетін тәрізді. Демек, баяндаманың бір тұсындағы жеке сектордағы малды жайылыммен қамтамасыз ете аламыз деген әкімнің сөзін есепті кездесуге кел­гендердің тү­гел­дей жоққа шығаруы кез­дейсоқ емес.

Көшелердің Школьная, Береговая, Центральная, Репейная деп аталуына қарап, бұл елді мекеннен белгілі тұл­ға­лар түлеп ұшпаған болу керек деген дү­дәмал ойымызды Бітім Нұрғожин, Мұрат Құсайынов жоққа шығарды. Сөйтсе, орысы ормандай ауылдан Есләм Бәукенов және Молдай Байтөсев сынды екі Социалистік Еңбек Ері шыққан екен. Өкінішке қарай, туған жері үшін маңдай терін шүмектете төккен жандарға көше атын беру туралы ұсыныстар қабыл­данбаған. Оның орнына ауылға үш қай­на­са сорпасы қосылмайтын «Репей­ная» бе­кітіліп кеткен. «Береговая» қалта­ры­сы­ның өзі – бірнешеу.

Кезінде бұл ауылда еңселі мәдениет үйі де болған. Белгісіз себептермен өрте­ніп кеткен, орны әлі күнге дейін үңірейіп тұр. Дәрігерлік амбулаторияда жоғары білімді дәрігер медициналық қызмет көр­сеткен. Қазір фельдшерлік-акушерлік пунк­тке айналдырылып, дәрігерлік амбулатория Боголюбовоға көшірілген.

«Жастар кешке қарай қайда барарын білмей сенделіп жүргені. Кезінде жап-жақсы байланыс бөлімшесі жұмыс іс­тег­ен. Оңтайландыру деген желеумен жауып тынды. Пошташы қазір хат-хабарды, газет-журналды үйінде таратады. Зейнетақы, тағы басқа әлеуметтік жәрдемақылар келгенде проблема кө­бейе­ді. Сенесіздер ме, дәріхана жоқ. Күл­кі­лі ес­тілсе де, шындығы осы. Бә­­рінен де әр­қай­сысы 7 млн теңгеге тұр­ғы­зылған ауыл сыртындағы үш үйдің қаң­тарулы ат­тай иесіз тұрғаны жанға ба­тады», дейді ша­расыз тұрғындар кімге шағынарын біл­мей.

«Оңтүстіктен – Солтүстікке» мем­ле­­­кеттік бағдарламасы шеңберінде Мағжан еліне ерікті түрде көшіп келуге ниет еткен отбасыларды экономикалық әлеуеті жоғары 224 елді мекенге орналастыру белгіленген болатын. Отырар ауданы Шәуілдір ауылының тумасы, 7 баланың әкесі Бақытжан Толыбаев осында орныққан. Ауыл шетінде, желдің өтінде бой көтерген баспананың сапа­сыз­дығы жанына қатты батқан. Электр­ жарығы тартылмаған, үйдің сыр­ты қор­шал­маған. Отынға арналған сарай, мал ұстайтын қора салынбаған. Қабыр­ға­лар тілім-тілім болып жарылып кеткен. Электр есептегішті өз қаражатына ор­нат­қан. Жанындағы екі ақшаңқан үйдің де төбесінен су сорғалап, еден тақ­тай­ла­ры қақ айырылған. Бүгінде бұл баспаналарда ешкім тұрмайды, күнгейден келген ағайындарымыз басқа жақтарға көшіп кетуге мәжбүр болған. Ау, желге ұшқан мил­лиондарға жауап беретін шенеуіктер қайда?

 

Өмір ЕСҚАЛИ,

журналист

 

Солтүстік Қазақстан облысы,

Қызылжар ауданы