Ғылым • 08 Ақпан, 2024

Ауыр дертке дауа дәрі

158 рет
көрсетілді
10 мин
оқу үшін

Отандық ғалым обырға қарсы дәрі ойлап тапқанын бұқаралық ақпарат құралдары сүйіншілеп жазды. Дегенмен дерт діңкелеткен жандардың көкейінде сұрақ та, үміт пен күдік те көбейгендей. Санадағы сан сауалға жауап табу үшін ғалымның ғылыми жұмысымен арнайы барып таныстық. Үлкен істің анық-қанығына үңілдік.

Ауыр дертке дауа дәрі

Суретті түсірген Ерлан ОМАР, «ЕQ»

 Жаңалық емес

Әлемде ғалымдардың беделі, рейтингі халық­аралық «Scopus», «Web of science» секілд­і мойындалған базалардағы ғылыми жур­налдарда жарияланған мақалалары мен соған жасалған өзге зерттеушілердің сіл­теме беруіне қарай өлшенеді. Бұл – не­гі­зінен теориялық ғылымның көрсеткіші. Мұндай көрсеткіште жоғары деңгейге жету маңызды. Өйткені кез келген жұмыстың негізі де, сүйенері де, іргетасы да іргелі ғылым­­нан, тыңғылықты зерт­теуден баста­лады. Бірақ бұдан да ма­ңыз­дысы ғылымның теория деңгейінде қа­лып қоймай, қолданбалы кезеңге өтіп, адам­заттың игілігіне қызмет етуінде бо­лып тұр. Дәл осы екінші кезеңнің жұмы­сы қан­шалықты қажетті іс болса, сонша­лықты қажыр-қайрат пен шыдамды қажет ететін шаруа. Ғылымның толассыз жаңалықтарынан хабарсыз оқырманға ұғынықты болу үшін алыстан орағытып, ретімен түсіндіруге тырысқан әрекетіміздің бір дәлелі – кейіпкеріміз, белгілі биолог Дос Сарбасовтың еңбегі. Жоғарыда жазылған, көпшілік сүйіншілеген өнім де – осы ғалымның ойлап тапқаны.

Бірақ бұл жұмыс ғылыми ортада алғаш рет айтылып отырған жаңалық емес. Өйткені біздің қоғам қазір біліп жатқан обырды жеңудің жолын, соның негізінде жасалған препаратты ғалым Д.Сарбасов алыстағы АҚШ-та жүрген жылдары ойлап тауып, патент алып қойған.

Негізі Дос Сарбасов әлемде, жалпы биология ғылымында MTOR ақуы­зының өсудегі, жасушаның өсіп-өну бел­сенділігіндегі, мРНҚ транскрип­ция­сындағы және жасуша ішіндегі ақуыз биосинтезіндегі рөлін алғаш ашушы­лардың бірі ретінде танымал. MTOR ақуыз синтезіне, глюкоза, инсулин және липидтер, глутамин алмасуына, сон­­дай-ақ қартаю үдерісіне, әртүрлі ісік­­тер­дің өсуін бастауға қатысады. Кейіп­­керіміз 1997 жылы АҚШ-ғы Ар­кан­зас медициналық ғылымдар уни­вер­ситетін («University of Arkansas for Medical Sciences») бітіргеннен бері, негізінен Техас университетінің онкологиялық орталығында жұмыс істеген уақытта (2006-2013 жылдары) осы MTOR ақуызына қатысты зерттеулер жасады. Сол зерттеулерінде әртүрлі ісіктердің өсуін бастауға қатысатын MTOR ақуызына тереңірек үңіліп, қатерлі ісіктердің өсу себебін зерделеді. Ұзақ жылғы зерттеуден кейін ғана ісік жасушаларының өмір сүруіне, тірі қа­луына әсер ететін факторларды, дамуын тоқтататын жолдарды қарастыруға көшті. Соның нәтижесінде ғалымға дәрі жасау идеясы келген.

вап

– 2013 жылдан бері, 10 жыл бойы осы бір тақырыппен айналысып келемін. Міне, нәтижесінде осындай препарат пайда болды. Ғылымда нәтиже тек табанды еңбекпен келеді. Әрине, осыншама уақыт тек дәрі дайындауға кеткен жоқ, алдымен идея келді, одан кейін оны теориялық тұрғыда зерттеумен, дәлелдеумен айналыстым. Обыр жасушасының глюкозаға ашығуы туралы 2015 жылы сұхбат бергенмін. Сол сәттен бастап обырдың өсуін тоқ­та­­ту жолына қатысты идеям туралы ашық айта бастадым. Обыр жасу­ша­­сының глюкозаға ашығуы механизм тұрғысынан қаншалықты жұмыс істей­тінін, нәтижесі қалай болатынын, әсерін, бәрін тыңғылықты зерттей­тінімізді айттым. Біраз зерттеуден кейін 2018 жы­лы ғылыми мақаламызды дайын­дап, тапсырдық. Материал 2019 жы­лы жария­ланды, – дейді ғалым.

 

Патент – АҚШ-тікі, препарат – біздікі

Бұл – Д.Сарбасовтың Техас универ­ситетінің онкологиялық орталығында (Хьюстон, Техас) Молекулалық және жасушалық онкология кафедрасы­ның доценті және осы университеттің оқытушысы бола жүріп айналысқан ғылыми жұмысы. Ғылыми жұмысының нәтижесінде жасалған обырға қарсы дәрінің патенті де сол жылдары жария­ланған ғылыми мақаласы негізінде АҚШ-та алынды. Ғалым 2019 жылы, 27 жылдан кейін елге оралды. Назарбаев университетінің профессоры, қазір аталған университеттегі «National Laboratory Astana» жеке мекемесінің бас директо­ры ретінде ғылыми жұмысын, он жыл бұрын бастаған тақырыбын жалғастырып жатыр.

– Ғылыми жаңалықтың патенті Техас университетіндегі Онкологиялық орталықтың иелігінде қалды. Бірақ мен АҚШ-тан, Техас университетінен кеткендіктен оларға бұл патенттің қажеті жоқ. Себебі бұл тақырып – ондағы жұрттың, университеттің емес, тек менің қызығушылығым. Патентке ақша төлеу керек. Олар бұған жыл сайын ақша шығындауға құлықты емес. Сондықтан олар бізге лицензияны осындағы қазір еңбек етіп жүрген университетке алуды, әрі қарай сонда жалғастыруды ұсынды. Патент сонда қалғанымен, лицензияны алдық. Осы лицензия арқылы препаратқа қатысты барлық жұмысты, зерттеуді жүргізіп, өзіміз басқара аламыз, – дейді Дос Сарбасов.

 

Жаман аурудың барлық түріне арналмаған

Кейіпкеріміз басқаратын Назарбаев университетіндегі «National Laboratory Astana» зертханасындағы 167 ғылыми қызметкерден құралған үлкен ұжым обырға қарсы дәрі әзірлеумен айналысып жатыр. Әрине, олардың басқа да тақырыптағы ғылыми зерттеулері жетерлік. Бірақ осы материалымызға арқау болған препаратқа көбірек күш салып жатқаны анық. Себебі дәрі қол­данысқа енгізілсе, әлемде баламасы жоқ өнім болғалы тұр. Дегенмен бір нәрсенің басын ашып айту керек. Дәрі жаман аурудың барлық түріне арналмаған. Тек қатерлі ісіктің КRАS-мутантты түрлерін емдеуге бағытталған. Қазір зертхана мамандары дәріні өнді­ріске енгізу жолында бірнеше ұйыммен бірлесе жұмыс істеп жатыр.

– Препарат С дәруменінің жоғары дозадағы D-формасының (D-VC) шағын концентрациядағы мышьякпен (arsenic trioxide, ATO) қосындысына негізделген. KRAS гені прото-онко­ген саналады, оның мутациялары қалып­ты жасушаларды қатерлі жасу­ша­ларға айналдырады. KRAS мутацияла­ры көбіне ұйқы безінің қатерлі ісігінде байқалады, сонымен қатар тоқ ішек қатерлі ісігін­де, өкпе ісігінде кездеседі. Көпжыл­дық зерттеулердің нәтижесінде біз KRAS-мутантты ісік жасушаларының өсуін тоқтату үшін тотығу стресін қолдан жасадық. DV-C ii ATO комбинациясы тотығу стресін тудырады, обыр жасушаларының митохондриялары арқылы радикалдарды суицидке апарады. Яғни тотығу стресі туын­даған кезде обыр жасушалары өз жа­сушаларын өлтіретін көптеген ради­кал шығарады. Кейінгі 3 жыл ішін­де зерттеудің сенімділігін дәлелдеп, 2022 жылы Ғылым және жоғары білім минис­трлігінен клиникалық сынақтар өткізуге грант алдық. Алғаш рет Алма­ты фармакологиялық зауытында С витаминінің D-формуласының шектеулі партиясы шығарылды. Ал екінші препарат – сынауға қажетті мышьяк (күшәла, элементтердің периодтық жүйесінің V тобындағы химиялық элемент) оксиді Үндістаннан сатып алынды. Былтыр Қазақ онкология және радиология ғылыми зерттеу институтымен бірлесіп клиникалық сынақтарды бастадық, – деді Д.Сарбасов.

 

Сынақтың соңғы сатысы

Ғалымның айтуынша, клиникалық сынақтар әлі жалғасып жатыр. Өйткені препараттың тиімділігін арттыру үшін оның оңтайлы, максималды төзімді дозасын анықтау керек. Қазір препарат Қазақ онкология және радиология ғылыми зерттеу институтының базасынан таңдалған 15 еріктіде сынақтан өткізіліп жатыр. Сынаққа еркімен қаты­сып жатқан барлық науқаста үшінші және төртінші сатыдағы тоқ ішек қатерлі ісігі бар. Болашақта препаратты қатерлі ісіктің басқа да түрлеріне қолдану жоспарланған. Препаратты қолданудың әсерін анық көру мақсатында қатерлі ісіктің соңғы сатысында жүрген науқас­тар таңдалған. Себебі қазір медицинада бірінші және екінші кезеңдердегі па­циенттер емделетін деңгейге жеткен. Ал сынаққа қатысып жатқан пациенттердің бірінде жақсы нәтиже байқалған, оның қатерлі ісігі 30 пайызға төмендеді.

– Алайда бұл өнімді жаппай өндіріске енгізуге болады дегенді білдірмейді. Адамдарға қолданылатын мұндай дәрі­лер­ді қолданысқа жіберуге рұқсат алу соншалықты оңай шаруа емес. Жалпы, препараттарды әзірлеу және енгізу он жылға дейін созылады. Оған қазіргі нәтижеміз жеткіліксіз. Тағы да зерттеу қажет, клиникалық зерттеулердің қазір­гі кезеңінде жақсы нәтижеге қол жет­кізуіміз керек. Кейбір мәселелерде біз кері қарай жүріп, зерттеулерді, жұ­мысты қайтадан бастауға мәжбүр боламыз. Нақты нәтиже алу соны талап етеді. Содан соң біз мыңнан аса адам қатысатын клиникалық сынақтың соңғы сатысына жетуіміз қажет, оған әлі ерте, клиникалық зерттеулердің өзіне кемінде үш жыл керек. Дегенмен, түпкі нәтижеге жеткен жөн. Ал оған біраз қаражат пен табандылық қажет. Бірақ біз мұның жемісін көре аламыз. Себебі препарат қолжетімді компоненттерден жасалғандықтан, қазір қолданылып жүрген химиялық терапиядан әлдеқайда арзан болады, – деді профессор.