Жауапкершілігі жоғары мекемедегі тәртіпті кірпік қақпай күзететіндердің қатарында қарауыл басшысы, сержант Болат Әбішев те бар. Қызылорда облысының Қазалы ауданынан келген ол осы әскери бөлімде 2010 жылдан бері қызмет атқарады. Алғашында бөлімше командирі, кейін аға маман-қарауыл басшысының көмекшісі, бір жыл рота старшинасы болды. Үш жылдан бері қарауыл басшысы болып қызмет ететін ол: «Біздің міндетімізге түрмедегі тәртіп пен заңсыз зат айналымын болдырмау кіреді. Бір сөзбен айтқанда, мекеменің іші де, сырты да Ұлттық ұлан жауынгерлерінің қатаң бақылауына алынған. Қызметімді атқару барысында түрлі қауіппен бетпе-бет келетін кездер болады. Бірнеше жыл бұрын тыйым салынған заттарды түрмеге лақтырған азаматтарды ұстаған кезіміз де есімізде», дейді.
Осы абыройлы қызметі үшін «Ерлігі үшін» медалін алған. Оның айтуынша, бұл жерде бостандықтың боз ала таңын бос өткізген, салдарынан бәсекеден қалып, басқаның бағына жармасқан талай адам отыр. Оларды қоғамнан бөліп тұрған биік қабырға ғана. Еркіндіктегілер мен бас бостандығынан айырылғандардың аражігін бөліп тұрған тағы бір маңызды бөгет – қарауыл. Сондықтан жауынгерлік қызметке түскен сарбаздарға жүктелетін жауапкершілік жүгі ауыр. Сарбаздар қырағылықтан бөлек, ұстаған қаруын күтіп-баптай алатын болуы және қажет жағдай туындағанда қолдана білуге тиіс. Оларға қызмет барысында қателік жіберуге болмайды.
Осыдан төрт жыл бұрын өзінің батыл әрекетімен ел есінде қалған Болат Әбішев үйінің маңында жұмыс істеп жатады. Кенет бөгде бір дыбыстарға елең ете қалған ол көршілес үйлердің бірі отқа орана бастағанын байқайды. Еш ойланбастан отқа оранып жатқан үйдегі газ баллонын сыртқа шығарып, жалғыз басты егде жастағы үй иесіне көмек қолын созады. Сол аралықта өзге де адамдар төңірекке жинала қалған екен. Газға қарсы баскиімді киіп үй иесінің айтқан жерінен біршама құжаттарды да алып шығады.
Әскери бөлімдегі қарауыл бастығынан бөлек, оның көмекшілері де осал емес. Сондықтан ол өзінің көмекшілеріне де зор сенім артады. Сондай көмекшілерінің бірі – 3660 әскери бөлімінің үшінші атқыштар ротасының аға маманы – қарауыл бастығының көмекшісі, ефрейтор Аманай Ержанұлы. Он жылдан бері әскери қызметте жүрген ол да бұл салаға бала күнінен құштар болыпты. 5-атқыштар ротасы 3-взводының сарбаз-атқышы қызметінен бастаған ол қазір қарауыл бастығының көмекшісі лауазымына тағайындалыпты.
– Біз бекеттегі сақшыларды уақтылы ауыстырып, сотталушылардың қашуына жол бермейміз. Қарауыл басшысы ұйықтап жатқан кезде оның бірінші көмекшісі жауапкершілікті арқалайды. Ротадан қарауыл бойынша сабақ алып шыққан жігіттер жауынгерлік қызметке түседі. Қарауылға барлығы 20 адам шығады. Олардың 14-і сарбаз. Сарбаздарды жауынгерлік қызметке жібермей тұрып, алдын ала сұхбат жүргіземіз. Қандай күйде екені, кімдермен сөйлескені жайлы сұраймыз. Олар бір тәулік бізбен жүретіндіктен, бар сырын жасырмай айтады. Егер алаңдатарлық жағдайлар барын сезсек рота командирінің тәрбие және әлеуметтік-құқықтық жұмыстар жөніндегі орынбасарын хабардар етеміз, – дейді ефрейтор Аманай Ержанұлы.
Бұл күндері мұнда 40 мәрте қарауыл қызметіне түскен қатардағы Білісбек Тұрлыбек секілді сарбаздар да қаруын асынып, Отанына қалтқысыз қызмет етіп жүр. Шымкент қаласындағы оқуын аяқтаған соң бірден әскерге келген ол жауынгерлік қызмет атқарудан қашпау керектігін айтты. Оның бұл ойын өзге қаруластары да құптайды. «Әскерге келген соң өмірдің, ата-ананың қадірін түсіндім. Жаңа достар таптым. Біздің қызмет – сотталғандардың қашып кетпеуін қадағалау. Олардың сырттағы адамдарға зардабы тимеуі үшін барымызды салып жүрміз», дейді Абай облысынан келген қатардағы жауынгер Әлішер Оразхан. Тағы бір сарбаз, қатардағы жауынгер Даниал Манатбек дзюдомен шұғылданатын, спортқа бейім шымыр жігіт. «Отан отбасынан басталады. Ата-анам тыныш ұйықтасын деп, біздер осында қызмет атқарып жүрміз. Болашақта әскери бөлімде қызмет еткім келеді. Сондықтан осы бастан әскери саланың қыр-сырын үйренуге қызығушылық танытып жүрмін», дейді ағынан жарылған жауынгер. Мінекей, осындай ұландары бар Ұлттық ұланның мемлекетіміздің тұрақтығын қалыптастырып, іргетасын бекемдеуде қосар үлесі зор.
