Нағашылары жағынан да осы салада жүргендер көп еді. Сондықтан да 1998 жылы мектеп бітірген жалағаштық қыз Алматыдағы Құқық және нарық академиясының студенті атанды. Оқу орнын бітіріп келгенмен Жалағаштан жұмыс табылмай көршілес Қармақшы аудандық ішкі істер бөліміне анықтаушы болып орналасқан жас маманның тергеуші боламын деген ойы жоқ еді. Бәрі аяқ астынан болды. Оның тиянақтылығын байқаған басшылық көп ұзамай оған осы жауапты қызметті жүктеді. Алғашқы істерінің бірі адам өліміне қатысты еді. Ауданда «жоғалып кеттіге» саналған бір азаматтың денесі судан табылып, оның оқ жарақатынан қайтыс болғаны анықталды. Марқұмның айналасын зерттеп көрсе, бар күдік жесіріне ауып тұр. Бірақ істің анық-қанығына жетпесе әйелдің де, оның алты баласының да обалына қалмақ.
– Ол тұста облыста экспертиза жасайтын да мүмкіндік жоқ. Марқұмның басын қорапқа салып, пойызбен Астанаға жол тарттым. Екі күндік жолдан кейін адасып жүріп, сараптама жасайтын орталықты әзер тапқаным бар. Бірақ күдігіміз толық расталды. Қайтыс болған жігітке әйелі қосауыз мылтықтан оқ атқанын мойындады. Іс тергеліп жатқан тұста 6 баланы балалар үйіне орналастырдық. Талай мәрте оларға кездесуге барып, аналарын іздеп шырқыраған сәбилерге қосыла солқылдап жылап қайтқан кезім естен кетпейді, – дейді тергеуші.
Заман жаңарған сайын күнкөрістің амалы да көбейе түсетіні белгілі. Бірақ сол амал заңның аясынан аспауы керек. Қазір қоғамды алатайдай бүлдіріп отырған алаяқтар осыдан он шақты жыл бұрын пайда бола бастады ғой. Қармақшыдан Қызылорда қалалық ішкі істер бөліміне тергеуші болып ауысқан Эльмираға сол тұста облыс орталығында салынып жатқан жаңа аудандардың бірінен баспана алып бермек болып, өзіне сенген жұртты жер сипатып кеткендердің ісімен айналысуға тура келді. Аңқау жұрттың сеніміне кірген әккілер 50-60 адамнан 1 млн теңгеден жинап алып, кілті енді берілгелі тұрған көпқабатты үйден пәтерлерді оңды-солды «таратыпты». «Әкімдікте танысым бар», «ана бір қызметте отырған жан менің сөзімді жерге тастамайтын адамым» деген алаяқтарға алданған жұрт көшуге қам жасап, кейбірі қоныстойын тойлап жатқанда бұл баспаналардың басқаға тиесілі екендігін бір-ақ біледі ғой.
Қай істің де өз қиындығы болады. Десе де бұрын-соңды кездесе қоймаған қоянның жымындай мына істен жіптің бір ұшын шығарып алу тіпті де оңай емес еді. Эльмира ұзақ ойланды, біраз ізденді. Соның арқасында 50-60 эпизодтан тұратын іс бірте-бірте кітап парағындай ашылып, қылмыс айқындала бастады. Ақыры алаяқтардың қылмысы толық әшкереленіп, сот арқылы жазасын алды.
– Қалаға қызмет ауыстырып келген кез еді. Бірде қасымдағылар бірінші қабатта бір бейтаныс адамның шақырып тұрғанын айтып келді. Кезекші бөлімге жақындай бере осыдан 5 жыл бұрын мен тергеген іс бойынша сотталған азаматты таныдым. Секем алсам да, сыр білдірмей сөйлестім. Мерзімінен бұрын шартты түрде босатуға ілігіп, келіп тұрған беті екен. Амандасып, жағдайын айтқаннан кейін кері айналып, кете барды. Әуелгіде қорыққаныммен кейін мұндайға етім үйренді, – дейді ол.
Тергеуші өмірінде мұндай да болады. Сондықтан да бұл саланы адам көңіліндегі құбылыстарды дөп басатын сезімтал, басқа жанның көзіне түсе бермейтін елеусіз жайтты байқайтын қырағы, қолы да, жолы да таза жандар ғана таңдайды.
Қызылорда облысы
